එපීස 4 වන පරිච්ඡේදයේ, අපට "කෝප වන්න, නමුත් පව් නොකරන්න" යන ආඥාවක් ඇත (එපීස 4:26). එහි තේරුම නම්, ඔබේ ජීවිතයේ තිබිය යුතු කෝපයේ ආකාරය පව්කාර නොවන කෝපයකි. එබැවින් යේසුස් වහන්සේ පැරණි ගිවිසුමේ "මිනී නොමරන්න" යන්නෙහි ප්‍රමිතිය "කෝප නොවන්න" දක්වා සීමාව ඉහළ දැමූ විට, නිවැරදි කෝපය කුමක්ද සහ වැරදි කෝපය කුමක්ද යන්න අප තේරුම් ගත යුතුය.

අපට පදයක් නිවැරදිව තේරෙන්නේ නැති සෑම අවස්ථාවකම අපි අපගේ අධ්‍යාත්මික ශබ්දකෝෂය දෙස බැලිය යුතුය: වචනය මාංසවත්වීම - යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ජීවිතය. යේසුස් වහන්සේ තමන්ව ලෝකයේ ආලෝකය ලෙස හැඳින්වූ අතර එය උන් වහන්සේ ගැන මෙසේ පවසයි, “උන්වහන්සේ තුළ ජීවනය තිබුණි, ඒ ජීවනය මිනිසුන්ගේ ආලෝකය විය” (යොහන් 1:4). අපගේ ස්වාමීන් වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ජීවිතය ශුද්ධ ලියවිල්ලේ සෑම පදයක්ම පැහැදිලි කරන ආලෝකයයි. එබැවින් අපි “කෝප වන්න, නමුත් පව් නොකරන්න” යනුවෙන් කියවන විට සහ පව්කාර කෝපයක් සහ පව්කාර නොවන කෝපයක් අතර වෙනස හඳුනා ගැනීමට උත්සාහ කරන විට, අපට යේසුස් වහන්සේගේ ජීවිතය තුලවූ ආලෝකය දෙස බැලිය යුතුය.

යේසුස් වහන්සේ කෝප වූයේ කුමන අවස්ථාවේ දී ද සහ උන්වහන්සේ කෝප නොවූයේ කුමන අවස්ථාවේ දී ද? මාර්ක් 3:1-5 හි යේසුස් වහන්සේ සිනගෝගයක සිටියදී, වියළුණු අතක් ඇති මිනිසෙකු සුව කිරීම වැළැක්වීමට උත්සාහ කළ මිනිසුන් දෙස කෝපයෙන් බැලූ බව අපි කියවමු. අංශභාග රෝගියෙකු සුව කිරීමට වඩා සබත් චාරිත්‍රය පැවැත්වීම ගැන සැලකිලිමත් වූ පරිසිවරුන් ගැන උන්වහන්සේ කෝප වූ සේක. මෙය නිවැරදි ආකාරයේ කෝපයයි - මිනිසුන්ට වඩා චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර කෙරෙහි උනන්දුවක් දක්වන අතර අංශභාග රෝගීන් මුදා ගැනීමට වඩා ඇතැම් චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර පිළිපැදීමට වැඩි උනන්දුවක් දක්වන ආගමික නායකයින් සහ ආගමික පුද්ගලයින් කෙරෙහි කෝපය.

අද අංශභාගය පාපයෙන් පරාජය වූ කිතුනුවන් අතර දක්නට ලැබේ, සහ එම මිනිසුන් පාපයෙන් නිදහස් වීමට වඩා ඔවුන් තම දසයෙන් කොටස ගෙවනවාදැයි බවට වග බලා ගැනීමට වැඩි උනන්දුවක් දක්වන ආගමික පිරිස අප අතර ඇත. ඔවුන් අතක් වියළුණු මිනිසා සුව කිරීමට ඉඩ නොදෙන සහ මිනිසුන් තම දසයෙන් කොටස ගෙවීමට සහ සබත් දිනය පැවැත්වීමට වැඩි උනන්දුවක් දැක්වූ පරිසිවරුන් හා සමාන කාණ්ඩයකට අයත් වේ. අද එවැනි දේශකයන් සහ දේවගැතිවරුන් බොහෝ දෙනෙක් සිටිති, ඔවුන් තම රැල ජීවිතයේ පාපයේ බලයෙන් මුදා ගැනීමට උනන්දුවක් නොදක්වන නමුත් ඔවුන් තම දසයෙන් කොටස ගෙවන බවට සහතික කරගැණීමට වැඩි උනන්දුවක් දක්වයි. යේසුස් වහන්සේ අද එවැනි අය දෙස කෝපයෙන් බලනු ඇත, මන්ද උන්වහන්සේ පොළොවට පැමිණියේ මිනිසුන් දසයෙන් කොටස ගෙවීමට සැලැස්වීමට නොවේ; උන්වහන්සේ මිනිසුන්ව ඔවුන්ගේ පාපවලින් ගලවා ගැනීමට පැමිණිසේක. උන්වහන්සේ කුරුසියේ මිය ගියේ මිනිසුන්ව දසයෙන් කොටස ගෙවීමට සැලැස්වීමට නොවේ; උන්වහන්සේ කුරුසියේ මිය ගියේ අපගේ පාපවලින් අපව මුදා ගැනීමටයි.

අපගේ ගැලවුම්කරුවාණන්ගේ නාමය යේසුස් වන අතර උන්වහන්සේ අපගේ පාපවලින් අපව ගලවා ගැනීමට පැමිණි සේක (මතෙව් 1:21). මිනිසුන් අන් අයව ඔවුන්ගේ පාපවලින් ගැලවීමෙන් වළක්වන අතර, “මේ පුද්ගලයා පාපයට එරෙහිව ජයග්‍රහණය දේශනා කරන නිසා ඔහුට සවන් නොදෙන්න, නමුත් ඔබේ දසයෙන් කොටස ගෙවිය යුතු ආකාරය මම ඔබට පවසන නිසා මට සවන් දෙන්න” යැයි පවසන විට, යේසුස් වහන්සේ එවැනි අය සමඟ කෝප වන බව අපට සහතික කරගත හැක. ඔබ යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සමඟ සහභාගීකම පවත්වන්නේ නම්, දෙවියන් වහන්සේගේ සේවකයෙකු ලෙස, අන් අයව ගලවා ගැනීමට බාධා කරන එවැනි අය සමඟ ඔබද කෝප විය යුතුය.

යේසුස් වහන්සේ කෝප වූ තවත් උදාහරණයක් නම් යොහන් 2 හි යේසුස් වහන්සේ දේවමාළිගාවට ගොස් මුදල් මාරු කරන්නන් දේවමාළිගාවෙන් එළවා දැමූ අවස්ථාවයි. එහි සඳහන් වන්නේ උන්වහන්සේ කසයක් සාදා මුදල් මාරු කරන්නන්ගේ මේස පෙරළා, “මේ දේවල් ඉවත් කරන්න!” කියා පැවසූ බවයි. උන්වහන්සේ සැබවින්ම කෝපයට පත් වූ අතර, “ඔබගේ ගෘහය කෙරෙහි ඇති ජ්වලිතය මා දවන්නේයයි” ලියා තිබෙන බව උන්වහන්සේගේ ගෝලයන්ට මතක්විය (යොහන් 2:15-17). දෙවියන් වහන්සේගේ ගෘහයේ පාරිශුද්ධභාවය සඳහා ඇති ජ්වලිතය, මිනිසුන් ආගමේ නාමයෙන් හෝ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ නාමයෙන් මුදල් උපයමින් දුප්පතුන් සූරාකන ආකාරය දකින විට අපව කෝපයට පත් කළ යුතුය. පරෙවියන් සහ බැටළුවන් විකුණන්නන් දුප්පතුන් සූරාකනවාක් මෙන්, “ඔබගේ පූජාව සඳහා අපි මේ බැටළුවන් සහ පරෙවියන් ඔබට විකුණන්නෙමු, නමුත් ඇත්ත වශයෙන්ම එය වෙළඳපොළට වඩා ටිකක් වැඩි මුදලක් වැය වනු ඇත, මන්ද අපට අපගේ කොමිස් මුදල ලබා ගත යුතු බැවිනි.” යැයි කියනවිට.

යේසුස් වහන්සේ කෝප නොවූයේ කුමන අවස්ථාවන්හීද? එක් උදාහරණයක් නම් උන්වහන්සේව බෙල්සෙබුබ් (යක්‍ෂයන්ගේ කුමාරයා) ලෙස ආමන්ත්‍රණය කළ විටය (මතෙව් 12:22-24). මෙය සිදු වූයේ යේසුස් වහන්සේ බිහිරි සහ ගොළු මිනිසෙකුගෙන් යක්‍ෂයෙකු දුරු කළ විටය. සමූහයා එය දැක, උද්‍යෝගිමත් වී, “මේ දාවිත්ගේ පුත්‍රයාය. බලන්න, ඔහු මොනතරම් අපූරු ආශ්චර්‍යයක් කර මේ මිනිසා නිදහස් කළාද!” යැයි කීමට පටන් ගත්හ. නමුත් පරිසිවරු ඊර්‍ෂ්‍යා වී වහාම මෙසේ පැවසූහ: “මේ මිනිසා යක්‍ෂ පාලකයා කරණකොටගෙන යක්‍ෂයන් දුරු කරයි” (මතෙව් 12:24). ඔවුන් යේසුස් වහන්සේට සාතන් යැයි කියමින් සිටියහ. ඔබ ස්වාමින් වහන්සේට සේවය කරන විට යමෙකු ඔබට සාතන් යැයි කීවා නම් සිතා බලන්න. නමුත් යේසුස් වහන්සේ පිළිතුරු දුන්නේ, “මම මනුෂ්‍ය පුත්‍රයෙක්, මම සාමාන්‍ය මිනිසෙක් පමණයි. ඔබ මට විරුද්ධව කතා කර ඇත්නම්, ඔබට සමාව ලැබේ; නමුත් ශුද්ධාත්මයාණන්ට විරුද්ධව කතා නොකිරීමට වගබලා ගන්න” කියාය (මතෙව් 12:32).

මිනිසුන් උන්වහන්සේට යක්‍ෂයා කියලා කතා කළවිට උන්වහන්සේ කෝපවුනේ නැත. උන්වහන්සේ පැවසුවේ, "ඔබ මට විරුද්ධව කතා කළාට කමක් නෑ, මම මනුෂ්‍ය පුත්‍රයෙක් විතරයි. ඔබට සමාව ලැබුණා." ඔවුන් උන්වහන්සේට යක්‍ෂයා කියලා කතා කළ විට උන්වහන්සේ සර්වබලධාරී දෙවියන් වහන්සේ වූ අතර උන්වහන්සේ කලබල වුණේ නැහැ. උන්වහන්සේ ඔවුන්ට සමාව දුන්නා. සැබෑ කිතුනුවකු කිසි විටෙකත් තමන්ට නරක නම් කියන එක, යක්‍ෂයා, ඌරා, බල්ලා හෝ වෙනත් ඕනෑම දෙයක් කියන එක ගැන අමනාප වෙන්නේ නැහැ. ඒකෙන් වෙනසක් වෙන්නේ නැහැ. ඔහු ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ වගේ නම්, ඔහු ඔවුන්ට සමාව දෙනවා, කෝප වෙන්නේ නැහැ. ඔහුට ඒ නම් කිව්ව අයට විරුද්ධව කිසිම තිත්තකමක් හෝ කෝපයක් ඔහු තියාගන්නේ නැහැ.

යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ මෙන් වීමට කැමති කිතුනුවන්ගෙන් ඉතා ස්වල්ප දෙනෙකු පමණි, නමුත් ඔවුන් සියල්ලන්ම මිය ගිය විට ස්වර්ගයට යාමට කැමති වේ. සෑම කිතුනුවෙක්ම මිය ගිය විට ස්වර්ගයට යාමට කැමති වේ, නමුත් ඔවුන්ගෙන් කී දෙනෙක් ස්වර්ගයට යාමට පෙර මේ පොළොවේ යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ මෙන් ජීවත් වීමට කැමතිද? ඉතා ස්වල්ප දෙනෙකි. ගැටලුව එයයි. මේ අයගෙන් බොහෝ දෙනෙක් ඇත්තටම කිතුනුවන් නොවේ. ඔවුන් ක්‍රිස්තියානි පවුලක උපත ලැබූ නිසා ඔවුන් නමින් කිතුනුවන් වන නමුත් ඔවුන් තම ජීවිතයේ යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ස්වාමිත්වයට යටත් වී නැති අතර එබැවින් දෙවියන් වහන්සේ සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, ඔවුන් ක්‍රිස්තියානීන් නොවේ. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ නැවත පැමිණෙන විට ඔවුන් විශාල පුදුමයකට පත්වනු ඇත, ඔවුන් කිසිසේත් ක්‍රිස්තියානීන් නොවන බව ඔවුන් සොයා ගනු ඇත, මන්ද ඔබට ක්‍රිස්තියානි පවුලක උපත ලැබීමෙන් ක්‍රිස්තියානියෙකු විය නොහැක. ඔබ පෞද්ගලික තේරීමක් කළ යුතුය.

මෙය තේරුම් ගැනීම අපට ඉතා වැදගත් වේ. එපීස 4:26 හි තේරුම මෙයයි, "කෝප වන්න, නමුත් පව් නොකරන්න." ඉන්පසු පද පහකට පසුව එපීස 4:31 හි එය මෙසේ පවසයි, "සියලු කෝපය පහ කරන්න." පද දෙක පරස්පර විරෝධී ලෙස පෙනේ, එහිදී එය එක් තැනක, "කෝප වන්න නමුත් පව් නොකරන්න" යනුවෙන් පවසන අතර තවත් තැනක එය "සියලු කෝපය පහ කරන්න" යනුවෙන් පවසයි. අප ඉවත දැමිය යුතු කෝපය කුමක්ද? ආත්මාර්ථකාමී, තමා තුල කේන්‍ද්‍රවූ සහ පව්කාර කෝපයයි. අපට තිබිය යුතු කෝපය කුමක්ද? එයනම් දෙවියන් වහන්සේ කේන්‍ද්‍රවූ සහ දෙවියන් වහන්සේගේ නාමයේ මහිමය ගැන සැලකිලිමත් වන්නාවූ යන්නයි. අද දවසේ පොළොවේ දෙවියන් වහන්සේගේ නාමය ගෞරවයට පත් නොවීම ගැන අපට බරක් දැනිය යුතුය.

සවන් දීමට.