මිනිසාට ඇති ලොකුම ගෞරවය සහ වරප්‍රසාදය නම් දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කිරීමයි. ස්වාමීන් වන යේසුස් වහන්සේ තම ගෝලයන්ට ඉගැන්වූයේ මෙයයි. උන් වහන්සේ වරක් පැවසුවේ තම පියාණන්ගේ කැමැත්ත කළ අය පමණක් ස්වර්ග රාජ්‍යයට ඇතුළු වන බවයි (මතෙව් 7:21). එසේම උන් වහන්සේගේ සැබෑ සහෝදර සහෝදරියන් වූයේ දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කළ අය බවත් පැවසූසේක(මතෙව් 12:50). මෙම අවධාරණය නිසි ලෙස ප්‍රේරිතයන් විසින් ඔවුන්ගේ පරම්පරාවට ලබා දෙන ලදී. දෙවියන් වහන්සේ මිනිසුන්ව පාපයෙන් නිදහස් කරන බවත්, එවිට ඔවුන්ට උන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කළ හැකි බවත් පේතෘස් ප්‍රකාශ කළේය (1 පේතෘස් 4:1,2). දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන් සඳහා දැනටමත් සැලසුම් කර ඇති මාර්ගයක ගමන් කළ හැකි වන පරිදි ඇදහිලිවන්තයන් ක්‍රිස්තුස් යේසුස් වහන්සේ තුළ අලුතින් මවා ඇති බව පාවුල් ප්‍රකාශ කළේය. එබැවින් ඔහු එපීසයේ කිතුනුවන්ට අනුවණයෝ නොවී, ඔවුන්ගේ ජීවිත සඳහා ස්වාමීන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කුමක්දැයි තේරුම් ගන්නා ලෙස අවවාද කළේය (එපීස 2:10; 5:17). කොලොස්සියේ කිතුනුවන්ට දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත පිළිබඳ දැනුමෙන් පිරී යන ලෙස ඔහු යාච්ඤා කළේය. දෙවියන් වහන්සේගේ සියලු කැමැත්ත ඉටු වන පිණිස ඔහුගේ සහකාර සේවක එපප්‍රස් ද ඔවුන් වෙනුවෙන් යාච්ඤා කරන බව ඔහු ඔවුන්ට පැවසීය (කොලොස්සි 1:9; 4:12). දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කළ අය පමණක් සදහටම පවතිනු ඇතැයි ප්‍රේරිත යොහන් ඉගැන්වීය (1 යොහන් 2:17).

ක්‍රියා 13:22 හි දාවිත්ව "දෙවියන් වහන්සේගේම සිතට එකඟ මිනිසෙකු" ලෙස හැඳින්වූයේ ඔහු දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත පමණක් කිරීමට කැමති වූ නිසා බව ඇඟවෙන බව පෙනේ. දාවිත් විසින්ම වෙනත් තැනක අපට පවසන්නේ ඔහු දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කිරීමට ප්‍රිය කළ බවයි (ගීතාවලිය 40:8). ඔහු පරිපූර්ණ මිනිසෙක් නොවීය. ඔහු බොහෝ පාප සිදු කළ අතර, සමහරක් ඉතා බරපතල ඒවා වූ අතර, ඒ සඳහා දෙවියන් වහන්සේට ඔහුට දැඩි ලෙස දඬුවම් කිරීමට සිදු විය. නමුත් දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට සමාව දුන් අතර ඔහු කෙරෙහි සතුටට පත් වූයේ මූලික වශයෙන් දාවිත්ට දෙවියන් වහන්සේගේ සියලු කැමැත්ත කිරීමට අවශ්‍ය වූ බැවිනි. අපගේ සියලු අසම්පූර්ණකම් තිබියදීත්, අපටත් දෙවියන් වහන්සේගේම සිතට එකඟ පිරිමින් සහ කාන්තාවන් විය හැකි බව විශ්වාස කිරීමට මෙය අපව දිරිමත් කරයි -නමුත් අපගේ හදවත් උන්වහන්සේගේ කැමැත්ත කිරීමට යොමු කරන්නේ නම් පමණි.

නව ගිවිසුම ඇදහිලිවන්තයන්ව යේසුස් වහන්සේගේ ආදර්ශය අනුගමනය කරමින්, උන්වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම ගමන් කිරීමට උනන්දු කරයි. යේසුස් වහන්සේගේ මුළු ජීවිතයේ සහ දේවසේවයේ මඟ පෙන්වූ මූලධර්මය වූයේ තම පියාණන්ගේ කැමැත්ත කිරීමයි. පියාණන් වහන්සේ පවසන තුරු උන්වහන්සේ කිසි විටෙකත් ක්‍රියාත්මක නොවීය. උන්වහන්සේ ක්‍රියාත්මකවූ විට, උන්වහන්සේගේ සතුරන්ගේ තර්ජනවලට හෝ උන්වහන්සේගේ මිතුරන්ගේ ආයාචනාවලට උන්වහන්සේගේ පියාණන් ඉල්ලා සිටි දේ කිරීමෙන් උන්වහන්සේව වළක්වා ගත නොහැකි විය. උන්වහන්සේගේ දෛනික ආහාරය වූයේ උන්වහන්සේගේ පියාණන්ගේ කැමැත්ත ඉටු කිරීමයි (යොහන් 4:34). මිනිසුන් තම ශරීර පෝෂණය කිරීම සඳහා ආහාර වලට ආශා කරන විට, උන්වහන්සේව එවූ තැනන්වහන්සේගේ කැමැත්ත කිරීමට උන්වහන්සේ ආශා කළ සේක. දෙවියන් වහන්සේගේ සියලු කැමැත්ත ඉටු කිරීමට සෑම ඇදහිලිවන්තයෙකුටම සමාන ආශාවක් තිබිය යුතුය. "ඔබගේ කැමැත්ත ස්වර්ගයෙහි මෙන් පොළොවෙහිද සිදු වේවා" යනුවෙන් යාච්ඤා කර, ඉන්පසු අපගේ දෛනික ජීවිතයේදී දෙවියන් වහන්සේගේ මඟ පෙන්වීම නොසොයා, අප කැමති පරිදි කිරීම කොතරම් පහසුද.

බයිබලය උගන්වන්නේ දෙවියන් වහන්සේට අප එක්එක් අයගේ ජීවිත සඳහා නිශ්චිත සැලැස්මක් ඇති බවයි (එපීස 2:10). උන්වහන්සේ අප වෙනුවෙන් වෘත්තියක් සැලසුම් කර ඇති අතර, අප වෙනුවෙන් ජීවන සහකරුවෙකු තෝරාගෙන ඇති අතර, අප ජීවත් විය යුතු ස්ථානය සහ අප සෑම දිනකම කළ යුතු දේ පවා සැලසුම් කර ඇත. සෑම අවස්ථාවකදීම, උන්වහන්සේගේ තේරීම හොඳම විය යුතුමය, මන්ද උන්වහන්සේ අපව හොඳින් දන්නා අතර උන්වහන්සේ සෑම සාධකයක්ම සැලකිල්ලට ගනී. එබැවින් ප්‍රධාන මෙන්ම සුළු කාරණාවලදීද උන්වහන්සේගේ කැමැත්ත සෙවීම ඥානවන්තම දෙයයි.

බොහෝ දෙනෙක් තම තරුණ කාලයේ සිටම දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත සෙවීමට අපොහොසත් වීමෙන් තම ජීවිත නැව විනාශ කරගෙන ඇත. "තරුණ වියේදී වියගහ දැරීම මිනිසෙකුට යහපත" (විලාප ගී 3:27). මතෙව් 11:28-30 හි, යේසුස් වහන්සේ අපට ආරාධනා කරන්නේ උන්වහන්සේගේ වියගහ අප මතට ගන්නා ලෙසයි. වියගහ ගැනීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද? කෙතේ සීසෑමට භාවිතා කරන ගොනුන් ඔවුන්ගේ බෙල්ල මත වියගහකින් එකට තබා ඇත. අලුත් ගවයෙකු සීසෑමට පුහුණු කළ යුතු විට, ඌව පළපුරුදු ගවයෙකු සමඟ බඳිනු ලැබේ. මේ අනුව අලුත් ගවයාට පැරණි ගවයා මෙන් එකම දිශාවට සහ එකම වේගයෙන් ගමන් කිරීමට බල කෙරෙයි. යේසුස් වහන්සේගේ වියගහ අප මතට ගැනීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ මෙයයි. අපට යේසුස් වහන්සේව සතුටු කරන මාර්ගයේ ගමන් කිරීමට සිදුවනු ඇත, උන්වහන්සේගේ මඟ පෙන්වීම නොමැතිව කිසිවක් කිරීමට කිසි විටෙකත් ඉදිරියට නොයන්න, නැතහොත් උන්වහන්සේ කීකරුකමේ නව පියවරකට කැඳවන විට පසුගාමී නොවන්න. වියගහේ මෙම අර්ථය ස්වල්ප දෙනෙක් තේරුම් ගනී. එය පිළිගැනීමට කැමැති වන්නේ එයිනුත් ස්වල්ප දෙනෙක් පමණි. ගවයාට එහි හිමිකරු විසින් වියගහ තම බෙල්ල මතට ගැනීමට බල කෙරේ. නමුත් යේසුස් වහන්සේ අපට ආරාධනා කරයි. මෙහි කිසිදු බල කිරීමක් නැත. මෙම ආරාධනය ප්‍රතික්ෂේප කලොත් අප කොතරම් මෝඩද! සැබෑ නිදහස සහ ගැඹුරු විවේකය ගෙන දෙන යේසුස් වහන්සේගේ සැහැල්ලු වියගහ වෙනුවට, අපගේම ස්ව-මැත්තේ බර වියගහ ඒ සමඟ ඇති වන කලකිරීම්, පරාජයන් සහ පසුතැවීම් සමඟ භාර ගැනීමට අප කැමැති වන්නෙමු!

ඒනොක් ගැන අපි කියවන්නේ ඔහු "දෙවියන් වහන්සේ සමඟ ගමන් කළ" බවයි (උත්පත්ති 5:22) - එනම්, ඔහු ඉක්මන් නොවී හෝ පසුගාමී නොවී, වසර තුන්සියයක් වියගහ යටතේ දෙවියන් වහන්සේ විසින් පත් කරන ලද මාර්ගයේ ගමන් කළ බවයි. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, දෙවියන් වහන්සේ ඒනොක්ගේ ජීවිතය ගැන සතුටු වූ බවට සාක්ෂි දුන් සේක (හෙබ්‍රෙව් 11:5). අපට දෙවියන් වහන්සේව සතුටු කළ හැකි එකම මාර්ගය මෙයයි - එනම් දෙවියන් වහන්සේගේ පරිපූර්ණ කැමැත්තට අනුව, උන් වහන්සේගේ වියගහ යටතේ ජීවත් වීමෙන් සහ ගමන් කිරීමෙනි. උන් වහන්සේ නැවත පැමිණෙන විට අපට කණගාටුවට පත්නොවී උන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි සිටීමට හැකි වන්නේ මේ ආකාරයට පමණි.

ඇදහිලිවන්තයෙකුට තම ජීවිතය සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ පරිපූර්ණ කැමැත්ත මග හැරීමට ඉඩ තිබේ. සාවුල්ව දෙවියන් වහන්සේ විසින් ඊශ්‍රායෙල්හි රජ වීමට තෝරා ගන්නා ලදී, නමුත් අවසානයේ ඔහුගේ නොඉවසිලිමත්කම සහ අකීකරුකමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස දෙවියන් වහන්සේට ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට සිදු විය. ඇත්ත, ඔහු තවත් වසර කිහිපයක් සිංහාසනයේ රැඳී සිටියේය, නමුත් ඔහුට ඔහුගේ ජීවිතය සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත මග හැරුණි. සාලමොන් තවත් උදාහරණයකි. ඔහු මෙම මුල් වසරවලදී දෙවියන් වහන්සේව සතුටු කළ නමුත් පසුව මිථ්‍යාදෘෂ්ටික කාන්තාවන් විවාහ කර ගැනීමෙන් වැටී ගියේය. නව ගිවිසුමේ දෙවරක් අපට අවවාද කර ඇත්තේ කාන්තාරයේ විනාශ වූ ඊශ්‍රායෙල්වරුන්ගේ ආදර්ශයෙන් අනතුරු ඇඟවීමක් ලබා ගන්නා ලෙසයි. ඔවුන් සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ පරිපූර්ණ කැමැත්ත වූයේ ඔවුන් කානාන් දේශයට ඇතුළු විය යුතු බවයි. නමුත් ඔවුන්ගෙන් දෙදෙනෙකු හැර අන් සියල්ලන්ම අවිශ්වාසය සහ අකීකරුකම තුළින් දෙවියන් වහන්සේගේ හොඳම දේ මග හැර ගත්තෝය (1 කොරින්ති 10:1-12; හෙබ්‍රෙව් 3:7-14). බොහෝ ඇදහිලිවන්තයන් ඒ හා සමානව අකීකරුකම සහ සම්මුතිය (දෙලොවක් අතර සිටීම) හරහා ඔවුන්ගේ ජීවිත සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ පරිපූර්ණ සැලැස්ම මග හැරගෙන ඇත - බොහෝ විට විවාහයේදී හෝ වෘත්තියක් තෝරා ගැනීමේදී.

අප සෑම කෙනෙකුටම ඇත්තේ එක ජීවිතයක් පමණි. පාවුල් මෙන්, එය අවසානයේ දී දෙවියන් වහන්සේ විසින් නියම කරන ලද කාර්යය අවසන් කළ බව පැවසිය හැකි මිනිසා භාග්‍යවන්තයෙකි (2 තිමෝති 4:7).

"ලෝකය සහ එහි සියලු තෘෂ්ණාවන් යම් දිනක පහව යනු ඇත. නමුත් දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත අනුගමනය කරන මිනිසා ස්ථිරත්වයේ කොටසක් වන අතර ඔහුට මිය යා නොහැක" (1 යොහන් 2:17- JBP).

"එබැවින් ජීවිතයේ අර්ථය සහ අරමුණ නොදන්නා මිනිසුන් ලෙස නොව, එය දන්නා අය ලෙස නිසි වගකීමකින් යුතුව ජීවිතය ගත කරන්න. මේ දිනවල සියලු දුෂ්කරතා මධ්‍යයේ වුවද, ඔබේ කාලයෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගන්න. අවිනිෂ්චිත නොවන්න, නමුත් දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත ලෙස ඔබ දන්නා දේ තදින් ග්‍රහණය කරගන්න" (එපීස 5:15-17-JPB).

සවන් දීමට.

©Zac Poonen – [email protected]