නව ගිවිසුමේ ප්‍රමිතියට එදිරිව අද ක්‍රිස්තියානි සේවය
අද දින දෙවියන්වහන්සේගේ සේවය සිදු වන්නේ යේසුස් වහන්සේ සහ ප්‍රේරිතයන් කළ ආකාරයට නොවේය. අද ක්‍රිස්තියානි සේවාවලදී මුදල් ප්‍රධානතම සාධකය වී ඇත. නමුත් ස්වාමින් වහන්සේට සහ ඔහුගේ ප්‍රේරිතයන්ට මුදල් කිසි විටෙකත් සාධකයක් නොවීය.
යේසුස් වහන්සේ සහ ප්‍රේරිතයන් කළ ආකාරයටම අද දින දෙවියන් වහන්සේගේ සේවය කළ හැකිද? පිළිතුර ඔව් යන්නයි. සැක් පූනන් සහ ඔහුගේ සහකාර සේවකයෝ පසුගිය වසර 43 තුළ එය ඔප්පු කර ඇත.
සැක් පූනන් මෙම පොත ලිවීමට වසර 43 ක් බලා සිටියේ - ඔහුට ඔප්පු නොකළ න්‍යායන් ගැන ලිවීමට අවශ්‍ය නොවූ බැවිනි. නව ගිවිසුම් සභාවන් ගොඩනැංවීමේ දෙවියන්වහන්සේගේ ආකාරය ගැන ඔහු මේ වසර කිහිපය තුළ ඉගෙන ගත් දේ, ඔවුන් සමඟ බෙදා ගැනීමට සියලු ඇදහිලිවන්තයන්ට ඔහු ණයගැතියෙකු බවට පත් කර ඇති බව ඔහු පවසයි. මේ පොත ඒ ණය පියවීමට ඔහු ගත් උත්සාහයයි.
මම නෝවාගේ කාලයේ ජීවත් වූවා නම්, මාගේ ජීවිතයේ ප්‍රමුඛතම දෙය වන්නේ, නෝවාට නැව සෑදීමට උදව් කිරීම පිණිස මාගේ විවේක කාලය යෙදවීමයි - මක්නිසාද- විනිශ්චයෙන් බේරී පැවතිය හැකි එකම ඉදිකිරීම- නැව බව මම දන්නා බැවිනි (එම කාලයේදී).
එසේ වුවද, මට දැන් පෙනී යන්නේ, මිහිපිට මා ප්‍රමුඛත්වය දිය යුතුව ඇත්තේ, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ සභාව ගොඩ නැඟීම උදෙසා බවය. මක්නිසාද දෙවියන් වහන්සේ මෙම වර්තමාන ලෝකය විනාශ කරන විට සභාව පමණක් පවතිනවා ඇත. ඔබ ප්‍රඥාවන්ත නම්, ඔබත් එසේ කරනු ඇත.
නව ගිවිසුමේ ප්‍රමිතියට එදිරිව අද ක්‍රිස්තියානි සේවය
අද මිහිමත සිදු කෙරෙන බොහෝ සේවාවන්, නව ගිවිසුමෙහි අප දකින දේ සමඟ සසඳන විට, අපට විශාල වෙනසක් දැකිය හැක. නව ගිවිසුමේ මූලධර්මවලට අනුව, සභාව ගොඩ නැඟීමට උත්සහ කරන්නේ, ඉතා සුළු පිරිසකි. සත්‍ය වශයෙන්ම, බොහෝ කිතුනු නායකයින්, අපගේ යුගයේදී, එම මූලධර්ම අනුගමනය කළ නොහැකි සහ ප්‍රායෝගික නොවන ඒවා බව සලකනු පෙනේ. එබැවින් බොහෝ කිතුනු සේවාවන් සිදු කරනු ලබන්නේ, ලෞකීක සමාගම්, ඔවුන් ගේ වැඩ කරන ආකාරයටමය - එමෙන්ම අපෝස්තළුවරුන් ක්‍රියා කළ ආකාරයට වඩා බෙහෙවින්ම වෙනස් ආකාරයටය.
උදාහරණ කිහිපයක් පමණක් දක්වන්නේනම්
* සමාගම්, ප්‍රධාන විධායක නිලධාරීන් බඳවා ගන්නා ආකාරයටම, සභාව විසින් දේවගැතිවරුන් බඳවා ගනිති.
* සභාවන්, දේවගැතිවරුන් හට ගෙවනු ලබන්නේ, සමාගම් ඔවුන් ගේ ප්‍රධාන විධායක නිළධාරින් හට ගෙවන ආකාරයටමය.
* බොහෝ දේවගැතිවරුන් තෝරා ගන්නේ, ලොකුම කීර්තිය තිබෙන සහ ඉහළම වැටුප ලබා දෙන සභාවන් ය. එය හරියටම, ව්‍යාපාරික විධායක නිළධාරීන්, වැඩිම කීර්තියක් ඇති සහ ඉහළම වැටුප් ලබා දෙන සමාගම් තෝරා ගන්නාක් මෙන් ය.
* ලෞකීක සමාගම් වල මෙන්, සභාවේ වැඩ කිරීමේදී ද, මුදල් වැදගත් ස්ථානයකට පැමිණ ඇත.
* සමාගම් වල රැකියා සඳහා, උසස් අධ්‍යාපනය අත්‍යවශ්‍ය වන්නාසේම, බයිබල් සෙමනේරි අධ්‍යාපනය, කිතුනු සේවාවන් සඳහා අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් වී ඇත. ( මෙම ප්‍රමිතියට අනුව, යේසුස් වහන්සේගේ ගෝලයන් එකොලොස් දෙනාගෙන් කිසිවෙක්, අද කිසිඳු කිතුනු සේවයකට සුසුදුකම් නොලබනවා ඇත!).
* බොහෝ දේවගැතිවරු, ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ ආලේපය සහ මඟ පෙන්වීම සොයනවා වෙනුවට, ඔවුන් ගේ සභා පවත්වාගෙන යාම පිණිස ලෞකීක කළමනාකරණ ශිල්පීය ක්‍රම අනුගමනය කරති.
* එවැනි බොහෝ ඒ හා සමාන උදාහරණ.
අද කිතුනු ලෝකය තුළ අප දකින මේ සියල්ල සහ තවත් බොහෝ දේ, නව ගිවිසුම් සභාව සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ සැලැස්ම ගැන අප දකින දෙයට හාත්පසින්ම ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙයකි. සභාව ලෝකය අනුකරනය කරයි - එබැවින් බොහෝ සභාවන්, එමෙන්ම සමහර දහස් ගණන් සමාජිකයන් ගෙන් සමන්විත මෙගා සභාවන්, සම්පූර්ණයෙන්ම ඉවැන්ජලිස්ත මූලධර්මය අනුගමණය කළද ඒවායේ ආත්මික මරණය රජ කරන්නේය. බබිලෝනියානු කිතුනු ධර්මය විශාල සැකැස්මකි. එහි ඉගැන්වීම්, ඉවැන්ජලිස්ත විය හැකි නමුත් එහි පැවැත්ම සහ ප්‍රමුඛතා වැරදිය. එබැවින් එය යම් දවසක දෙවියන් වහන්සේ විසින් සම්පූර්ණයෙන්ම විනාශ කරනු ලැබේ ( එළිදරව් 17 සහ 18 වන පරිච්ඡේද බලන්න).
බොහෝ කිතුනුවන්, ශු.මතෙව් 7:1; "විනිශ්චය නොකරන්න" යන්න වරදවා වටහා ගෙන, වෙනත් කිතුනුවන් සහ සභා වල අප දකින වැරැදි කිසිවක් විවේචනය නොකළ යුතු බව පවසති. එය "ආත්මික" උපදෙසක් මෙන් පෙනේ - නමුත් එය එසේ නොවේය. එළිදරව් 2 වන සහ 3 වන පරිච්ඡේද වල, යේසුස් වහන්සේ, සභා පහට ලියන ලෙස යොහාන්තුමාට පවසන අතර, එවායෙහි නායකයන්, ඔවුන් කළ වැරැදි ලෙස දුටු බොහෝ දේ විවේචනය කරන සේක. තවද එම ලිපි රහසිගතව තබා නොගත යුතු විය. ස්වාමින් වහන්සේ යොහාන්තුමාට පැවසුවේ, එම පසුගාමී සභා වල සහ ඒවායේ නායකයින් ගේ තත්වය සෑම කෙනෙකුටම දැන ගැනීමටත්, තමන්ටම අනතුරු ඇඟවීමටත්, එම ලිපි එම ප්‍රදේශයේ සියලුම සභා වලට බෙදා හරින ලෙසයි. එක් සභාවකට සහ එහි නායකයින්ට, "ඔබට ඇත්තේ, ජීවත්ව සිටින බවට නාමයක් පමණි. නමුත් සැබැවින්ම, ඔබ ආත්මිකව මිය ගොස් ඇත " යයි ලියා යවන ලෙස ස්වාමින් වහන්සේ, යොහන්තුමාට පවසා සිටිය සේක (එළිදරව් 3:1). තවත් සභාවකට සහ එහි නායකයින්ට, යොහාන්තුමා හරහා ස්වාමින් වහන්සේගේ පණිවිඩය වූයේ; " ඔබ ආත්මිකව කාලකණ්‍නියාද, දුක්ඛිතයාද, දිළින්දාද, අන්ධයාද, නග්නව සිටින්නාද වන බවය" (එළිදරව් 3:17). ස්වාමින් වහන්සේ, පාවුල්තුමාවද ශුද්ධාත්මයාණන් කරණකොටගෙන පොලඹවා කියනු ලැබුවේ, කොරොන්ති සහ ගලාතියේ සිටි කිතුනුවන්ට, ඔවුන්ගේ සභා වල බොහෝ වැරදි පෙන්වා දෙන පිණිස ඔවුන්ට ලිපි ලියන ලෙසටය (1 කොරින්ති සහ ගලාති යැවුම් පත්‍ර බලන්න). එය දෙවියන් වහන්සේගේ මාර්ගයයි.
යේසුස් වහන්සේ අදත් එසේමය - සභාවේ ප්‍රධානියා (හිස) ලෙස උන්වහන්සේ, තම සේවකයන් හරහා කිතුනු නායකයින්ට සහ සභා වලට, වැරදි හෙළිදරව් කරමින් එවැනි පණිවිඩ යැවීම දිගටම කරගෙන යන සේක. නමුත් (පළමු සියවසේ මෙන්, අද පවා) බොහෝ නායකයින්, උන්වහන්සේගේ නිවැරදි කිරීම් පිළි නොගන්නා බව, ස්වාමීන් වහන්සේ දන්නා සේක. එබැවින් උන්වහන්සේගේ අවසාන වචනය වන්නේ, " ආත්මයාණන් වහන්සේ සභා වලට පවසන දේ කන් ඇත්තෝ අසාවා" යන ලෙසටය (එළිදරව් 2:7,11,17,29; 3:6,13,22). ස්වාමින් වහන්සේ පවසන දේ ස්වල්ප දෙනෙකුට ඇසෙනු ඇත. නමුත් බොහෝ දෙනෙකුට නොඇසෙනු ඇත.
ක්‍රි.ව. 1966 මැයි මාසයේදී, දෙවියන් වහන්සේගේ කැඳවීම මත, පූර්ණ කාලීන කිතුනු සේවයට ඇතුල්වීම සඳහා, මම නාවික නිළධාරියකු ලෙස මගේ වෘත්තියෙන් ඉවත් වූ මොහොතේදී, කිතුනු දේව සේවයේ යෙදී සිටින සෑම කෙනෙකුම ස්වර්ගීය මනසක් ඇති, ආත්මයෙන් ආලේප ලත් පුද්ගලයින් යන සංකල්පනය මට තිබුණු අතර, වසර කිහිපයකින්ම මම වැරැදි බව මට වැටහුනේය.
තමාගේම අත් වලින් වැඩ කර මූල්‍යමය වශයෙන් තමාටම ආධාර කර ගනිමින්, එක් එක් ප්‍රදේශ වල දේශීය සභා රෝපණය කරමින්, ගොඩනැඟූ අතර, තමාම වෙනුවෙන් කිසිවක් නොසෙව්වාවූ ප්‍රේරිත පාවුල්තුමා මෙන් සේවය කරන්නා වූ කිතුනු සේවකයන් මට මුණගැසුණේ ඉතාමත් අල්පයකි. ඒ වෙනුවට මා දුටුවේ, මුදල්, ගෞරවය, කීර්තිය සොයන දේශකයන්ය. ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් පාවුල්තුමාගේ කාලයේ සිටි දේමස් මෙන් තමන්ගේම ලාභය සෙවූහ (2 තිමෝති 4:10). පාවුල්තුමාගේ කාලයේදි තිමෝති වැනි පරාර්ථකාමී මනුෂ්‍යයන් දුර්ලභ විය (පිලිප්පි 2:19-21). එවන් අය අද ද දුර්ලභය.
ක්‍රි.ව. 1975 ජනවාරි මාසයේදී, දෙවියන් වහන්සේ මා හා සම්මුඛ වී, ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගෙන් මාව නැවත අලුතින් පිර වූ සේක. මෙය මට, පාවුල්තුමා අත්විඳින ලද ජයග්‍රාහී ජීවිතය ගත කිරීමට සහ සමහර පරිච්ඡේදවල ඔහු විසින් මෙසේ සදහන් කරන ජීවිතය වන : "ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළ නිතරම අප ජයට පමුණුවන්නාවූ" ; "ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළ අතිශයින්ම ජයගන්නෝ (2 කොරින්ති 2:14; රෝම 8:37) යන ජයග්‍රාහී ජීවිතය ගත කිරීම සඳහා උන්වහන්සේව ඉතා උනන්දුවෙන් සෙවීමට හේතු විය.
මාස හතකට පසු (ක්‍රි.ව. 1975 අගෝස්තු මසදී) සහභාගීකම සඳහා එකට එක් වීමට සහ ජයග්‍රාහී ජීවිතයක් ගත කිරීමට බලය ලබා ගැනීම සඳහා දෙවියන් වහන්සේ සෙවීමට කැමති ඕනෑම කෙනෙකුට අපි, මාගේ නිවසේදී රැස්වීමක් ආරම්භ කළෙමු. ඊලඟ වසර කිහිපය තුළදී, සමහර අය පැමිණ නැවත ගියහ. නමුත් කිහිප දෙනෙකු රැඳී සිටියහ. අපිව වෙනත් කිතුනුවන් විසින්, බෙදුම්වාදීන් සහ මිථ්‍යාදෘෂ්ඨිකයන් ලෙස හැඳින් වූහ. නමුත් එම හංවඩු ගැසීම අප හට බාධා නොකළේ, යේසුස් වහන්සේ සහ පාවුල්තුමාද, ඔවුන් ගේ ජීවිත කාලය තුළ බෙදුම්වාදීන් සහ මිථ්‍යාදෘෂ්ඨිකයන් ලෙස සලකනූ ලැබූ බව අප දැන සිටි බැවිනි. ඇත්ත වශයෙන්ම, අද දින අනාගතවක්තෘවරුන් සහ ප්‍රතිසංස්කරණවාදීන් ලෙස අප පිළි ගන්නා, දෙවියන් වහන්සේගේ ශ්‍රේෂ්ඨතම සේවකයන් බොහෝ දෙනෙක්, ඔවුන් ගේ ජීවිත කාලය තුළ, බෙදුම්වාදීන් සහ මිථ්‍යාදෘෂ්ඨිකයන් ලෙස සලකනු ලැබූ බව අපි දකින්නෙමු.
අපි මගේ නිවසේ සෑම සතියකටම බොහෝ වාරයක් මුණ ගැසුණෙමු. සෙමෙන් ස්වාමින් වහන්සේ අපව, "ඇදහිළිවන්තයන් ගේ සහභාගීකම" ලෙස පැවතීමෙන් වෙනස් කර, නව ගිවිසුම් සභාවක් බවට ගොඩ නැඟූ සේක. වසර හතක් තුළ, ස්වාමින් වහන්සේ අපව, ඉන්දියාවේ බැංගලෝරයේ එක් කොනක සඟවා තබමින්, නව ගිවිසුමෙහි කිතුනු ධර්මයේ යථාර්තය අත් විඳීමට අප හට කාලය ලබා දුන් සේක.
ඉන්පසුව, ක්‍රි.ව. 1983 සිට, ස්වාමින් වහන්සේ ඉන්දියාව පුරාම, නව ගිවිසුම් සභා ගණනාවක් - එහි දිළිදුම ගම්මාන වල සේම ධනවත්ම නගර වල පවා ස්ථාපනය කිරීමට පටන් ගත් සේක. වසර කිහිපයකට පසු, උන්වහන්සේ අපව වෙනත් රට වලට රැගෙන ගොස්, එවැනිම සභා රෝපනය කළ සේක.
අන්ධකාරයේ බලවේග, විවිධ ආකාර වලින් අපට පහර දී ඇත. නමුත් ස්වාමින් වහන්සේ අප මධ්‍යයේ ගොඩ නඟන ලද සභා වලට එරෙහිව කිසිවිටෙකවත් ජය ගැනීමට ඔවුන්ට නොහැකි විය.
මම මෙම පොත ලිවීම සඳහා වසර 43 ක් බලා සිටියෙමි - මක්නිසාද, මා හට සනාථ කළ නොහැකි සිද්ධාන්ත ලිවීමට අවශ්‍ය වූයේ නැති බැවිනි. අපගේ දේව සේවයට ස්වාමින් වහන්සේගේ ආශීර්වාදය, උන්වහන්සේගේ වචනයෙන්, උන්වහන්සේ මා හට ලබා දී ඇති විස්මිත හෙළිදරව් කිරීම් සහ උන්වහන්සේ ආශ්චර්‍යමත් ලෙස රෝපණය කරන ලද සභා රාශීය, යන මේ සියල්ල, නව ගිවිසුම් සභා ගොඩ නැඟීමේදී, දෙවියන් වහන්සේගේ මාර්ග ගැන මා ඉගෙන ගත් දේ, ඔවුන් සමඟ බෙදා ගන්නා පිණිස සියලු ඇදැහිලිවන්තයන්ට මා ණයගැතියෙකු කර ඇත.
මෙම පොත එම ණය ගෙවීමට දරණ වෑයමකි,
මෙම පොත ලියා ඇත්තේ, තම එදිනෙදා ජීවිතයේදී, යේසුස් වහන්සේගේ ආදර්ශය අනුගමණය කිරීමටත්, දෙවියන් වහන්සේගේ මහිමය සඳහා නව ගිවිසුම් සභා ගොඩ නැඟීමේදී, ප්‍රෙරිතයන්ගේ ආදර්ශය අනුගමණය කිරීමටත් දැඩි ආශාවක් ඇති අය සඳහාය.
"යේසුස් වහන්සේ පළමුව ක්‍රියාවෙන් පෙන් වූ අතර, පසුව ඉගැන්වූ සේක" (ක්‍රියා 1:2).
පැරැණි ගිවිසුම යටතේ, අනාගතවක්තෘවරුන් දේශනා කළ පණිවිඩය, ඔවුන් පෞද්ගලිකව ගත කළ ජීවිතයට වඩා බෙහෙවින් වැදගත් ය. නමුත් යේසුස් වහන්සේ පැමිණි විට, උන්වහන්සේ මුලින්ම ජීවත් වූ අතර, පසුව එම කාලය තුළ උන්වහන්සේ කළ දේ පමණක් දේශනා කළ සේක.
පැරැණි ගිවිසුමෙහි අනාගතවක්තෘවරුන් ගේ ආරාධනය වූ "ස්වාමින් වහන්සේගේ පණිවිඩයට පැමිණ, සවන් දෙන්න" යන්න වෙනුවට, නව ගිවිසුමේ කිතුනුවන් ගේ ආරාධනය බවට ප්‍රතිස්ඨාපනය කර ඇත්තේ, " ස්වාමින් වහන්සේ අපගේ ජීවිත වෙනස් කර ඇති ආකාරය, පැමිණ බලන්න" යන ලෙසටය.
නව ගිවිසුමේදී, අන් අය හට උන්වහන්සේගේ මාර්ග ඉගැන්වීමට පෙර, දෙවියන් වහන්සේ අපගේ ජීවිතය තුළ ක්‍රියා කරන බව අප මුලින්ම අත් දැකිය යුතුය. මෙය ජයග්‍රාහී ජීවිතයක් ගත කිරීමට මෙන්ම, දේශීය සභාවන් ගොඩ නැඟීමේ ස්වාමින් වහන්සේගේ සේවය කිරීමටද අදාළ වේ.
යේසුස් වහන්සේ පැවසුවේ, උන්වන්සේ ගොඩ නඟන ලද සභාව, අන්ධකාරයේ බලවේග අභිබවා යන බවයි (ශු. මතෙව් 16:18). ඇදහිළිවන්තයන් ජයග්‍රාහී ජීවිතයකට ගෙන යාමට සහ මෙම සභාව ගොඩනැඟීමට, පාවුල්තුමා තම ජීවිතය වැගිරෙව්වේය. තිමෝතිද එසේම විය.
ස්වාමින් වහන්සේ තම ප්‍රේරිතයන්ට දුන් මහා ආඥාවෙහි කොටස් දෙකක් තිබේ.
1. සකල ජනතාවට ශුභාරංචිය දේශනා කරන්න (ශු.මාර්ක් 16:15,16).
2. ඔවුන්ව ගෝලයන් කර, යේසුස් වහන්සේ ඔවුන් හට ඉගැන් වු සියල්ල එම
ගෝලයන්ට උගන්වන්න (ශු.මතෙව් 28:18-20).
යේසුස් වහන්සේ පැවසුවේ පළමු කොටස (ඉවැන්ජලිස්ත දේව සේවය), ස්වාභාවෝත්තර ලකුණු මඟින් සිදු වන බවයි (ශු. මාර්ක් 16:17,18). දෙවන කොටස (ගෝලයන් සෑදීම) යන්න, ස්වභාවෝත්තර ලකුණු වලින් නොව, උන්වහන්සේගේ සියලු ආඥා වලට කීකරු වීමට ගෝලයන් හට ඉගැන්වීම අනුගමනය කළ යුතු බවයි (ශු.මතෙව් 28:20). ලොව පුරා සිටින බොහෝ ඇදහිලිවන්තයන් විසින් ඉවැන්ජලිස්ත්ත සේවය(ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ වෙත හැරැවීම) සිදු කරති. නමුත් දෙවන කොටස වන ගෝලයන් සෑදීම බොහෝ දුරට නොසලකා හරිනු ලැබ ඇත.
බොහෝ ඉවැන්ජලිස්ත සහ මිෂනාරිවරු, නැතිවූ බැටළුවාව නැවත ගාලට ගෙන ඒමට ඔහු පසුපසම යති - එය යහපත් වේ. නමුත් අවාසනාවකට මෙන්, ඔවුන් නැතිවු බැටළුවන් ගෙන එන ගාල, සාමාන්‍යයෙන් "පශ්චත්තාපය ඕනෑ නැති ධර්මිෂ්ඨයන් 99 දෙනෙකුගෙන්" සමන්විත (ලූක් 15:7 හි යේසුස් වහන්සේ පැවසූ පරිදි) නොවේ. බොහෝ කිතුනු "බැටළු ගාල්" බොහෝ මිනිසුන්ගෙන් පිරී ඇති අතර, ඔවුන් කෝපයෙන්, ලිංගික ආශාවන් ගෙන්, මුදලට ඇති ප්‍රේමයෙන් සහ වෙනත් බොහෝ ආකාරයේ ලෞකීක ස්වභාවයන්ට පරාජය වූවන් වන අතර, ඔවුන්, අහිමි වූ බැටළු පැටවාට වඩා බොහෝ පසුතැවිලි විය යුතු ඇත්තන්ව සිටිති!
එබැවින් විශාල අවශ්‍යතාවය වන්නේ, නැතිවූ බැටළුවන්ට, දේව භක්තික ගාලකට පැමිණීමට හැකි වන පරිදි, ගාල් තුළ සිටින බැටළුවන් 99 දෙනා, සැබෑ පසුතැවිල්ලට සහ ධර්මිෂ්ඨ ජීවිතයකට යොමු කිරීමයි. එසේ නොමැති නම්, එම බැටළුවන් 99 දෙනාට ඇති දෑ, නැතිවී සොයා ගෙන නැවත ගෙන එන ලද බැටළුවාට ආසාධනය විය හැකිය!
එබැවින් ස්වාමින් වහන්සේ අපගේ සභාව (ක්‍රිස්තියානි සහභාගීත්වයේ සභාව, CFC බැංගලෝරය ඉන්දියාව) කැඳවා ඇත්තේ, ගෝලත්වය සහ යේසුස් වහන්සේගේ සියලු ආඥා වලට කීකරු වීම අවධාරණය කිරීමටය. අපි තවමත් ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කරන්නෙමුව - අපගේ සංඛ්‍යාව ක්‍රි.ව. 1975දී, එක සභාවක පුද්ගලයන් 10කට වඩා අඩු සංඛ්‍යාවක් වූ අතර, අද අපගේ සභා ගණනාවකම, ඇදහිලිවන්තයන් දහස් ගණනක් දක්වා වර්ධනය වී ඇත. නමුත් ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසු, අපි හැරුණාවූ අයව ගෝලයන් බවට පත් කිරීමට යොමු කරමු. එයට පසුව, යේසුස් වහන්සේගේ සියලුම ආඥා වලට කීකරු වීමට, අපි ගෝලයන් හට උගන්වන්නෙමු.
ශු. මතෙව් 28:18-20 හි දක්වා ඇති ශ්‍රේෂ්ඨතම ආඥාවෙහි, දෙවන කොටසෙහි වැදගත් සත්‍යයන් හතක් ඇත.
1. "ස්වර්ගයේ සහ පොළොවෙහි සියලු බලය අපගේ ස්වාමීන් වහන්සේට අයත් වේ". අප ඉදිරියට ගොස් ගෝලයන් බවට පත් කළ යුත්තේ මෙම පදනම මතය. කොතැනක හෝ මිනිසුන් අතර අවශ්‍යතාවයක් අපට පෙනෙන නිසාවෙන්ම අපි සියලු ජාතීන් අතරට යා යුතු නැත. නැත. අප යා යුත්තේ යේසුස් වහන්සේට ස්වර්ගයේ සහ පොළොවෙහි සියලු අධිකාරිය ඇති බැවිනි. තවද අපි, උන්වහන්සේගේ අධිකාරියට පමණක් යටත්ව, උන්වහන්සේ අපට යන්න කියන ඕනෑම තැනකට යමු. එවිට උන්වහන්සේගේ අධිකාරීත්වය අපව ආරක්‍ෂා කරන අතර, අප කොහේ ගියද, අපව සුරක්‍ෂිත වනු ඇත. අප මෙය විශ්වාස නොකරන්නේ නම්, අප නොයා යුතුය. මන්ද එවිට අපට දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත ඉටු කිරීමට නොහැකි වන බැවිනි.
2. " ගෝලයන් කරන්න". ශු.ලූක් 14:26,27 සහ 33 හි, යේසුස් වහන්සේ ප්‍රකාශ කළ, එනම් යේසුස් වහන්සේට වඩා කෙනෙකුගේ ඥාතීන්ට ප්‍රේම කිරීම, යේසුස් වහන්සේට වඩා තමන්ටම ප්‍රේම කිරීම සහ යේසුස් වහන්සේට වඩා වස්තුවට ප්‍රේම කිරීම යන ගෝලත්වයේ කොන්දේසි තුන ප්‍රකාශ කිරීමේදි, අපි සම්මුතියක් ඇති නොකර ගත යුතුය.
3. "සියලු ජාතීන් තුළ". මෙම ගෝලත්වයේ පණිවිඩය සමඟ අපි හැකි සෑම ආකාරයකින්ම ලෝකයේ බොහෝ ප්‍රදේශ වලට ලඟා විය යුතුය. අපගේ උපන් නගරයේ ගෝලයන් කිහිප දෙනෙකු සෑදීමෙන් පමණක් අප සෑහීමකට පත් නොවිය යුතුය.
4. "පියාණන් වහන්සේගේත්, පුත්‍රයාණන් වහන්සේගේත් සහ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේත් නාමයෙන් ඔවුන් බෞතිස්ම කරන්න". අපි නිර්ලජ්ජිතව, දෙවියන් වහන්සේ ත්‍රිත්වයක් ලෙස ප්‍රකාශ කළ යුතුය - තවද අප බෞතිස්ම කළ යුත්තේ, යේසුස් වහන්සේගේ ගෝලයන් වීමට කැමති අයව පමණි - ඔවුන් ගේ පාප වලට සමාව ලබා ගැනීමට පමණක් කැමති අයව නොවේය.
5. "යේසුස් වහන්සේ ඉගැන්වූ සියල්ලටම කීකරු වීමට ඔවුන් හට උගන්වන්න". ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ දේශනා කළ සෑම ආඥාවක්ම පිළි පැදිය යුතු ආකාරය අපි සෑම ගෝලයකු හටම ඉගැන් විය යුතුය.
6. "මම, ඔබ සමඟ සිටිමි", යැයි ස්වාමින් වහන්සේ පවසන සේක. අපි මෙම දේව සේවය, අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ සමඟ හවුල්ව කළ යුතුය - එවිට උන්වහන්සේගේ අභිමුඛය අප මධ්‍යයේ තබමින් එමෙන්ම උන් වහන්සේගේ බලයෙන් අපගේ සේවයට උන්වහන්සේගේ පූර්ණ සහයෝගය ලබාදෙන බවට අපට නියත විය හැකිය.
7. "මමද ලෝකාන්තිමය දක්වාම සෑම කල්හිම නුඹලා සමඟ සිටිමි". අපගේ ජීවිතයේ අවසානය දක්වාම, උන්වහන්සේ අපට උපකාර කරන බවට අපට සහතික විය හැක. නමුත් අපි, ඉහත සඳහන් කළ සෑම දෙයක්ම අපගේ ජීවිත කාලය අවසන් වන තුරුම කළ යුතු වෙමු.
* ස්වාමින් වහන්සේ අදත් ක්‍රියා කරන්නේ ඒ ආකාරයටමය.
දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය මෙසේ පවසයි:
"ඔබට දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය ඉගැන්වූ ඔබගේ නායකයන් සිහි කරන්න..... ඔවුන් ගේ ජීවිත වලින් පැමිණි සියලු යහපත් දේ ගැන සිතන්න..... ඔවුන් කළාක් මෙන් ස්වාමින් වහන්සේව විශ්වාස කරන්න - මන්ද, ඊයෙත්, අදත්, සදාකාලයටමත් යේසුස් වහන්සේ එකාකාරමය .....අමුතු, නව අදහස් වලට ආකර්‍ෂණය නොවන්න..." ( හෙබ්‍රෙව් 13:7-9 - ජීවමාන බයිබලය).
ඉහත සඳහන් පද නිවැරදිව අනුගමණය කිරීමට අපි උත්සාහ කළෙමු.
* දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය අපට උගන්වා ඇති අපගේ නායකයන් ලෙස
අපි පළමු ප්‍රේරිතයන් පිළිගත්තෙමු.
* ඔවුන් කළ යහපත් ක්‍රියා අපි අලුත් ගිවිසුමෙහි පොත් පිටු වලින් දුටුවෙමු.
* අපි ඔවුන් කළාක් මෙන් ස්වාමින් වහනසේව විශ්වාස කළ අතර, අප අතරත්
එවැනිම කාර්යයන් සිදු වන බව අපි දුටුවෙමු - මක්නිසාද යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ එදා මෙන්ම අදත් එකාකාරව සිටින බැවින් ය.
* අප අවට කිතුනු ලෝකය තුළ අප දුටු කිතුනු කාර්යයන් කිරීමේ "අමුතු නව ක්‍රම" මඟින් අපව ඉවතට ඇද ගෙන යාමට අපි ඉඩ නොදුන්නෙමු.
දෙවියන් වහන්සේට, ඔබ තුළින් ද එවැනිම කාර්යයන් කළ හැකි බව විශ්වාස කිරීම පිණිස, ඔබගේ ඇදහිල්ල ශක්තිමත් වනු ඇතැයි අපි බලාපොරොත්තු වෙමු - මන්ද දෙවියන් වහන්සේට කිසිඳු භේදයක් නොමැති බැවිනි. උන්වහන්සේ සෑම තැනකම, සෑම පරම්පරාවකම වෙහෙස මහන්සි වී උන්වහන්සේ සොයන සියල්ලන්ටම විපාක දෙන තැණැන්වහන්සේය (හෙබ්‍රෙව් 11:6).
* අපෝස්තළුවරුන්ගේ ආදර්ශය අනුගමනය කිරීම
තමා සමග සමකාලීනව සිටි අනෙක් දේශකයන්ට වඩා උසස් ප්‍රමිතියකින් ජීවත්වීමට ස්වාමීන් වහන්සේ පාවුල්තුමා හට හැකියාව ලබා දුන්නේ කෙසේදැයි තම යැවුම්පත්‍ර මගින් අප හට දන්වන පිණිස ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ ඔහුව දේවානුභාවයෙන් පෙළඹවීය. ඔහු පැවසුවේ, " මේ මාගේ පාරට්ටු කිරීම නවත්වන්නට කිසිවෙකුට ඉඩ නාරින්නෙමි. මම කරන දේ දිගටම කරගෙන යන්නෙමි - මම එය කරන්නේ දෙවියන් වහන්සේගේ වැඩ අපි කරන ආකාරයටම කරනවා යැයි පුරසාරම් දොඩමින් ප්‍රස්ථාවක් සොයන්නවුන් ගේ ප්‍රස්ථාව සිඳ දමන පිණිසය. දෙවියන් වහන්සේ කිසිවිටෙකවත් එවැනි මනුෂ්‍යයන්ව එව්වේ නැත; එබඳු මනුෂ්‍යයෝ බොරු ප්‍රේරිතයෝය, ඔවුන් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ප්‍රේරිතයන් යැයි සිතීමට ඔබව රවටා ගත් 'වංචාකාර' සේවකයෝය" ( 2 කොරින්ති 11:10-13 TEV සහ ජීවමාන බයිබලය).
පාවුල්තුමාව, ඔහුගේ කාලයේ සිටි අනෙකුත් දේශකයන් සමඟ සංසන්දනය කරන විට, එය හිස් පාරට්ටු කර ගැනීමක් නොවේය. ඊට පටහැනිව එය දෙවියන් වහන්සේට මහත් මහිමයක් ගෙන දුන් බලවත් සාක්‍ෂියකි; එය ඔහුගේ කාලයේ සිටි ඇදහිලිවන්තයන්ට, ඔහුගේ ආදර්ශය අනුගමනය කිරීමට අභියෝග කළේය.
ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ ආනුභාවයෙන් (දෙවියන් වහන්සේගේ කාර්යය කරන සියල්ලටම තිබිය යුතු වූ) පාවුල්තුමාගේ මෙම ආත්මික පාරට්ටු කිරීම සහ පරිසිවරුන් ගේ ලෝකාකාර පුරසාරම් දෙඩවීම (ශු.ලූක් 18:10-14) අතර වෙනසක් ඇති අතර, ඔවුන් ආත්මික උඩඟුකමෙන් යුත් අභිමානයෙන් ( අපි සියල්ලෝම පිළිකුල් කළ යුතු වූ) සිටිති.
"මා ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ අනුගමනය කරන්නාක් මෙන්, මාව අනුගමනය කරන්න" (1කොරින්ති 11:1; පිලිප්පි 3:17) යයි ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ ආනුභාවය නිසා පාවුල්තුමාට පැවසිය හැකි විය. එබැවින් පාවුල්තුමාගේ ජීවිතය සහ දේව සේවය කිතුනුවන්ට අනුගමනය කිරීමට ආදර්ශයක් ලෙස ලබා දී ඇත. පාවුල්තුමා, ඔහුගේ අලුත් ගිවිසුමේ දේව සේවය ඉටු කළේ කෙසේද?
පාවුල්තුමාට, දෙවියන් වහන්සේගෙන් අද්විතීය කැඳවීමක් තිබුණි. ඔහුගේ සේවය ද්විප්‍රකාර විය.
1). පළමුවෙන්ම ඔහු, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ගැන කිසිදා අසා නොතිබුණු ස්ථාන වල,ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කළ, පුරෝගාමි ඉවැන්ජලිස්ත්තවරයෙකි. ඔහු පැවසුවේ, "මාගේ අභිලාෂය වූයේ, වෙනත් කෙනෙකු විසින් දැනටමත් සභාවක් ආරම්භ කර ඇති තැනට වඩා ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ නාමය මෙතෙක් නොඇසුණු තැන් වල දේශනා කිරීමයි" (රෝම 15:20- ජීවමාන බයිබලය).
2). දෙවනුව, මිනිසුන් ගේ පැරණි ගිවිසුම් රැස්වීම් පමණක් පැවති ස්ථාන වල, නව ගිවිසුම් සභා රෝපණය කළ ප්‍රේරිතයකු වූයේ පාවුල්තුමාය. කොරින්ති සභාවට ඔහු පැවසූවේ, " පිරිසිදු කන්‍යාවකු මෙන්, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ වන එක පුරුෂයකුට පාවාදීම පිණිස මා විසින් විවාහ බස් දුන් බැවින් දිව්‍ය වූ ජ්වලිතයෙන් නුඹලා ගැන ජ්වලිතව සිටිමි" යන ලෙසටය ( 2 කොරින්ති 11:2).
පාවුල්තුමාගේ දේව සේවයේ පළමු කොටසේදී ඔහුගේ ආදර්ශය අනුගමනය කිරීම:
බොහෝ දේව භක්තික මිෂනාරීවරුන් ශත වර්‍ෂ ගණනාවක් පුරා පුරෝගාමී ඉවැන්ජලිස්ත්ත දේව සේවය සඳහා දෙවියන් වහන්සේ විසින් කැඳවනු ලැබූ අතර, පාවුල්තුමාගේ ආදර්ශය අනුගමනය කරමින්, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේව ප්‍රකශ කර ඇති අතර, මෙය සිදු කළේ විශාල පුද්ගලික මිලයක් ගෙවමින් ය. එලෙසම තවත් බොහෝ මිෂනාරීවරුන් (එතරම් ප්‍රසිද්ධ නැති) අදටත් මෙම කාර්යයේ, නියැලී සිටිති. මම ඔවුන් සියලු දෙනා ගැනම දෙවියන් වහන්සේට ප්‍රශංසා කරන අතර, ඔවුන් කෙරෙහි මා හට ලොකු ගෞරවයක් ඇත. මන්ද දෙවියන් වහන්සේ, පුරෝගාමී ඉවැන්ජලිස්තවරයකු වීමට මා නොකැඳ වූ සේක. කෙසේ වෙතත්, අද සිටින සුප්‍රසිද්ධ ඉවැන්ජලිස්තවරුන්, පාවුල්තුමා කළාක් මෙන්, පුරෝගාමී ඉවැන්ජලිස්ත සේවය කරන්නේ නැත. ඔවුන් සියල්ලෝම දැනටමත් දහස් ගණනක් කිතුනුවන් සිටින සහ බොහෝ සභා තිබෙන ප්‍රදේශ වල ශුභාරංචිය දේශනා කරති.
පාවුල්තුමාගේ දේව සේවයේ දෙවන කොටසේදී පාවුල්තුමාගේ ආදර්ශය අනුගමනය කිරීම:
දෙවියන් වහන්සේ, මා සහ අපගේ සභා කැඳවා ඇත්තේ, පාවුල්තුමාගේ දේව සේවයේ දෙවන කොටස ඉටු කිරීමටය - පැරැණි ගිවිසුම් සභා තිබූ ස්ථාන වල නව ගිවිසුම් සභා පිහිටුවීමටය. මට ලියන්නට පුළුවන් සියල්ල ඒ ගැන පමණි. - මක්නිසාද ස්වාමින් වහන්සේ අප තුළින් කර ඇත්තේ එයයි.
නව ගිවිසුම් සභා පිහිටුවීමේ දේව සේවයේදී, පාවුල්තුමා දුටු සහ වලක්වා ගත් අන්තරායයන් දෙකක් තිබේ:
* වස්තුවේ (මුදලේ) ඇති අන්තරාය:
යේසුස් වහන්සේ පැවසුවේ, අපට, දෙවියන් වහන්සේට සහ මුදල් (වස්තුව- ධනය)යන දෙකටම සේවය කළ නොහැකි බවයි (ශු.ලූක් 16:13). එබැවින් පළමුවෙන්ම, පාවුල්තුමා සොයා බැලුවේ, දෙවියන් වහන්සේට පමණක් සේවය කළ හැකි වන පිණිස ඔහුගේ ජීවිතයට සහ දේව සේවය කෙරෙහි ඇති මුදල් බලය නැති කර ගැනීමටයි. අපි මෙහිදී, පාවුල්තුමාගේ ආදර්ශය අනුගමනය කිරීමට උත්සාහ කළෙමු.
* මානව ආධිපත්‍යයේ ඇති අන්තරාය.
දෙවන අන්තරාය නම්, සභාවේ ඇති ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මූලිකත්වය, මනුෂ්‍යයා විසින් ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමයි. පාවුල්තුමා විසින් රෝපණය කරන ලද සභා කෙරෙහි, දෙවියන් වහන්සේ විසින් ඔහුට, අපෝස්තලික අධිකාරයක් ලබා දුන් සේක. නමුත් ඔහු, එහි අධිකාරිත්වයේ සීමාව තුළ රැඳී සිටීමටත්, සභා වල සිටින වැඩිමහල්ලන්ට සහ ඇදහිලිවන්තයන්ට, ඔවුන්ගේ හිස ලෙස, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සමඟ ඍජු සම්බන්ධයක් ඇති බවට සහතික වීමටත් ප්‍රවේසම් විය. අපි මෙහිදී, පාවුල්තුමාගේ ආදර්ශය අනුගමනය කිරීමට උත්සාහ කළෙමු.
* මුදල් අවධානම ජය ගැනීම.
1. පාවුල්තුමා තම මූල්‍යමය අවශ්‍යතාවයන් තමාම සපයාගත් අතර, ඔහුගේ ජීවනෝපාය උදෙසා කිසිම මනුෂ්‍යයකු මත යැපුණේ නැත (ක්‍රියා 20:33,34). ස්වාමින් වහන්සේගේ සේවකයෙකුට, ඔහුගෙන් සේවය ලබන්නාවූ අයගෙන් නිසැකවම සහාය ලබාගත හැකිය (1 කොරින්ති 9:6-14). නමුත් ඔහු, තම කාලයේ සිටි ගිජු , මුදලට ප්‍රේම කරන්නාවූ දේශකයන්ට වඩා වෙනස් බව පෙන්වීමට, පාවුල්තුමා තම අවශ්‍යතාවයන් තමාම සපුරාලාගන්නට තීරණය කළේය(1 කොරින්ති 9:15-19; 2 කොරින්ති 11:12,13). ඉන්දියාවේ බොහෝ "දේවගැතිවරුන්"ද, ලෝභ, ගිජු සහ මුදලට ලැදි අය බව අපට පෙනී ගියේය. එබැවින්, ඔවුන්ගෙන් වෙනස් වීමට, අපගේ සියලුම සභා වල සිටින අපගේ සියලුම වැඩිහිටියන් තීරණය කළේ, අපටම මූල්‍යමය වශයෙන් සහය වීමට සහ කිසිම මනුෂ්‍යයෙකු මත යැපීම නොකළ යුතු බවයි. අපගේ ජීවනෝපාය සඳහා අපි සැවෝම මෙම අවුරුදු ගණනාව පුරාම වැඩ කළේ එසේය.
2. යේසුස් වහන්සේ මෙන් පාවුල්තුමාද, දෙවියන් වහන්සේට හැර, කිසිවිටෙක වෙන කිසිවෙකුට තම මූල්‍ය අවශ්‍යතා ගැන සඳහන් කළේ නැත . ඒ වෙනුවට, ඔහු දිළිඳුන් හට, මුදල් දීමට ඇදහිලිවන්තයන් දිරිමත් කළේය ( 1 කොරින්ති 16:12; 2කොරින්ති 8 සහ 9 වන පරිච්ඡේද). අපගේ සභාද, එම ආදර්ශය අනුගමනය කර ඇත. අප කවරදාකවත් අපගේ අවශ්‍යයතාවයන් ගැන කිසිම මනුෂ්‍යයෙකුට පවසා නැත. දිළිඳු ඇදැහිලිවන්තයන්ට උපකාර කිරීම සඳහා අප රුපියල් මිලියන ගණනක් ලබා දී ඇත. යේසුස් වහන්සේ අපට පැවසුවේ, අපගේ පඬුරු රහසිගතව ලබා දෙන ලෙසයි (ශු.මතෙව් 6:4). ඒ නිසා අපි මෙම වසර 43 පුරාවටම අපගේ කිසිම සභාවක, මුදල් එකතු කිරීම සඳහා පඬුරු මල්ලක් කවරදාකවත් අතින් අත යවා නැත . ඇදහිලිවන්තයන්ට ඔවුන් ගේ පඬුරු රහසිගතව ලබා දීමට හැකි වන පරිදි, අපි අපගේ රැස්වීම් ශාලාවල පිටවීමේ දොරටු අසල පඬුරු පෙට්ටි තැබුවෙමු ( අප ශු. මාර්ක් 12:41-44 හිදී කියවන්නාක් මෙන්). දෙවියන් වහන්සේ ප්‍රේම කරන්නේ සතුටු සිතින් දෙන අයට පමණි (2 කොරින්ති 9:7). එබැවින් අපි කවදාවත් කිසිම අයෙකුට පඬුරු පෙට්ටි වලට මුදල් දමන ලෙස පවසා නැත. අපගේ සභා වල සියලුම දීමනා ස්වේච්ඡාවෙන් සිදු කර ඇත. අප දහස් ගණනක් ඇදහිලිවන්තයන් සහභාගී වූ ඉන්දියාව තුළ සම්මන්ත්‍රණ 200 කට අධික සංඛ්‍යාවක් පවත්වා ඇත. ඒ සෑම එකකදීම, අපි යේසුස් වහන්සේගේ ආදර්ශය අනුගමණය කර තිබුණි.කිසිම කෙනෙකුගෙන්, කිසිම මුදලක් ඉල්ලනේ නොමැතිව, ජන සමූහයකට නොමිලයේම කෑම සපයා දෙන ලදී.
3. පාවුල්තුමා කිසිවිටෙකවත් ශුභාරංචිය ප්‍රචාරය කිරීමට පවා කිසිවෙකුගෙන් මුදල් ඉල්ලා සිටියේ නැත. ඔහු කිසිවිටෙකවත්, තම වැඩ කටයුතු සඳහා මුදල් අවශ්‍ය බවට ඉඟි කරමින් පුද්ගලයන් හට ඔහුගේ කාර්යයන් පිළිබඳව කිසිඳු වාර්තාවක් යවා නැත. එසේම අපි කිසිවිටෙක ශුභාරංචිය ප්‍රචාරය කිරීමට කිසිවෙකුගෙන් මුදල් ඉල්ලා නැත. අපි මෙම වසර 43 තුළ , අපගේ වැඩ පිළිබඳව එකම එක වාර්තාවක් කිසිවෙකුට හෝ කොතැනකත හෝ යවා නැත . කිසි මනුෂ්‍ය පෙළඹවීමකින් තොරව අපගේ කාර්යයට සහාය වීමට ස්වාමීන් වහන්සේම ඇදහිලිවන්තයන් පොළඹවා ඇත. අපි යේසුස් වහන්සේගේ සහ පාවුල්තුමාගේ ආදර්ශය අනුගමනය කර ඇත - ඔවුන් ස්වාමින් වහන්සේගේ කාර්යය සඳහා දීමනා ලබා ගත් ආකාරය. (අපි ශු. ලූක් 8:2; 2 කොරින්ති 11: 7-9; පිලිප්පි 4:12-19 හි කියවන්නෙමු).
4. පාවුල්තුමා, ඔහුගේ දේවසේවය සඳහා ඕනෑම කෙනෙකුගෙන්ම දීමනා පිළිගත්තේ නැත. ඔහු ත්‍යාග පිළිගත්තේ, සමහර ඇදහිලිවන්තයන්ගෙන් පමණි(පිලිප්පි 4:15-19). ඔහු , දීමනා භාරගන්නේ කවුරුන් ගෙන් ද යන්න තීරණය කරන සමහර මූලධර්ම ඔහුට තිබුණි. සභාවක් ලෙස අපද අනුගමනය කර ඇත්තේ, එම ම ප්‍රතිපත්තියයි. අපගේ සභාවට මුදල් දීමට පෙර සෑම කෙනෙකුටම, තමාගෙන්ම ඇසිය යුතු ප්‍රශ්ණ පහක ලැයිස්තුවක් අපි සකස් කළෙමු: ( මෙම ලැයිස්තුව අපගේ වෙබ් අඩවියේ ඇත: http://www.cfcindia.com/our-financial policy).
5. පාවුල්තුමා, ඇදහිලිවන්තයන් ගෙන් ඉල්ලා සිටියේ, කිසිවිටෙකවත් ණය නොවන ලෙසයි (රෝම 13:8). අපගේ සියලුම සභාද , ඕනෑම වේලාවකම කිසිවෙකුට ණය නොවී, ඔවුන්ගේ කටයුතු කළමනාකරණය කර ඇත. ඉන්දියාවේ විවිධ ප්‍රදේශ වල අපගේ සමාජික සංඛ්‍යාව වැඩි වී ඇති බැවින් අපට බොහෝ සභා ගොඩනැගිලි ඉදි කිරීමට සිදු වී ඇත. නමුත් අප කවරදාකවත් එම සභා ගොඩනැගිලි කිසිවක් ඉදි කිරීමට ( බැංකුවකින් වත්) මුදල් ණයට ගෙන නැත . අප ඒවා ගොඩනැගුවේ, එවා සෑදීමට තරම් මුදල් ඉතිරි කර තිබෙද්දී පමණය. (අපගේ මූල්‍ය ප්‍රතිපත්තිය සමඟ ඉහත සඳහන් කළ පරිදි කිසිම බැංකුවක් අපහට ණයක් ලබා නොදෙනු ඇත!).
6. පාවුල්තුමා කිසිවිටෙක තමාගේ ලියවිලි උදෙසා හිමිකාර භාගය ලබා ගත්තේ නැත - වර්තමානයේ කිතුනු කතුවරයන් මෙන් නොව. ඔවුන් ඔවුන්ගේ ලේඛන හරහා ඩොලර් මිලියන ගණනක් හිමිකාර භාගය කරන කොට ගෙන මුදල් උපයති. අපගේ සභාව මේ වන විට, බොහෝ භාෂා වලින් අපගේ පොත් වල (මාතෘකා 30) පිටපත් මිලියනයකට වඩා ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත. නමුත් අප කවරදාකවත් අපගේ කිසිම පොතක් වෙනුවෙන් කිසිම හිමිකාර භාගය ලබා ගෙන නැත. පාවුල්තුමා කළාක් මෙන්, අපිද අපගේ වෙබ් අඩවියෙන් (www.cfcindia.com), අපගේ ලේඛන සෑම කෙනෙකුටම කියවීමට නොමිලයේම ලබා දී ඇත. අපගේ වෙබ් අඩවියේ සහ යූ ටියුබ් හි අපගේ විඩියෝ දේශනා 1000කට වැඩි ප්‍රමාණයක් භාෂා ගණනාවකින්ම, ඕනෑම අයෙකුට නොමිලයේ නැරඹීමට සහ බාගත කර ගැනීමට අපි ඉදිරිපත් කර ඇත්තෙමු.
7. මනාලියගේ පියාගෙන්, මනාලයාගේ පියාට අති විශාල මුදලක් ගෙවීමට සිදුවන ඉන්දියාවේ බහුලව පවතින දෑවැදි ක්‍රමයට, යේසුස් වහන්සේ සහ පාවුල්තුමා විරුද්ධ වනු ඇත. ඉන්දියාවේ සියලුම නිකායයන්ට අයත් කිතුනුවන් විසින් මෙම නරක ක්‍රියාව සිදු කරති. නමුත් අපි මෙම දෑවැදි ක්‍රමයට සම්පූර්ණයෙන්ම විරුද්ධය. සෑම විවාහ මංගල උත්සවකයදීම, මනාලයාගෙන් සහ මනාලියගෙන්, අපි ලිඛිත ප්‍රකාශයක් ලබා ගනිමු - ඔවුන්ගේ දෙමව්පියන් දෑවැද්දක් නොදුන් බව හෝ නොගත් බවට.
* මානව ආධිපත්‍යයේ අනතුර.
අපගේ සියලුම වැඩ කටයුතු වලදී, අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ වන යේසුස් වහන්සේ සහ පාවුල්තුමා විසින් තබා ඇති ආදර්ශය අනුගමනය කිරීමට අපි අපගේ මුළු හදවතින්ම උත්සාහ කළෙමු. අපගේ දිනවල සහ මේ යුගයේදී පවා නව ගිවිසුම් ප්‍රමිතීන් අනුගමණය කළ හැකි බව අප සොයා ගෙන ඇත.
මේ අනුව , යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ , ඊයෙත් , අදත් සහ සදහටම එකාකාර බව අපි , අපගේ දේව සේවය තුළින් ප්‍රකාශ කර ඇත්තෙමු.
* දෙවියන් වහන්සේගේ කාර්යයේ කුඩා කොටසක්
අප කරමින් සිටින්නේ, අද ලෝකයේ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය තුළ පවතින සහ විවිධ වූ දේව සේවයන් වල කුඩා කොටසක් පමණක් බව අපි හඳුනා ගෙන ඇත්තෙමු.
නමුත් සෑම දේව සේවයක්ම , තවමත් ක්‍රියාත්මක විය යුත්තේ , යේසුස් වහන්සේ සහ උන්වහන්සේගේ ප්‍රේරිතයන් විසින් විදහා දක්වන ලද සහ උගන්වා ඇති දේව වචනයේ ප්‍රමිති සහ ප්‍රතිපත්ති වලට අනුකූලවය.
මෙම නව ගිවිසුමෙහි ප්‍රමිතීන් අනුගමනය නොකරන සභා සහ දේව සේවයන් අපි විනිශ්චය නොකරමු. මන්ද සෑම කෙනෙකුටම අවසානයේදී, දෙවියන් වහන්සේට පමණක් පිලිතුරු දිය යුතු බැවිනි. කෙසේ වෙතත් CFC හි, සිටින අපට අවශ්‍ය වී ඇත්තේ,අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ සහ උන්වහන්සේගේ ප්‍රේරිතයන්, උන්වහන්සේගේ වචනයෙන් උගන්වා ඇති ප්‍රමීතීන්, අද ඉන්දියාව වැනි දුප්පත් රටක, 98%ක් කිතුනු නොවන රටකද, අනුගමනය කල හැකිය යන සත්‍යයට ජීවමාන සාක්‍ෂියක් වීමටය!
අපගේ සභාවලට සම්බන්ධ වීම සඳහා විශාල පිරිසක් එක් රැස් කිරීමට අප කිසිවිටෙක උනන්දු වී නැත, මන්ද ජීවනයට යන මාර්ගය පටු බවත් එය සොයා ගන්නේ ඉතා සුළු පිරිසක් බවත්, අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ පැවසූ බැවිනි (ශු.මතෙව් 7:14). එබැවින් අපගේ අරමුණ වී ඇත්තේ, එම ස්වල්ප දෙනා පමණක් සොයා ගැනීමයි. මරණයට පත් වු පසු ස්වර්ගයට යාමට අවශ්‍ය මනුෂ්‍යයන් ගැන අපි සෙව්වේ නැත, මක්නිසාද මෙම ලෝකයේ සිටිනා සැවෝම ස්වර්ගයට යාමට කැමති බැවිනි. අප සොයනු ලැබුවේ, යේසුස් වහන්සේ අනුගමනය කිරීමට කැමති අය මිය යාමට ප්‍රථම, මෙම පොළොවේදී ගෝලයන් වීමට ඉගෙන ගන්නා අය පමණි. එබැවින් අපගේ සභා, මෙගා සභා නොවන අතර, කිසිවිටෙකවත් එසේ නොවනු ඇත.
ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ ආනුභාවයෙන් පාවුල්තුමා පැවසුවේ, රන්, රිදී සහ වටිනා ගල් වලින් හෝ ලී, තෘන සහ පිදුරු වලින් ( සංකේතාත්මකව කථා කිරිමේදි), අපට සභා ගොඩ නඟා ගත හැකි බවයි (1කොරින්ති 4:12-15). අපි ගෝලයෙකු වීමේ සහ ජීවිතයේ ශුද්ධකමේ කොන්දේසි දේශනා නොකරන්නේ නම්, කෙනෙකුට දැවැන්ත ව්‍යුහයක් (මෙගා සභාවක්) ගොඩ නඟා ගත හැකිය. නමුත් එය, ලී, පිදුරු සහ තෘන සමඟ ගොඩ නැඟු, ගොඩ නැගීමකට සමාන වනු ඇත. ඉහත සඳහන් පද වල සඳහන් වන පරිදි, දෙවියන් වහන්සේ සියළු ඇදහිලිවන්තයන්, විනිශ්චය කරන දිනයේදී, ගින්න එවැනි සේවාවන් සම්පූර්ණයෙන් දවා දමනු ඇත. නමුත් ගෝලයෙකු වීම ගැන ප්‍රකාශ කිරීම සහ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ සියලු ආඥා වලට සම්පූර්ණ කීකරුකම මත ගොඩ නඟන ලද කුඩා සේවාවක්, - රන්, රිදී සහ අනර්ඝ ගල්වලින් - ගින්නෙන් ස්පර්ශ නොවී ගින්න හරහා ගොස් සදාකාලිකවම පවතිනු ඇත. එබැවින් ඥානවන්ත කිතුනුවා තම සේවයේ ගුණාත්මක භාවය අපේක්‍ෂා කරයි - ඉලක්කම් ගණන නොවේ.
අපට පහසුවෙන් (බොරු නිහතමානීත්වයක් තබා ගනිමින්) දෙවියන් වහන්සේ අප මධ්‍යයේ කර ඇති සියල්ල ගැන කතා නොකර සිටිය හැක. නමුත් එවිට:
1. අපි දෙවියන් වහන්සේට ලැබිය යුතු මහිමය කොල්ලකන්නෙමු; එමෙන්ම
2. අපගේ කාලයේ, අලුත් ගිවිසුමේ ප්‍රතිපත්ති සහ ප්‍රමිතීන්ට අනුව ජීවත් වීමට සහ සේවය කිරීමට ඇති අභියෝගය අපි වෙනත් ඇදහිලිවන්තයන් ගෙන් කොල්ලකන්නෙමු.
ස්වාමින් වහන්සේ අප මධ්‍යයේ කර ඇති දේ අප අවධාරණය කළ යුතුය. තවත් හේතුවක් ඇත. ස්වාමින් වහන්සෙගේ සෙනඟගේ ඊළඟ පරම්පරාව, මෙම ප්‍රතිපත්ති තේරුම් ගෙන ඒවා අනුව ජීවත් විය යුතුය - එවිට ඔවුන්ටද, ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලය තුළ දී, එහි රසය නැති නොවූ ලුණු මෙන් විය හැකිය.
දෙවියන් වහන්සේගේ අනුග්‍රහය, පාවුල්තුමා තුළ සහ ඔහුගේ දේව සේවය තුළින් සිදු කළ දේ ගැන ඔහු නිහඬව සිටියේ නැත. අපිත් නිහඬව සිටින්නේ නැත. එබැවින් පාවුල්තුමා කළාක් මෙන් අපි ද කියමු: "අපගේ මෙම පාරට්ටු කිරීම නිශ්ශබ්ද නොවනු ඇත" (2කොරින්ති 11: 10).
පළමු අපෝස්තළුවරුන් ක්‍රියාත්මක කළ එම ප්‍රතිපත්ති වලින්ම, අදත් ස්වාමින් වහන්සේගේ සේවය කළ හැකි බව ඔප්පු කිරීමට අපි කරමින් සිටින දේ දිගටම කරන්නෙමු.
©Zac Poonen –
[email protected]Paste your document here
සියලුම ඵලදායි දේව සේවයේ මූලික මූලධර්මය වන්නේ, මාංශවත්වී ශරීරයකින් ලොව පහළවීමේ මූලධර්මයයි. එයින් මම අදහස් කරන්නේ, ස්වර්ගයේ තේජස අත් හැර, මනුෂ්‍යයෙකු ලෙස මිහිමත ජීවත් වූ අවස්ථාවේදී, අපගේ ස්වාමින් වහන්සේම දුන් ආදර්ශයයි.
පාවුල්තුමා කොලොස්සි කිතුනුවන් වෙනුවෙන් මෙසේ යාඥා කළේය: "අපි දෙවියන් වහන්සේගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ, නුඹලා, උන්වහන්සේගේ දෘෂ්ඨි කෝනයෙන් දේවල් දකින ලෙසයි" (කොලොස්සි 1:9 - ජේ.බි. පිලිප්ස් පරිවර්තනය).
දෙවියන් වහන්සේට අවශ්‍ය වන්නේ, අපගේ මනස අලුත් කිරීමට වන අතර (අපගේ සිතීමේ ක්‍රමය වෙනස් කිරීමට), එවිට අප, උන්වහන්සේ සිතන ආකාරයට, වැඩි වැඩියෙන් සිතීමට පටන් ගන්නා අතර, ක්‍රමයෙන් සෑම පුද්ගලයකුවම, දෙයක් සහ තත්වයන් ගැන, උන්වහන්සේගේ දෘෂ්ඨි කෝණයෙන් බැලීමට පටන් ගනිමු. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ස්වරූපයට වෙනස් වීම සහ යේසුස් වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම ගමන් කිරීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ, මෙයයි (1 යොහාන් 2:6). ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ස්වරූපයට, අපගේ පරිවර්තනය ආරම්භ වන්නේ, අපගේ මනසින් ය (රෝම 12:2).
* යේසුස් වහන්සේ අප මෙන් පොළොවට පැමිණි සේක.
උන්වහන්සේ අප හා සමානව පොළොවට පැමිණි බව, ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් අපට මුලින්ම ඒත්තු ගන්වන්නේ නැතිනම්, යේසුස් වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම ගමන් කිරීමේ අභියෝගය, භාර ගැනීමට අපට නොහැකි වනු ඇත. (යේසුස් වහන්සේගේ මනුෂ්‍යයත්වය පිළිබඳ සම්පූර්ණ පැහැදිලි කිරීමක් සඳහා ඔබ පහත සඳහන් මෙම ලිංක් එකට ගොස් එම ලිපිය තවදුරටත් කියවිය හැකිය : https://cfcindia.com/ariticle/the-truth-that-we-believe
හෙබ්‍රෙව් 2:17 හි පවසන්නේ, "එබැවින් සෙනඟගේ පාප උදෙසා ශාන්ති පූජාවක් ඔප්පු කිරීමට, දෙවියන් වහන්සේ පිළිබඳ කාරණා ගැන දයාවන්ත වූ විශ්වාස වූ උත්තම පූජකයෙක් වන පිණිස, සියලු දෙයින්ම තමන්ගේ සහෝදරයන්ට සමාන වෙන්නට උන්වහන්සේට යුතු වූයේය".
පිලිප්පි 2:6,7 හි පවසන්නේ, "උන්වහන්සේ, දෙවියන් වහන්සේගේ රූපාකාරය දරන සේක්, දෙවියන් වහන්සේට සමානව සිටීම, තමන් විසින් අල්ලා ගෙනම සිටිය යුතු වූ වස්තුවක් යයි නොසිතා, එය ඉවත් කර දාසයෙකුගේ ස්වරූපය ගෙන මනුෂ්‍යයන් ගේ සමානත්වයට පැමිණි සේක".
උන්වහන්සේගේ පුද්ගලයා තුළ යේසුස් වහන්සේ පොළොවේ සිටියදී තවමත් දෙවියන් වහන්සේව ම සිටි බව උන්වහන්සේ නමස්කාරය පිළිගැනීමේ කාරණය තුළින් ඔප්පු වේ (ශුභාරංචි පොත් වල හත් වතාවක්ම වාර්ථා කර ඇති පරිදි - ශු. මතෙව් 8:2; 9:18; 14:33; 15:25; 20:20; ශු.මාර්ක් 5:6; ශු. යොහාන් 9:8). නමුත් උන්වහන්සේ මිහිපිට සිටින විට, දෙවියන් වහන්සේ ලෙස තමන්ට තිබූ බලතල අත් හැර මනුෂ්‍යයාගේ සීමාවන් පිළිගත් සේක.
ශු.යොහාන් 6:38 හි, යේසුස් වහන්සේ පැවසූවේ, " මා ස්වර්ගයෙන් බැස ආවේ, මාගේ කැමත්ත නොව මා එවූ තැණැන්වහන්සේගේ කැමැත්ත කරන පිණිසය" යනුවෙනි.
සදාකාලීත්වය මුළුල්ලේම, යේසුස් වහන්සේ, පියාණන් වහන්සේ සහ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ සමඟ සමානව සිටිමින්, උන්වහන්සේලා සමඟ සෑමවිටම එකට වැඩ කළ සේක. ඔවුන්ගේ ඒකීය කැමැත්ත සෑම විටම එකම විය.
නමුත් යේසුස් වහන්සේ, මනුෂ්‍යයකු ලෙස පොළොවට පැමිණි විට, සියලු මනුෂ්‍යයන්ට මෙන්, උන්වහන්සේගේම කැමැත්තක් උන්වහන්සේට තිබුණේය.(නව ගිවිසුමෙහි "යේසුස් වහන්සේ මාංසයෙන් පැමිණි සේක" යනුවෙන් පවසන විට, අදහස් කරන්නේ මෙයයි). තමන්ගේ කැමැත්තක් තිබීම පව් කාර දෙයක් නොවේය. දෙවියන් වහන්සේ, ආදම්ව නිර්මාණය කරන විට, ආදම්ට ඔහුගේම කැමැත්තක් තිබූ අතර, ඔහු පව් රහිතව සිටියේය.
නමුත් යේසුස් වහන්සේ කවදාකවත් උන්වහන්සේගේ කැමැත්ත කළේ නැත. උන්වහන්සේ සෑම විටම තම පියාණන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කළ සේක. එබැවින් උන්වහන්සේ කිසිවිටෙකවත් පව් නොකළ සේක. අපට මෙය වඩාත් පැහැදිලිව පෙනෙන්නේ, ගෙත්සෙමනේදි, උන්වහන්සේ කළ යාච්ඥාවේදීය, "පියාණෙනි, මා කැමති ලෙස නොව, ඔබගේ කැමැත්ත ලෙස.....ඔබ වහන්සේගේ කැමැත්ත ඉටුවේවා" ( ශු. මතෙව් 26:39,42). දෙවියන් වහන්සේ, දේව මාලිගාවේ තිරය ඉහල පටන් පහලට, දෙකට ඉරා දැමුව විට (ශු. මතෙව් 27:51), උන්වහන්සේ සංඛේතාත්මකව පෙන්නුම් කළේ, යේසුස් වහන්සේතම භූමික ජීවිතය පුරා විශ්වාසවන්තව තම මාංසයේ වැස්ම ඉරා ගත් බවත් (උන්වහන්සේගේ කැමැත්තට මිය ගිය බවත්), ඒ අනුව ඇතුලට යාමට, "අප වෙනුවෙන් නව සහ ජීවන මාර්ගයක් ආරම්භ කරන ලද බවත් ය” (හෙබ්‍රෙව් 10:20). මනුෂ්‍යයාගේ ස්ව කැමැත්තට සිදුවන මෙම මරණය, යේසුස් වහන්සේ සෑම දිනකම දරා සිටියාවූ කුරුසිය වන අතර, දැන් උන්වහන්සේ අපගෙන් ද සෑම දිනකම එය දරා සිටින ලෙස ඉල්ලා සිටින සේක.
දෙවියන් වහන්සේ, පුද්ගලයන් තිදෙනෙකු නොව, පදවි නාම තුනක් ඇති, එක් පුද්ගලයෙක් බව පවසමින් බොරු උගන්වන සමහර කණ්ඩායම් කිතුනු ලෝකයේ සිටිති. යේසුස් වහන්සේම, පියාණන්, පුත්‍රයාණන් සහ ශුද්ධාත්මයාණන් බව ඔවුන් උගන්වති - එබැවින් ඔවුන් යේසුස් වහන්සේගේ නාමයෙන් පමණක් බෞතිස්ම කරති - ශු.මතෙව් 28:19 හි, පියාණන් වහන්සේගේද, පුත්‍රයාණන් වහන්සේගේද සහ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ නාමයෙන් බෞතිස්ම කිරීමට, යේසුස් වහන්සේ දුන් අණට පටහැනිව. එමඟින්, යේසුස් වහන්සේ, මාංසයෙන් පැමිණි බව ඔවුන් ප්‍රතික්‍ෂේප කරන බව ඔවුන්ටම වැටහෙන්නේ නැත. යේසුස් වහන්සේ සහ පියාණන් වහන්සේ එකම පුද්ගලයා නම්, ගෙත්සෙමනේදි, යේසුස් වහන්සේ, තමන් වහන්සේටම යාච්ඥා කරනු ඇත! එය විහිළුවකි! එවිට ශු.යොහාන් 6:38 හි, උන්වහන්සේගේ ප්‍රකාශය මෙසේ ඇසෙනු ඇත: " මම ස්වර්ගයෙන් බැස ආවේ මාගේ කැමැත්ත කිරීමට නොව, මාගේ කැමැත්ත කිරීමටයි"! එයත් විහිළුවකි! එබැවින් ත්‍රිත්වය ප්‍රතික්‍ෂේප කරන අය, ඇත්ත වශයෙන්ම ප්‍රතික්‍ෂේප කරන්නේ, "යේසුස් වහන්සේ මාංසයෙන් පැමිණි" බවයි. තවද, යොහාන්තුමා පවසන පරිදි, ඒ අන්ත ක්‍රිස්තුස්ගේ ආත්මයයි (2යොහාන් 1:7). එවැනි වැරදි ඉගැන්වීම් වලින් අප ප්‍රවේසම් විය යුතුය.
යේසුස් වහන්සේගේ නාමයෙන් පමණක් බෞතිස්ම වූ අයෙකු, ඔබගේ සභාවට පැමිණිය හොත්, ඔහු නොදැනුවත්වම, පියාණන් වහන්සේ සහ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ ප්‍රතික්‍ෂේප කළ බව ඔහුට පෙන්වා දිය යුතුය. ඉන්පසුව යේසුස් වහන්සේ; ශු.මතෙව් 28:19 හි අණ කළ පරිදි ඔහුව නිවැරදිව බෞතිස්ම කළ යුතුය.
* යේසුස් වහන්සේ අප මෙන් පරික්‍ෂාවට ලක් වූ නමුත් , පව් නොකළ සේක.
ශුද්ධ වූ බයිබලයේ, 1තිමොති 3:16 හි පවසන්නේ, දේව භක්තියේ රහස පවතින්නේ, "මාංසයෙන් පැමිණ තම ආත්මය පවිත්‍රව තබා ගත් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ" තුළ බවයි. එහි සඳහන් වන්නේ, "සභාව, මෙම සත්‍යයේ කණුවක් සහ ආධාරකයක් විය යුතුය" යන බවයි (1 තිමෝති 3:15).
එම පදය ජීවමාන බයිබල් පරිච්ඡේදයේ මෙසේ කියවේ:
"දේවභක්තික ජීවිතයක් ගත කිරීම, පහසු දෙයක් නොවන බව සත්‍යයකි. නමුත් පිළිතුර ඇත්තේ, මනුෂ්‍යයකු ලෙස පොළොවට පැමිණ, උන්වහන්සේගේ ආත්මය තුළ නොකැළැල් සහ නිර්මල බව ඔප්පු කළ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළය".
එම පදය තව දුරටත් පවසන්නේ, ප්‍රේරිතයන් එදා ලෝකයේ, "ජාතීන් අතර දේශනා කළ බවයි". නමුත් අද බොහෝ කිතුනුවන් මෙම සත්‍යයට විරුද්ධය. ඔවුන් පවසන්නේ, යේසුස් වහන්සේට පව් කළ නොහැකි බවයි. එසේ නම්, උන්වහන්සේ අප මෙන් පරික්‍ෂාවට ලක් නොවීය. නමුත් හෙබ්‍රෙව් 4:15 හි පවසන්නේ, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සෑම අවස්ථාවකදීම අප මෙන් පරික්‍ෂාවට ලක් වූ බවයි. තවද හෙබ්‍රෙව් 2:18 පවසන්නේ, අප මෙන්ම උන්වහන්සේ පරික්‍ෂාවට ලක් වූ බැවින් දැන් පරික්‍ෂා කරනු ලබන්නන් වෙතට දිව ඇවිත් පිහිට වන්නට උන්වහන්සේට පුළුවන් බවත් ය. සාතන්ට අවශ්‍ය වන්නේ, අප පරික්‍ෂාවට ලක් වූ විට මෙම ශක්තිය සහ සැනසීම අපගෙන් උදුරා ගැනීමටය.
දේව භක්තික A. W. ටෝසර්, මෙම විෂය සම්බන්ධව මෙසේ ලිවීය:
ඕනෑම පුද්ගලයකුව පව් කිරීමේ හැකියාවෙන් ඉවත් කල හැකි නම්, ඔහු හෝ ඇය කප්පි, රෝද සහ බොත්තම් මඟින් ධාවනය වන යම් ආකාරයක රොබෝවෙකු පමණක් විය හැක. නපුර කිරීමට හැකියාවත් නැති පුද්ගලයකු, එම සංකේතයෙන්ම, සදාචාරාත්මක ලෙස යහපත් දේ කිරීමටද අසමත් වනු ඇත. සදාචාරය යන සංකල්පයට නිදහස් මිනිස් කැමැත්තක් අවශ්‍ය වේ. මම නැවතත් පවසන්නේ, අපගේ කැමැත්තට නපුර කිරීමට නිදහස නොමැති නම්, යහපතද කිරීමට ඔවුන්ට නිදහසක් නැත.
අපගේ ස්වාමීන් වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට පව් කළ නොහැකි බව මට පිළිගත නොහැකි වන්නේ එබැවිනි. උන්වහන්සේට පව් කිරීමට නොහැකි නම්, කාන්තාරයේදී වූ පරික්‍ෂාව විහිළුවක් වූ අතර, දෙවියන් වහන්සේද එයට පාර්ශවකරුවෙකු විය. නැත. මනුෂ්‍යයකු ලෙස උන්වහන්සේට පව් කළ හැකි නමුත්, උන්වහන්සේ පව් නොකරන බැවින් උන්වහන්සේව ශුද්ධ වූ මිනිසා ලෙස සළකුණු කළේය.
පුද්ගලයකු ශුද්ධ වන්නේ, පව් කිරීමට ඇති නොහැකියාව නිසා නොව, පව් කිරීමට ඇති අකැමැත්ත නිසාය. ශුද්ධ තැනැත්තා යනු පව් කළ නොහැකි අයෙකු නොව, පව් නොකරන අයෙකි.
සත්‍යවාදියෙක් යයි කියන්නේ, කතා කිරීමට බැරි කෙනෙකු නොවේය. ඔහුට කතා කළ හැකි නමුත්, බොරු කීමට හැකි නමුත්, එසේ නොකරන අයෙකි.
අවංක පුද්ගලයකු යනු, වංක වීමට නොහැකි හිරේ සිටින කෙනෙකු නොවේය. අවංක මිනිසෙකු යනු, වංක වීමට හැකියාව ඇති නමුත් එසේ නොවන තැනැත්තායි.
(From A.W. Tozer’s book: Tragedy in the church – The Missing Gifts –Chapter 7).
ශුද්ධ ලියවිල්ලට අවංක වන, තමාගේ සම්ප්‍රධායන්ට අගතියට පත් නොවන, අන්‍යයන් ගේ අදහස් වලට බිය නොවන සෑම පුද්ගලයෙක්ම, "යේසුස් වහන්සේ , අප පරික්‍ෂාවට ලක් වූ ආකාරයටම සෑම දෙයකින්ම පරික්‍ෂාවට ලක් විය ; නමුත් උන්වහන්සේ පව් නොකළ සේක (හෙබ්‍රෙව් 4:15) යන සත්‍යය පිළිගනී.
අප, පරික්‍ෂාව සහ පාපය අතර, වෙනස හඳුනා ගත යුතුය. යේසුස් වහන්සේ, "අප මෙන්ම සෑම ආකාරයෙන්ම" පරික්‍ෂාවට ලක් වූ සේක. නමුත් උන්වහන්සේ කිසිවිටෙකවත් පරික්‍ෂාවට (උන්වහන්සේගේ මනසින් පවා) යටත් නොවූ අතර, උන්වහන්සේ කිසිවිටෙකවත් පව් නොකළ සේක. වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, උන්වහන්සේ කිසිවිටෙකවත් තම කැමැත්ත නොකළ සේම එක් වරක්වත් තමන්ම සතුටුකර නොගත්සේක. (රෝම 15:3).
සියලුම පරීක්‍ෂාවන්ට පෙළෙඹවීම් යනු, විවිධ ක්‍ෂේත්‍ර වලදී, අපව සතුටු කිරීමට සහ අපගේම කැමැත්ත කිරීමට ආරාධනය කිරීමකි. යමෙක් පව් කරන්නේ, එම ආරාධනයට අවනත වී තම කැමැත්ත කරන විට පමණි. පාවුල්තුමාගේ ලිපි වල "රාගය" යන වචනයේ තේරුම, " දැඩි ආශාව" මිස නපුරු ආශාව නොවේය. මක්නිසාදයත්, "ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ මාංසයට විරුද්ධව ආශා කරයි" ( ගලාති 5:17 -KJV) කියා ලියා ඇත. එනම් ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේට, අපගේ ස්ව-කැමැත්තට එරෙහිව දැඩි ආශාවක් ඇති බවය.
මෙම ස්වයං කැමැත්තට යටත් වූ විට, එය පිළිසිඳ පාපය බිහි කරයි ( යාකොබ් 1:15). කෙසේ වෙතත් අපි, අපගේ කැමත්ත ප්‍රතික්‍ෂේප කරන්නේ නම්, අපි පව් නොකරමු. පැරණි සාන්තුවරයකු වරක් පැවසූ පරිදි, "මට කුරුල්ලන්ව, මගේ හිසට ඉහළින් පියාසර කිරීම වැලැක්විය නොහැක, නමුත් මට, ඔවුන් මගේ හිසෙහි කූඩූ සෑදීම වලක්වා ගත හැකිය". නපුරු සිතුවිල්ලක් අප තුළ ඇතිවූ විට, අපි එය අපගේ මනසෙහි, මොහොතකට හෝ අගය කළහොත්, අපි උන්ට, " කූඩුවක් සාදා ගැනීමට" ඉඩ දී පසුව අපි පව් කරමු. නමුත් අපගේ ආදර්ශය නම්, යේසුස් වහන්සේය, උන්වහන්සේ අප සිටින ආකාරයටම පරික්‍ෂාවට ලක් වූ නමුත් කිසිවිටෙකවත් පව් නොකළ සේක.
* ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට පක්‍ෂපාතීත්වයේ පරීක්‍ෂණය.
ඇදහිලිවන්තයකු, දේව භක්තිය ගැන උනන්දු නොවන හෝ ඔහු බියගුල්ලකු බවත්, සත්‍යය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට බිය වන බව (ඔහු ශුද්ධ ලියවිලෙහි එය දැක තිබුණත්), දෙවියන් වහන්සේ දුටුවහොත්, දෙවියන් වහන්සේ මෙම සත්‍යය, ඔහුගෙන් සඟවන සේක - එය "දේව භක්තියේ රහස" ලෙස හැඳින්වේ ( 1තිමෝති 3;16). දෙවියන් වහන්සේ තම රහස් හෙළි කරන්නේ, උන්වහන්සේට භය ඇති අයට පමණි ( ගීතාවලිය 25:14). දෙවියන් වහන්සේගේ කාර්යයේදී, බිය ගුල්ලකු වීම භයානකය, මන්ද එළිදරව් 21:8 හි ලැයිස්තුගත කර ඇති ගිනි විලට යවන ලද පළමු පුද්ගලයා "බියගුලු" අය ලෙසයි - "මිනීමරන්නන්, දුරාචාර පුද්ගලයන්න් යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම් කරන්නන්, සහ පිළිම වඳින්නන්" යන අයට පළමුවෙන්!
මාටින් ලූතර් මෙසේ පැවසීය:
"දෙවියන් වහන්සේගේ සත්‍යයේ සෑම කොටසක්ම විශ්වාස කරන බව මම උස් හඬින් ප්‍රකාශ කරන්නේ නම්, නමුත් මෙම අවස්ථාවේදී, යක්‍ෂයා පහර දෙන එම විශේෂ සත්‍යය ගැන නිහඬව සිටිමි, එවිට මම ඇත්ත වශයෙන්ම ක්‍රිස්තුස් වහන්සේව පාපොච්චාරණය නොකරමි. සොල්දාදුවකුගේ පක්‍ෂපාතීත්වය පරික්‍ෂාවට ලක් වන්නේ, වර්තමානයේ සටන දරුණුවකටම ඇති තැනකය. සොල්දාදුවා වර්තමානයේ ගැටුම පවතින ස්ථානයේ ස්ථිරව නොසිටින්නේ නම්, යුධ බිමේ අනෙකුත් සියලුම ප්‍රදේශ වල විශ්වාසවන්තව සිටීම නොවටිනා සහ නින්දිත ක්‍රියාවකි".
ඉන්දියාවේ අපගේ සභා වලට එරෙහිව පසුගිය වසර 43 පුරාවටම, දරුණු සටන පැවතියේ, "ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ අප ලෙසම පරික්‍ෂාවට ලක්වූ නමුත් පව් නොකළේය" යන සත්‍යය වටාය. නමුත් අපි "මෙම සත්‍යයේ කුළුණක් සහ අත්තිවාරමක්" ලෙස සිට ඇත ( 1තිමෝති 3:15). එය නිර්භීත සහ නිර්ලජ්ජිතව ප්‍රකාශ කළෙමුව. එහි ප්‍රථිපලය බොහෝ හැරුණාවූ ජීවිත වල අපි දැක ඇත්තෙමු.
1තිමෝති 3:16 හි, සඳහන්ව තිබෙන, දේව භක්තියේ රහස ඇත්තේ, " මාංසයෙන් පැමිණි ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ධර්මයේ" නොව, "මාංසයෙන් පැමිණි ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ නැමති පුද්ගලයා" තුළ බව සලකන්න. බොහෝ දෙනෙක් මෙය ධර්මයක් ලෙස බැලීමෙන් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ යන පුද්ගලයා දෙස නොබලා පරිසිවරුන් බවට පත්ව ඇත. "වචනාර්ථය (නිවැරදි ධර්මය පවා) මරණය ගෙන එන්නේ ය. ආත්මය පමණක් ජීවය ලබා දෙන්නේ ය" (2 කොරින්ති 3:6). අප මනුෂ්‍යයන්ව යොමු කළ යුත්තේ, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ වෙතට මිස කිසිම ධර්මයකට නොවේය.
යේසුස් වහන්සේ මාංසයෙන් පැමිණි බව, අපගේ ආත්මයෙන්, (අපගේ මනසින් නොව - 1යොහාන් 4:2) ඒත්තුගැනීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ, පළමුවෙන්ම, උන්වහන්සේ අප මෙන්, පරික්‍ෂාවට ලක් වූ බවත්, , අපට ආත්මයේ බලයෙන් ප්‍රවේශ වීමට හැකියාව තිබුණට වඩා කිසිවකට ප්‍රවේශ වීමට හැකි ආත්මයේ බලයක් උන්වහන්සේට නොතිබුණු බවත් සහ අප මුළු හදවතින්ම හිටියහොත්, උන්වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම අපටද, ගමන් කළ හැකි බවත් අපි අපගේ මුළු හදවතින්ම විශ්වාස කිරීමය (1යොහාන් 2:6).
කිසිවිටෙකවත් අපගේම දේ සෙවීමට අවශ්‍ය නොවී, කිසිවිටෙකවත් අපගේ කැමැත්ත කිරීමට අවශ්‍ය නොවී, අපගේ ආත්මය, උන්වහන්සේගේ අඩි පාරේ යාමට අශා කරණ බවද එයින් අදහස් වේ.
යේසුස් වහන්සේ තම භූමික දින වලදී, උන්වහන්සේගේ පරික්‍ෂාව තුළින් උගත් අධ්‍යාපනය (උන්වන්සේගේ පියාට කීකරුව) අවබෝධ කර ගැනීමට, අපට ආත්මයාණන් වහන්සේගේ එළිදරව්වක් අවශ්‍ය වේ. එහි ලියා ඇත්තේ, "උන්වහන්සේ පුත්‍රයෙකුව සිටි නමුත් තමන් වින්ද දේ වලින් කීකරුකම ඉගෙන ගත් සේක" යන ලෙසටය (හෙබ්‍රෙව් 5:8). සෑම පරික්‍ෂාවකට එරෙහි සටනේදී, උන්වහන්සේ සම්පූර්ණයෙන්ම විශ්වාසවන්ත විය. තවද උන්වහන්සේ "තමන් ගේ ප්‍රාණය , මරණයට වගුරුවා" දැමීමේදීද (යෙසායා 53:12.KJV) විශ්වාසවන්තව සිටි සේක. මෙසේ දෙවියන් වහන්සේගේ ජීවිතයෙහි සම්පූර්ණත්වය, උන්වහන්සේගේ ශරීරය තුළින් ප්‍රකාශ විය. පවිත්‍ර කිරිම කරා ලුහුබැඳ යාමේදි, තම ප්‍රාණික ජීවිතය පවා මරණයට වගුරුවන තැනට පැමිණෙන්නේ ඉතා ස්වල්ප දෙනෙකි, මන්ද පළමුවෙන්ම, ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ දන්නා සියලු පාප වලට එරෙහිව සටන් කිරීමේදී, ස්වල්ප දෙනෙක් පමණක් දෙවියන් වහන්සේගේ ඇස් හමුවෙහි විශ්වාසවන්තව සිටින බැවිනි.
මම මෙම කොටසෙහි, මෙම කරුණ ගැන වෙහෙස මහන්සි වී ඇත. මන්ද බොහෝ ඇදහිලිවන්තයන්ට ඔවුන් ගේ ජීවිතය තුළ දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත, මඟ හැරී ඇත. එයට හේතුව ඔවුන්, යේසුස් වහන්සේ, උන්වහන්සේගේ මාංසය තුළින් අප වෙනුවෙන් සාදන ලද නව සහ ජීවමාන මාර්ගය පිළිබඳ මෙම සත්‍යය තේරුම් නොගත් බැවිනි ( හෙබ්‍රෙව් 10:20). යේසුස් වහන්සේ පැවසුවේ, අප මුලින්ම සත්‍යය දැනගත යුතු බවත් පසුව "සත්‍යය, අපව නිදහස් කරනු ඇති බවත් ය" ( ශු. යොහාන් 8:32).
* යේසුස් වහන්සේ, අපගේ වැඩිමහල් සහෝදරයාය.
යේයුස් වහන්සේ අපගේ වැඩිමහල් සහෝදරයා (රෝම 8:29) වන අතර, දෙවියන් වහන්සේ, යේසුස් වහන්සේට ප්‍රේම කළාක් මෙන්, අපටද ප්‍රේම කරන සේක (ශු.යොහාන් 17:23). දෙවියන් වහන්සේ තරාතිරම් නොබලන බැවින් ( රෝම 2:11), අපි විශ්වාස කරන්නේ:
පොළොවෙහි තිබෙන අපගේ ලොකුම ප්‍රශ්ණ දෙක වන්නේ, පාපය සහ බියයි. මෙම දෙකෙන්ම නිදහස ලැබෙන්නේ, යේසුස් වහන්සේ අප මෙන්ම මෙම අංශ දෙකේදීම පරික්‍ෂාවට ලක්වූ නමුත් උන්වහන්සේ පව් නොකළ බවත් කිසිවිටෙක බියෙන් හෝ කලබල නොවූ බවත් දැකීමෙනි. දැන් අපටද, යේසුස් වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම ගමන් කළ හැකිය ( 1යොහාන් 2:6).
ක්‍රි.ව. 1977 දී, මෙම සත්‍යය මම ග්‍රහණය කර ගත් විට, දෙවියන් වහන්සේ මට ලිවීමට උපකාර කළ ගීතිකාවකි මෙය:
" කරදර සහ ඉසිලිය නොහැකි බරින් නැමුණු විට
ඔබගේ ආත්මයේ බලාපොරොත්තු සුන් වූ විට,
ඔබ බිය විය යුතු නැත,
දෙවියන් වහන්සේ ඉතා සමීපය.
තම පුතුට මෙන්, එතුම් ඔබටද ප්‍රේම කරනු ඇත
එතුම් ඔබටත් උපකාර කරනු ඇත ,
එතුම් වචනයේ පොරොන්දුව පමණක් විශ්වාස කරන්න.
එවිට එතුමන් ඔබට උපකාර කරනු ඇත.
සමූහ ගායනය:
මෙයයි ශුභාරංචිය - දෙවිඳුන්ට කළ හැකි දේ
එතුම් යේසුස්ට කළ දේ, ඔබටද කරනු ඇත.
අතිශය බලයෙන් එතුම් ඔබ සවිමත් කරයි
දෙවිඳුන්ට කළහැකි දෙයට නිමක් නොමැත.
පාපයෙන් සහ නපුරෙන්, ලෝකය පිරී තිබුණත්
තවද ඔබද යටපත් වී ඇතත්,
නමුත් දෙවිඳුන්ගේ වචනය සැබෑය
" පාපය ඔබ කෙරෙහි අධිපතිකම් නොකරන්නේය ".
එලෙසම පරීක්‍ෂාවේ ආකර්‍ෂණය දරුණු වන විට,
දෙවිඳුන්ගේ අනුග්‍රහය ඔබගේ පැවැත්ම වනු ඇත.
එබැවින් ඔබට යේසුස් මෙන් ගමන් කළ හැකිය
සෑම දිනකම ජයග්‍රහණයෙන්.
වේදනා සහ රෝග ඔබ වෙත පැමිණි විට ,
ඔබගේ ආදරණීයයන්ද ස්පර්ශ කරන විට,
ඔබට හැඟෙන ආකාරය, දෙවිඳුන් දනී.
සුව කිරීමට උන්වහන්සේට බලය තිබෙන්නේය.
ඔබගේ පියතුම්, ඔබගේ අවශ්‍යතා සපුරාලනු ඇත;
එතුම් විශ්වාසවන්ත වන අතර, එතුම් සත්‍යය.
එලෙසම එතුම්, යේසුස්ට සැළකුවාක් මෙන්ම,
ඔබ ගැනද සැලකිලිමත් වනු ඇත .
අහෝ, මෙය කෙතරම් තේජාන්විත සැනසීමක්ද
යේසුස් ඔබගේ ස්වාමියා සහ
වැඩිමහල් සොයුරාද වන බව,
ඔබ දැන සිටින්නේ නම්.
මන්ද දෙවිඳුන්ට ඇති සියල්ල දැන් ඔබට අයිති නිසා,
එලෙසම උන්වහන්සේ ඔබට යාමට ඉඩ නොදෙනු ඇත.
දැන් දෙවිඳුන්, ඔබ වෙනුවෙන් සිටී නම්,
ඔබගේ සතුරා විය හැක්කේ කාටද?
* අප යේසුස් වහන්සේව අනුගමනය කළ යුතු වූ ක්‍ෂේත්‍ර හතක්.
පළමුවෙන්ම, යේසුස් වහන්සේ තමන් කළ සෑම දෙයකින්ම, තම පියාණන් වහන්සේගේ මහිමය සෙව්ව සේක (ශු.යොහාන් 7:18). උන්වහන්සේගේ ශ්‍රේෂ්ඨතම ආශාව වූයේ, මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ යහපතවත් නොව (එය මොන තරම් යහපත් චේතනාවක් වන්නට පුළුවන් වූවත්) නමුත් උන්වහන්සේගේ පියාණන් වහන්සේගේ නාමයේ මහිමය ගැනය ( ශු.යොහාන් 17:4). උන්වහන්සේ තම පියාණන් අභියස ජීවත් වූ අතර, උන්වහන්සේ සෑම දෙයකදීම, තම පියාණන් වහන්සේ පමණක් සතුටු කිරීමට උත්සාහ කළ සේක. උන්වහන්සේ, දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය කතා කළේ, තම පියාණන් වහන්සේ ඉදිරියේ සිට මිස, උන්වහන්සේට සවන් දෙන මිනිසුන් ඉදිරියේ නොවේය. උන්වහන්සේ මූලික වශයෙන්ම සේවය කළේ පියාණන් වහන්සේට මිස ජනතාවට නොවේය.
අපත් දෙවියන් වහන්සේට සේවය කල යුත්තේ එලෙසය. අපව මූලිකවම කැඳවා ඇත්තේ, සභාවේ සේවකයන් වීමට නොව, ස්වාමින් වහන්සේගේ සේවකයන් වීමටය. අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ, අපට යාච්ඥා කරන ලෙස අණ කළ පළමු යාච්ඥාව නම්, "ස්වර්ගයේ වැඩ සිටින අපගේ පියාණෙනි, ඔබ වහන්සේගේ නාමයට ගෞරව වේවා...." යන්නය. අපි, මනුෂ්‍යයන්ට සේවය කිරීමට උත්සාහ කරන්නේ නම්, අපි, අපටම කීර්තියක් ගොඩ නඟා ගෙන, මිනිසුන් සතුටු කරන්නන් ලෙස අවසන් වනු ඇත.
දෙවනුව, යේසුස් වහන්සේ සභාව වෙනුවෙන් සියල්ල - තමා සතු සියල්ල - අත් හැරිය සේක. සභාවේ අත්තිවාරම දැමීමේදී, උන්වහන්සේ කිසිවක් වළක්වා ගත්තේ නැත. "ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සභාවට ප්‍රේම කළ අතර, සභාව වෙනුවෙන් තමන්වම කැප කළ සේක" (එපීස 5:25).
උන්වහන්සේගේ මරණය ගැන, යෙසායාගේ අනාවැකියෙහි මෙසේ විස්තර කර ඇත: "උන්වහන්සේ මිය ගියේ, උන්වහන්සේගේම යහපත ගැන නොසිතාය" ( යෙසාය 53:8 Message paraphrase Bible පරිවර්තනය). ඒ ගැන සිතන්න: උන්වහන්සේ ජීවත් වී මිය ගියේ, උන්වහන්සේගේම යහපත සඳහා එකම එක සිතිවිල්ලකින් වත් තොරවය! උන්වහන්සේව, සභාව වෙනුවෙන්, සම්පුර්ණයෙන්ම කැප කළ සේක. උන්වහන්සේ, අපටත් ගමන් කිරීමට කැඳවන මාර්ගය මෙයයි - නව ගිවිසුම් සභාවක් ගොඩ නඟා ගත හැක්කේ, මෙම ආකාරයෙන් ගමන් කිරීමට කැමති අයට පමණි.
එවැනි සභාවක් ගොඩ නැඟීමට නම්, අපගේ ජීවිතයේ බොහෝ අපහසුතාවයන් විඳීමට අප කැමති විය යුතුය. අපගේ දෛනික චර්යාව කඩාකප්පල් කර ගැනීමට, අන් අය අපගෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීම, අපගේ භූමික දේ අන් අය විසින් භාවිතා කිරීමට සහ පැමිණිලි නොමැතිවම, සෑම පීඩනයක්ම භාර ගැනීමටත් අපි කැමැත්තෙන් සිටිය යුතු වෙමු.
තෙවනුව, යේසුස් වහන්සේ අපගේ දුක දරාගෙන එයට ඇතුළු වූ සේක. උන්වහන්සේ සියලු දෙයින්ම තමන් ගේ සහෝදරයන්ට සමාන වන්නට උන්වහන්සේට යුතු වූයේය. උන්වහන්සේ, දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයාණන් වුවද, අපට උපකාර කිරීම පිණිස, පළමුව උන්වහන්සේටම දුක් විඳීම තුළින් කීකරුකම ඉගනගැනීමට යුතු විය ( හෙබ්‍රෙව් 2:17; 5:8). උන්වහන්සේ අපගේ පුරෝගාමියා (පෙරටුව යන්නා) බවට පත් වූයේ එලෙසිනි ( හෙබ්‍රෙව් 6:20).
අපගේ පරික්‍ෂාවන් මැද දුක් විඳීමට සහ කීකරුකම ඉගෙන ගැනීමට අප අකමැති නම්, අපට අන් අයට උපකාර කළ නොහැක. අපව කැඳවා ඇත්තේ, අපගේ සභා වල සිටින අපගේ සහෝදර සහෝදරියන් සඳහා කුඩා පුරෝගාමීන් වීමට මිස, දේශනාකරන්නන් වීමට පමණක්ම නොවේය. බොහෝ වේදනාකාරී සහ දුෂ්කර තත්වයන් හා පරික්‍ෂාවන් හරහා ගමන් කිරීම, එයට ඇතුලත් වන අතර, එම සියලු අවස්ථාවන්හිදී, දෙවියන් වහන්සේගේ දිරිගැන්වීම් සහ ශක්තිමත් කිරීම අත් විඳින විට, අපට අන් අයට දීමට, ජීවනදායක යමක් තිබෙනු ඇත - දේව වචනයෙන් හෝ පොතක් කියවීමෙන් හෝ දේශනයකට සවන් දීම තුළින්, එය අධ්‍යයනය කිරීම තුළින් අපට ලැබුණු පණිවිඩයක් පමණක්ම නොවේය ( 2 කොරින්ති 1:4 බලන්න).
හතරවෙනුව, යේසුස් වහන්සේ තම ගෝලයන්ව, නිතරම තම හදවතෙහි තබාගෙන සිටි සේක. උන්වහන්සේ නිතරම සොයනු ලැබුවේ, ඔවුන් ගේ යහපතයි. මෙයට දෙපැත්තක් ඇත:
අප දේවවචනයෙන් උපස්ථාන කළ සියල්ලන්ටම, පාවුල් තුමා මෙන්, මෙසේ පැවසීමට අපටත් හැකි විය යුතුය. "මම කිසිවිටෙකවත්, ඔබ කිසිවෙකුගෙන් අයුතු ප්‍රයෝජන ගෙන නැත. මම කිසිවිටෙකවත් ඔබගේ මුදල් හෝ ඔබගේ ත්‍යාග වලට ආශා නොකළෙමි. නමුත් ඔබට පමණක්ම හැර, මම ඔබගේ කිසිවකට, කිසිවිටෙකවත් ආශා නොකළෙමි. ඔබට ප්‍රයෝජනවත් වූ, දෙවියන් වහන්සේගේ උපදෙස් කිසිවක් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් වැලකී නොසිටියෙමි ( මෙම පද මෙනෙහි කරන්න:2 කොරින්ති 7:2; ක්‍රියා 20:33; 1 කොරින්ති 9:15; පිලිප්පි 4:17; 2 කොරින්ති 12:14; සහ ක්‍රියා 20:20)
පැරණි ගිවිසුමෙහි අනාගතවක්තෘවරුන්, ඉශ්‍රායෙල්වරුන් සමඟ කතා කිරීමට පෙර, දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි, ඉශ්‍රායෙල්හි තත්වය ගැන, බොහෝ දේ සිතූහ. දෙවියන් වහන්සේ විසින් අයෙකුට, අනාවැකිමය දේව සේවයක් දිය හැක්කේ, ස්වාමින් වහන්සේ ඉදිරියෙහි අන් අයගේ අවශ්‍යතා ගැන, බොහෝ දේ සිතන, ඔවුන්ගේ දුක සහ ඔවුන්ගේ ප්‍රශ්ණ ගැන සැලකිලිමත් වන අයට පමණි.
අන් අයගේ ස්ථානයට අපව පැමිණීමට අප, අපගේ මනස භාවිතා කළ යුතු අතර, ඔවුන් මුහුණ දෙන දේ ගැන තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ කළ යුතුය. අපට වඩා දුප්පත් අයගේ නිවෙස් වලට ගොස්, ඔවුන් සමඟ ඇසුරු කළ යුතුය. එවිට අපට ඔවුන්ගේ පරික්‍ෂා වලට ඇතුල් විය හැකිය. නැත්තම් අපගේ දේව සේවයන්, ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා සහ ගැටළු වලට අදාළ වන්නේ නැත.
පස්වෙනුව, යේසුස් වහන්සේ මුලින්ම ජීවිතය ගත කළ අතර, පසුව පමණක් උන්වහන්සේ ඒ ගැන කතා කළ සේක. 'කන්ද උඩ දේශනාව' ( ශු. මතෙව් 5 වන පරිච්ඡේදයේ සිට 7 වන පරිච්ඡේදය දක්වා) උන්වහන්සේ පෙර දින රාත්‍රියේ, සූදානම් කළ පණිවිඩයක ප්‍රතිපලයක් නොවේය. නැත. එය උන්වහන්සේ එම දේශනාවේ ප්‍රකාශ කළ ආකාරයටම, වසර තිහක් ජීවත් වීමේ ප්‍රතිපලය විය.
නිදසුනක් වශයෙන්, මෙයින් අදහස් කරන්නේ, අප සැබවින්ම විවේකි ජීවිතයකට අවතීර්ණ වී නැතිනම්, විවේකි ජීවිතයකට අවතීර්ණ වී ඇති බවට හැඟිමක් අන් අයට ලබා දෙන ආකාරයේන් අප කිසිවිටෙකවත් දේශනා නොකළ යුතු බවයි. නමුත් ඒ සමඟම, එවැනි ජීවිතයකට ඇතුල් වීමට අව්‍යාජ ආශාවක් අප හට නොමැති නම්, අප ගැනම අපි ලජ්ජා විය යුතු වෙමු. එවන් ජීවිතයකට, පිවිසීමට දැවෙන ආශාවක් ඇති වන තුරු, අපි වැලපෙමින්, දෙවියන් වහන්සේගේ මුහුණ සෙවිය යුතු වෙමු. එවිට පමණක් අපිට බලයෙන් යුක්තව කතා කිරීමට හැකි වනවා ඇත.
අප සැමවිටම නිහතමානී විය යුතු අතර, දැනටමත් අපගේ ජීවිතය බවට පත් වී ඇති හෝ අවම වශයෙන්, අප අපගේ මුලු හදවතින්ම කරන කාර්යයන් ගැනම පමණක් කතා කළ යුතුය.
හයවෙනුව, යේසුස් වහන්සේ කිසිවිටෙකවත්, සියල්ලම තමන්ම කිරීමට කැමති වූයේ නැත. කානාහිදී, මුද්‍රික පානය ලබ දෙන විට, පන් දහසක් පෝෂණය කරන විට සහ ලාසරස්ව මළවුන්ගෙන් නැගිටුවන විට පවා, උන්වහන්සේ කළ ආශ්චර්‍යයන් සඳහා උන්වහන්සේ අන් අයව සම්බන්ධ කර ගත් සේක. උන්වහන්සේ විසින්ම දුෂ්කර (අන් අයට කළ නොහැකි) කොටස කළ අතර උන්වහන්සේ සෑම අවස්ථාවකදීම අන් අයගෙන් පහසු කොටස කරන මෙන් ඉල්ලා සිටි සේක! උන්වහන්සේ අවසානයේදී, උන්වහන්සේගේ ගෝලයන්ට පැවසූවේ, ඔවුන්, උන්වහන්සේ කවරදාකවත් කළාට වඩා මහත් දේවල් කරන බවයි (ශු.යොහාන් 14:12).
අපගේ දේශීය සභාවල, සමතුලිත ශරීර දේව සේවයක් පැවතීමට නම්, අප අනුගමනය කළ යුතු වූ, ආදර්ශය මෙයයි. අපගේ සභාවන් තුළින් දෙවියන් වහන්සේගේ අරමුණු ඉටු කළ හැකි වන්නේ එලෙස කිරීමෙන් පමණි. දෙවියන් වහන්සේ, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරයේ සෑම සාමාජිකයෙකුටම, උන්වහන්සේගේ ශීක්‍ෂණය තුළින් සෑම දෙයකින්ම, විශේෂ හැදී වැඩීමක් සහ නිශ්චිත ආත්මික අධ්‍යාපනයක් ලබා දී ඇත. මේ අනුව, එක් එක් සභාව ගුණාත්මකව වර්ධනය කිරීම පිණිස සුවිශේෂ දායකත්වයක් ඔවුන්ට ඇත. ස්වාමීන් වහන්සේට විශ්වාසවන්තව සිටීම උදෙසා සභාවක, සහෝදර සහෝදරියන් මුහුණපාන සියලු දුක් විඳීම්, සභාවේ සමෘද්ධිය උදෙසා ඔවුන් කරන දායකත්වය වන්නේ ය. එබැවින් ඔවුන්ගේ පරික්‍ෂා වලදී, ස්වාමින් වහන්සේගෙන් ඉගෙන ගත් දේ බෙදා ගැනීමට, සහෝදර, සහොදරියන් දිරිමත් නොකළ හොත් සභාව දුප්පත් වනු ඇත. ඔබගේ සභාවට ආශීර්වාද කල හැක්කේ, ඔබට පමණක් යයි සිතන තරමටම, ඔබ ගැනත්, ඔබගේ දේව සේවය ගැනත් උසස් ලෙස සිතීමෙන්, අන් අයගේ සේවයන්ට බාධා නොකළ යුතුය.
හත්වෙනුව, යේසුස් වහන්සේ නිරතුරුවම යාච්ඥාවෙන් තම පියාණන් වහන්සේගේ මුහුණ සෙව්වේ, උන්වහන්සේගේ ජීවිතයට සහ දේව සේවය සඳහා උපකාර ලබා ගැනීම සඳහාය. අපගේ දේව සේවය ඵලදායි වීමට නම්, අපි උනන්දුවෙන්, යාච්ඥාවෙන් ස්වාමින් වහන්සේ සෙවිය යුතුය. ස්වාමීන් වහන්සේට අවශ්‍ය ආකාරයට සභාව ගොඩ නඟා ගැනීමට නම්, අප අපගේම ප්‍රඥාවන් සහ හැකියාවන් මත රඳා නොසිට, ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ දීමනා සඳහා උන්වහන්සේව උනන්දුවෙන් සෙවීය යුතුය.
ශුද්ධකම සහ ප්‍රේමය.
අප ශුද්ධකම සහ ජයග්‍රාහී ජීවිතයක් කරා හඹා යද්දී, යේසුස් වහන්සේ තම ජීවිතය තුළින් පෙන්නුම් කළ දෙය අප කිසිදා අමතක නොකළ යුතුය - එනම්සැබෑ ශුද්ධකම සෑම විටම, අන්‍යයන් කෙරෙහි දැඩි ප්‍රේමයකින් ප්‍රකාශ වන බව.
1තෙසලෝනික 3:12,13 හි, පාවුල්තුමා පවසන්නේ, " ස්වාමින් වහන්සේ, ඔබ එකිනෙකා කෙරෙහිත්, සියලු මනුෂ්‍යයන් කෙරෙහිත්, ප්‍රේමය වැඩි කිරීමටත් බහුල වීමටත් සලස්වන සේක්වා.....නුඹලාගේ සිත් අපගේ පිය වූ දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ශුද්ධකමින් , නිදොස්ව තිබෙන්නට ස්ථිර කරන සේක්වා" යන ලෙසටය.
කිතුනුවන් වශයෙන් අප, දෙවියන් වහන්සේගේ සත්‍යය සහ ශුද්ධකම වෙනුවෙන්, වඩා සම්මුතු විරහිතව පෙනී සිටින තරමට, අප සියලු මනුෂ්‍යයන්ට විශේෂයෙන් අප සමඟ එකඟ නොවන අයට වඩා ප්‍රේමනීය විය යුතුය. එසේ නොවූවහොත් අප ජීවත් වන්නේ, ආත්ම වංචාවකින් වන අතර, අපගේ ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ව්‍යාජ එකක් වනු ඇත.
"මම මනුෂ්‍යය කථිකත්වයෙන් කතා කළත්, ප්‍රේම නොකරන්නේ නම්, මම මළකඩ කෑ ගේට්ටුවක හඬක් මිස අන් කිසිවක් නොවේ.
මම දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය බලයෙන් යුක්තව කතා කරන්නේ නම්, උන්වහන්සේගේ සියලු දේව සේවය හෙළිදරව් කර, සෑම දෙයක්ම දහවල් මෙන් පැහැදිලි කරයි, නමුත්මම ප්‍රේම නොකරන්නේ නම්, මම කිසිවක් නොවෙමි (හිස් වෙමි).
මා කුමක් පැවසුවද, මා විශ්වාස කරන දේ සහ මා කුමක් කළද,මම ප්‍රේම නොකරන්නේ නම්, බංකොලොත් වී සිටිමි.
ප්‍රේමය පාරට්ටු කර ගන්නේ නැත.
ප්‍රේමය උඬඟු වන්නේ නැත.
ප්‍රේමය කෝප වන්නේ නැත.
ප්‍රේමය කිසිවෙකුගේ නපුර ගණන් ගන්නේ නැත.
ඔබේ ජීවිතය ප්‍රේමය මත රඳා පවතිනවාක් මෙන් ආදරයෙන් පිරුණු ජීවිතයක් ඇතිව සිටීම කරා යන්න. එය එසේ ප්‍රේමය මත රඳා පවතින්නේය.
(1 කොරින්ති 13:1 සිට 14:1 දක්වා Message Paraphrase Bible අනුවාදනය).
©Zac Poonen – [email protected]
මෙම නව ගිවිසුම් යුගයේදී, මලාකි 1:11 හිදි, පුරෝකතනය කර ඇති පරිදි, අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ, "සෑම ස්ථානයකම පවිත්‍ර සාක්‍ෂියක්" - නැගෙනහිර සිට බටහිර දක්වාම සෑම ජාතියක් තුළින්ම, අපේක්‍ෂා කරන සේක. ක්‍රි.ව. 1975 දී බැංගලෝරයේ අපගේ සභාව ආරම්භ කළ විට, ස්වාමින් වහන්සේ, අපට ලුහුබැඳ යාමට ඉලක්කයක් ලෙස දුන්නේ, මෙම පදයයි.
සාතන් ගේ ප්‍රධාන අරමුණ වන්නේ, ආත්මික මනසක් ඇති, සභාවක, එයට පැමිණෙන අයගේ සංඛ්‍යාවේ යම් වැඩි වීමකින් වැලැක්වීමට වඩා, එහි ඇති සාක්‍ෂිය දූෂිත කිරීමයි. ඇත්ත වශයෙන්ම, එවැනි සභාවකට විශාල පිරිසකට සම්බන්ධ වීමට ඉඩ දීම සාතන්ගේ අරමුණට හොඳින් ගැලපේ. මන්ද ඔහුට ලෞකීක ඇදහිලිවන්තයන් හරහා එම සභාවට වඩාත් පහසුවෙන් රිංගා, එහි සාක්‍ෂිය දූෂණය කළ හැකි බැවිනි.
ඕනෑම සභාවක් ස්වාමින් වහන්සේ උදෙසා පවිත්‍රව තබා ගැනීම සටනකි. එය හොඳින් ආරම්භ කිරීමට පහසු වන අතර, ටික කාලයකට පසු, ප්‍රමිතීන් පහත හෙලීම සහ ක්‍රමයෙන් මළ සභාවක් බවට පිරිහීමෙන් වලක්වා ගැනීම පිණිස අපි ආත්මිකව අවධියෙන් සිටිය යුතුය. එමෙන්ම, සාතන්ගේ උපායන් ගැන දැනුවත් විය යුත්තේ මෙතනදීය. මෙම සුපරික්‍ෂාකාරී බව, සහ දැනුවත්භාවය තියුණු කල හැක්කේ, අප මුලින්ම, අපගේ ජීවිතය ගැන අවධානය යොමු කළහොත් පමණි.
ලෞකීක මනුෂ්‍යයන් අපගේ සභා රැස්වීම් වලට පැමිණීම වැලැක්විය නොහැකිය. දොලොස් දෙනෙකුගෙන් යුත් යේසුස් වහන්සේගේ "සභාව" තුළම යූදාස් ඉස්කාරියොත් කෙනෙකු අසුන්ගෙන සිටියේය. පාවුල්තුමා ස්ථාපිත කරන ලද කොරින්ති සභාවේද බොහෝ ලෞකීක මනුෂ්‍යයන් සිටියහ. අපගේ සභා වලද ලෞකීක මනුෂ්‍යයන් සිටීමට පුළුවන. එය වැලැක්වීමට නොහැකිය.
නමුත් අප සහතික විය යුතු දෙය නම්, සභාවේ නායකත්වය, සෑම විටම, ආත්මික මනුෂ්‍යයන් අතේ පැවතිය යුතු බවයි. තවද සභාවේ ප්‍රකාශ කරන පණිවිඩය, සෑම විටම පිරිසිදු නව ගිවිසුමේ පණිවිඩයක් බවට, අප සහතික විය යුතුය.
පාවුල්තුමා තිමෝතිට පැවසුවේ, පළමුව තමා ගැනම සැලකිලිමත් වන ලෙසයි (1තිමෝති 4:15). මාංසයේ සහ ආත්මයේ සියලු අපවිත්‍ර කමින්, තමන්වම පවිත්‍ර කර ගැනීමට විශ්වාසවන්තව සිටින අය (2 කොරින්ති 7:1), එමඟින් සතුරාගේ කූටෝපායයන් කෙරෙහි ආත්මික සංවේදීතාවයක් ලබා ගනී. වෙනත් මාර්ගයක් නැත. ධර්මය පිළිබඳ දැනුම, කථිකත්වය සහ ආත්මික දීමනා වලින් පවා මෙහිදී පලක් වන්නේ නැත. මන්ද අපගේ සටන මාංසය සහ ලේ වලට එරෙහිව හෝ බුද්ධිමය බලවේග වලට එරෙහිව නොව, රැවටිය හැකි අය, රැවටීමට බලා සිටින දුෂ්ඨකමේ ආත්මික බලවේගයන්ට එරෙහිවය.
* සාභාවට ප්‍රමුඛත්වය දෙන යටහත්වූ නායකයන්
යේසුස් වහන්සේ පැවසුවේ, ආත්මික මරණයේ බලයන්ට ජය ගත නොහැකි සභාවක් උන්වහන්සේ ගොඩ නඟන බවයි (ශු. මතෙව් 16:18). එවැනි සභාවක් ගොඩ නැගිය හැකි වන්නේ, ස්වාමින් වහන්සේට පමණි. අප හට එය කල නොහැක. අප හට කළ හැකි හොඳම දෙය නම්, උන්වහන්සේට අවශ්‍ය පරිදි, භාවිතා කිරීමට හැකි භාජනයක් වීම පමණය. කෙසේ වෙතෙත්, සභාවේ ආණ්ඩුව (පාලනය), උන්වහන්සේගේ උරහිස මත පමණක් රැඳී තිබිය යුතුය (යෙසායා 9:6). අප මෙය කිසිදා අමතක නොකළ යුතුය. ස්වාමීන් වහන්සේ සභාව ගොඩ නඟන්නේ නැතිනම්, අපගේ සියලු ශ්‍රමය නිෂ්ඵල වනු ඇත (ගීතාවලිය 127:1). තමන් විසින්ම ඕනෑම ස්ථානයක, ස්වාමීන් වහන්සේගේ සභාව ගොඩ නඟන බව සිතන අය නොදැනුවත්වම, නෙබුකද්නේශර් සමඟ ඇසුරු කරති. ඔහු "මෙය මා විසින්ම ගොඩ නඟන ලදබබිලෝනිය නොවේද?" යයි පැවසුවේය (දානියෙල් 4:30). එවැනි උඬඟු කමකට බිහි කළ හැක්කේ, බබිලෝනික ලෞකීක "සභාවක්" පමණි (එළිදරව් 17:5).
දෙවියන් වහන්සේ යටහත්වූ නායකයන් සොයමින් සිටින සේක. උන්වහන්සේ සොයන්නේ, උන්වහන්සේගේ රාජ්‍යය ප්‍රථමයෙන් සොයන අයවය - නැව ගොඩ නැගීමේදී, ප්‍රමුඛස්ථානය එම කාර්යයට දුන්නාවූ නෝවා මෙන්, සභාව ගොඩ නැඟීමට ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ අංක එකට, ප්‍රමුඛතාවය දෙන අයයි. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සභාවට ප්‍රේම කළ අතර, ඒ සඳහා තමාවම පරිත්‍යාග කළ සේක (එපීස 5:25). අප සභාවට ප්‍රේම කරන්නේ නම්, අපිත්, අප හා සතු සියල්ලමත් සම්පූර්ණයෙන්ම ඒ සඳහා දෙන්නෙමු. දේශීය සභාව ගොඩ නැගීමට වඩා තම ලෞකීක රැකියාව අගය කරන අය, තවත් බබිලෝනියක් හැර, වෙනත් දෙයක් ගොඩ නඟාවී යැයි කිසිවිටෙකවත් ඔවුන්ගෙන් බලාපොරොත්තු නොවිය යුතුය. අපි අපගේ ගිහි රැකියාවන්ගෙන් ඉවත් විය යුතු යයි, එයින් අදහස් වන්නේ නැත. නැත. වර්තමානයේදී, ප්‍රේරිත පාවුල්තුමා මෙන්, අපම රැකියාවක් කර අපගේ අවශ්‍යතාවයන් සපුරාලා ගැනීම වඩාත් සුදුසුය. මන්ද සියලුම කිතුනු සේවකයන්, මුදලට ඔවුන්ගේ සේවය කරන බවට චෝදනා කරන, කිතුනු නොවන අය ඉදිරියෙහි එය හොඳ සාක්‍ෂියකි. නමුත් අප ලෞකීක රැකියා වල නිරත වන විට පවා, අපගේ සිතීමේදී ද දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යය ඉහළින්ම තිබිය යුතුය.
උන්වහන්සේගේ සභාව ගොඩ නැගීමට අපට සහාය දීමට පෙර, අපගේ සිතුවලි වල සහ අපගේ ජීවිතයේ ප්‍රමුඛතාවය උන්වහන්සේගේ සභාවට දැයි බැලීමට උන්වහන්සේ අපව පරික්‍ෂා කරන සේක.
අපගේ ඇදහිලිවන්තයන් සංඛ්‍යාව හෝ සභාවන් වැඩි කිරීමට අපි කිසිවිටෙක උනන්දු නොවිය යුතුය. අප උනන්දු විය යුත්තේ, ස්වාමීන් වහන්සේ උදෙසා පවිත්‍ර සාක්‍ෂියක් වීමට පමණි. දෙවියන් වහන්සේ උනන්දු වන්නේ මෙය ගැනය. යේසුස් වහන්සේ අපට ඉගැන් වූයේ, දෙවියන් වහන්සේට යාච්ඥා කරන සෑම විටම, පළමුවෙන්ම විය යුත්තේ, " ඔබගේ නාමයට ගෞරව වේවා" මිස "අපගේ සභාව වැඩි කරන්න" නොවේය. අපිරිසිදු සහ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට නරක සාක්‍ෂියක් ඇති සභාවක් තිබීමට වඩා ස්ථානයක සභාවක් නොතිබීම වඩා හොඳය.
දෙවියන් වහන්සේගේ සෙනඟගේ එඬේරුන් අතර ඇති ලොකුම අවශ්‍යතා දෙක වන්නේ, දෙවියන් වහන්සේට ගෞරවයක් සහ ඔවුන් තුළ නිහතමානීකම තිබීමය.
* පරිත්‍යාගශීලී ආත්මයක් ඇති නායකයන්
සැබෑ සභාව ගොඩ නැගිය හැක්කේ, යේසුස් වහන්සේ මෙන්, ඒ සඳහා සියල්ල අත් හැරීමට කැමති අයට පමණි.
"ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සභාවට ප්‍රේම කර, ඒ උදෙසා තමන්ම පවාදුන්සේක" (එපීස 5:25). අද, සභාව ගොඩ නැගීමට කැමති සෑම කෙනෙකුම එම මිලයම ගෙවිය යුතුය - සෑම දිනකම කෙනෙකුගේ ස්වකැමැත්තේ-ජීවිතය සම්පූර්ණයෙන් පරිත්‍යාගය කිරීමෙන්. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය ගොඩ නැගීමට වෙන පහසු ක්‍රමයක් නැත.
මිනිසාගේ ඉතිහාසයේ ආරම්භයේ සිටම මෙම මූලධර්මය අපි දකිමු.
කායින්, දෙවියන් වහන්සේට යම් "පඬුරක්" ගෙන ආ අතර, දෙවියන් වහන්සේ එය ප්‍රතික්‍ෂේප කළ සේක. කෙසේ වෙතත් ආබෙල්, "ඔහුගේ රැළේ හොඳම දේ" ගෙන ආ අතර, දෙවියන් වහන්සේ එය පිළිගත් සේක (උත්පත්ති 4:3-5). කායින්, සංකේතාත්මකව, ඔවුන් හට ඉතා සුළු මුදලක් හෝ වැය නොවී, දෙවියන් වහන්සේට පූජා ගෙන එන, ආගමික කිතුනුවන් නියෝජනය කරයි. කෙසේ වෙතත් ආබෙල්, සංකේතවත් කරන්නේ, දෙවියන් වහන්සේට පඬුරු ගෙන ඒම නිසා සියල්ල අහිමි කර ගත් ආත්මික ඇදහිලිවන්තයන් ය.
දෙවියන් වහන්සේගේ කැඳවීම මත, ආබ්‍රහම් මොරියා කන්දේදී, පූජාසනය මත ඊසාක්ව පූජා කළ විට, එය ඔහුට මෙතෙක් ඔප්පු කළ හැකි මිළ අධිකම පූජාව විය. ඔහු ආබෙල්ගේ අඩි පාරේ ගමන් කළේය (උත්පත්ති 22 වන පරිච්ඡේදය).
වසර දහසකට පසු, දාවිත් මොරියා කන්දේදී (අරව්නාගේ පාවරේ), එම ස්ථානයේදීම පූජාවක් කර, සම්පූර්ණ කැප වීමෙන් මෙම වචන පැවසුවේය, " මා හට මිලයක් නොවන කිසිවක් කිසිවිටෙකත් මම දෙවියන් වහන්සේට පූජා නොකරමි" (2 සාමුවෙල් 24:24).
දෙවියන් වහන්සේ, ආබ්‍රහම් සහ දාවිත් ඔප්පූ කළ මිළ අධික පූජා දුටු අතර, මෙම මනුෂ්‍යයන් දෙදෙනා තම මිළ අධික පූජා ඔප්පු කළ එමම ස්ථානයේම, උන්වහන්සේගේ දේව මාලිගාව ගොඩ නඟන ලෙස සාලමොන්ට පැවසූ සේක - මොරියා කන්දේ අරව්නාගේ කමතේදී ( 2 ලේකම් 3:1 බලන්න).
දෙවියන් වහන්සේ එමඟින් පෙන්නුම් කළේ, උන්වහන්සේගේ ගෘහය ගොඩ නඟා ගත හැක්කේ, මෙම සම්පූර්ණ පරිත්‍යාගශීලී ආත්මය ඇති මිනිසුන්ට පමණක් බවයි. ඔවුන් පමණක් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මනාලිය ගොඩ නඟනු ඇත - යෙරුසලම (එළිදරව් 21:2). අනෙකුත් සියලුම කිතුනුවන්, බබිලෝනීය වෛශ‍්‍යාව ගොඩ නඟනු ඇත ( එළිදරව් 17 සහ 18 වන පරිච්ඡේද ).
කායින් සහ ආබෙල්, මෙම ප්‍රවාහ දෙක ආරම්භ කළහ - ආගමික පුද්ගලයන් සහ ආත්මික පුද්ගලයන්. මෙම ප්‍රවාහ දෙක පසුව, ඉශ්‍රායලයේ ඉතිහාසයේ, බොරු අනාගතවක්තෘවරුන් සහ සැබෑ අනාගතවක්තෘවරුන් තුළ දක්නට ලැබුණි; සහ පරිසිවරුන් සහ යේසූස් වහන්සේ තුළද: බබිලෝනියෙන් සහ යෙරුසලමෙන් එය අවසන් වේ (එළිදරව් 17,18 සහ 21 වන පරිච්ඡේද).
* යේසුස් වහන්සේගේ මහිමය දකින නායකයින්
බොහෝ ඇදහිලිවන්තයන්, දේව දූතයන්ගේ සහ යේසුස් වහන්සේගේ බාහිර පුද්ගලික ස්වරූපයේ දර්ශන දැකීමට උනන්දු වෙති. කෙසේ වෙතත්, අපගේ ආශාව විය යුත්තේ, යේසුස් වහන්සේගේ ජීවිතයේහි මහිමය දැකීමටයි - උන්වහන්සේ මිහිපිට ජීවත් වූ ආකාරය දැකීමයි. අප අනුගමනය කළ යුතු වූ ආදර්ශය මෙය වේ.
පාවුල්තුමා පැවසූවේ: " මාගේ මාංසයේ යහපත් කිසිවක් වාසය නොකරයි.....අහෝ දුක්ඛිත මිනිසා මම වෙමි" යන ලෙසටය (රෝම 7:18,24). තමාව, පිරිසිදු කර ගැනීමට, ඔහුට දැවෙන ආශාවක් ඇති කළේ මෙයයි. අපගේ මාංසයේ දූෂිතභාවය පිළිබඳ මෙම හෙළිදරව්ව අපටද අවශ්‍ය වේ. එවිට පමණක් "මාංසයේ සියලුම අපිරිසිදු කමින් අපවම පවිත්‍ර කර දෙවියන් වහන්සේට බිය ඇතිව පරිපූර්ණ ශුද්ධකමට" පැමිණීමට අප උත්සාහ කරන්නෙමු - එමඟින් සභාව පවිත්‍රත්වයෙන් ආරක්‍ෂා කර ගත හැකිවේ (2 කොරින්ති 7:1).
අප අදහන සහ දේශනා කරන පවිත්‍ර ධර්මයන් ඒවා හුදු ධර්මයන් ලෙස පමණක් අප සිතන්නේ නම් හුදෙක් දේව භක්තියේ වේශය දරන නමුත් එහි බලය එපා කළාවූ හුදු ධර්මයන් බවට පහසුවෙන්ම පිරිහීමට හැකිය. ඒවා අපට හුදු ධර්ම වලට වඩා බොහෝ වැඩි විය යුතුය. ඒවා අපට එළිදරව් විය යුතුය - අපගේ ජීවිතයේ ක්‍රමයෙන් වැඩිවෙමින් පවතින හෙළිදරව්වක් විය යුතුය. අපගේ ජීවිතයේ විවිධ ක්‍ෂේත්‍ර වල පරික්‍ෂාවන්ට අප වඩාත් විශ්වාසවන්තව මුහුණ දී, ඒවාට එරෙහිව සටන් කරන තරමටම, අපගේ අභ්‍යන්තර ජීවිතයේ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට සමාන නොවන බොහෝ ක්‍ෂේත්‍ර පිළිබඳව ආත්මයාණන් වහන්සේගේ එළිදරව් අපට ලැබෙනු ඇත - අපි, අපවම පවිත්‍ර කර ගැනීමට අවශ්‍ය දේවල්.
එවන් අඛණ්ඩ එළිදරව්වකින් තොරව, සභාව - ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය ගොඩ නැඟීමට නොහැකි වනු ඇත . අපගේ මාංසයේ දූෂිතභාවය පිළිබඳව මෙම හෙළිදරව්වකින් තොරව අප ලබා ගන්නා 'ශුද්ධත්වය' පැරණි ගිවිසුමෙහි සාන්තුවරයන්ගේ (හොඳම), බාහිර ධර්මිෂ්ඨකමට සමාන වනු ඇත. මෙයින් අපගේ සෙසු ඇදහිලිවන්තයන් ගෙන් කීර්තියක් ලබා ගත හැකි නමුත් එය "දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි පරිපූර්ණ නොවනු ඇත" (එළිදරව් 3:1,2).
පරීක්‍ෂාවේදී අපගේ ආදර්ශය ලෙස අප යේසුස් වහන්සේව 'නොදැක' සිටින්නේ නම්, අප පසුබෑමකට ලක් වූවන් බවට අප ගණන් ගත යුතුය.
* පවිත්‍ර සාක්‍ෂියක් ගොඩනඟන ඉගැන්වීම
යේසුස් වහන්සේ අපට පැවසුවේ, හරවා ගැනීමටම පමණක් නොව, සෑම තැනකම ඔවුන්ව ගෝලයයන් බවට පත් කරන ලෙසයි.
එබැවින් පවිත්‍ර සාක්‍ෂියක් ගොඩ නැඟීමට නම්, අපි පළමුවම, අපගේ සභාවේ කොටසක් වීමට කැමති සියල්ලන්ටම ගෝලයකු වීමේ කොන්දේසි සහ අපගේ පෞද්ගලික ජීවිතයට, අපගේ පවුල් ජීවිතයට සහ අපගේ සභා ජීවිතයට අනුගාමීත්වය බලපාන ආකාරය, ගැන පැහැදිලිවම ඉගැන්විය යුතුය.
අප ආරම්භ කළ යුත්තේ, යේසුස් වහන්සේ ලබා දුන් ගෝලයකු වීමට අත්‍යවශ්‍ය කොඳේසි තුන තිබෙන ශු.ලූක් 14:26-33 දක්වා ඉගැන්වීමෙන් ය.
දෙවනුව, කන්ද උඩ දේශනාවේදී, යේසුස් වහන්සේ ඉගැන්වූ සහ අවවාද කළ සියල්ලම, අපි පුළුල්ව සහ පැහැදිලි ලෙසම පහදා දිය යුතුය (ශු. මතෙව් 5,6 සහ 7 වන පරිච්ඡේද). යේසුස් වහන්සේ එම දේශනාව නිමා කළේ, උපමා තුනකින් ය.
A.මෙම දේශනාවේ උන්වහන්සේගේ ඉගැන්වීම, සදාකාල ජීවනයට මඟ පෙන්වන, පටු මාර්ගය විස්තර කරයි (ශු. මතෙව් 7:14).
B.මෙම දේශනාවේදී, උන්වහන්සේගේ ඉගැන්වීම් වලට, කීකරු වීමෙන් පමණක්, උන්වහන්සේගේ ගෝලයන්, දෙවියන් වහන්සේගේ මහිමය සඳහා ඵල දරන ගස් බවට පත් වන්නේය (ශු.මතෙව් 7:16 -20).
C.මෙම දේශනාවේ, යේසුස් වහන්සේ ඉගැන්වූ සියල්ලට කීකරුවීම පමණක්ම, උන්වහන්සේගේ ගෝලයන්ට, ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ජීවිතය සහ ඔවුන්ගේ සභාව සදාකාලිකවම නොසැලෙන පදනමක් මත ගොඩනඟා ගත හැකි වනු ඇත (ශු. මතෙව් 7:24 -27).
තෙවනුව , අපගේ ශක්තියෙන්, ඉහත සඳහන් කළ ප්‍රමිතියට ජීවත් වීමට නොහැකි බැවින්, ශුද්ධාත්මයාණන්ගෙන් පූර්ණ වීමට සහ දෙවියන් වහන්සේ සෙවීමට සභාවේ සෑම දෙනාම දිරිමත් කළ යුතුය. නමුත් මෙය කළ හැක්කේ, ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ බලය මඟිනි (ක්‍රියා 1:8; එපීස 5:18).
හතරවනුව, අවිනිශ්චිත සහ නපුරු ලෝකයක් මධ්‍යයයේ, උන්වහන්සේ තුළ ඔවුන්ගේ ආරක්‍ෂාව සොයා ගැනීමට, ස්වර්ගයේ සිටින දෙවියන් වහන්සේව, ඔවුන්ගේම පියාණන් ලෙස දැන ගැනීමට, අපි සෑම ඇදහිලිවන්තයකුම යොමු කල යුතුය.
පස්වෙනුව, යේසුස් වහන්සේ, "සියල්ලෙහිම අප හා සමානව සාදන ලදී" (හෙබ්‍රෙව් 2:17) සහ "සියලු කාරණාවලදී, අප හා සමානවම පරික්‍ෂාවට ලක් කරන ලදී" (හෙබ්‍රෙව් 4:15) යන්න මනුෂ්‍යයන්ට ඉගැන්විය යුතුය. එවිට "යේසුස් වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම" ඔවුන්ටත් ගමන් කළ හැකි බවට විශ්වාසයක්, ඔවුන් සියල්ලටම ඇතිවනු ඇත (1යොහාන් 2:6).
අපි, අපගේ සේවය ආරම්භ කරන විට, ශුද්ධ ලියවිල්ලේ මෙම වැදගත් සත්‍යයන් අධ්‍යයනය කිරීමට මාස ගණනාවක් ගත කළෙමු. ඉන්පසුව ඇති වූ විශිෂ්ඨ ප්‍රතිඵල අපි දුටුවෙමු.
එසේ කිරීමෙන් පමණක්ම, අපට ස්වාමීන් වහන්සේ සඳහා පවිත්‍ර සාක්‍ෂියක් ගොඩ නඟා ගත හැකිය - නව ගිවිසුම් සභාවක්.
* ප්‍රාණීක නොවූ ආත්මික නායකයන්
අප සභාවක් ගොඩ නඟන්නේ නම්, අපගේ ප්‍රාණයේ බලවත් 'ධාර්මික' ආශාවන්ද (අපගේ මණස සහ චිත්ත වේගී හැඟීම්) මරණයට පත් කළ යුතු වනු ඇත. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය, අපගේ ජීවිතවල ප්‍රාණය සහ ආත්මය වෙන් කරන්නට සොයන්නේය (හෙබ්‍රෙව් 4:12) . මෙම ප්‍රාණීක ආශාවන්, සාවුල් රජ විසින් නොමරණ ලද අමෙලෙක්වරුන්ගේ හොඳ බැටළුවන් හා සැසඳිය හැක - ඒනිසා ඔහුට, ඔහුගේ සිංහාසනය අහිමි විය (1සාමුවෙල් 15:15). ඒවා අපගේ මාංසයේ ආශාවන් (සාවුල් විසින් මරා දැමූ අමෙලෙක්වරුන්ගේ නරක බැටළුවන්) තරම් කැත ලෙස නොපෙනේ -. එබැවින් ඒවා වඩාත් භයානකය - ඒවා වඩාත් රැවටිළිකාරය.
සාතන්ගේ අරමුණ වන්නේ, සභාව දූෂිත කිරීමයි - පැහැදිලිව පෙනෙන පාපයකින් වීම අත්‍යවශ්‍ය නොවේ නමුත් සියුම් ආකාර වලින් - මනුෂ්‍ය දක්‍ෂතාවය, චිත්තවේගීව හැඟීම් උත්තේජනය වීමෙන් කරන ක්‍රියාවන් සහ වෙනත් ආකරයේ ප්‍රාණික ක්‍රියාවන් තුළින් ය. "දෙවියන් වහන්සේගෙන් නූපන්" අපගේම දක්‍ෂ මනසින් නික්මෙන ව්‍යාපෘතින් ඔස්සේ ක්‍රියා කිරීමෙන් අපගේ සේවය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වූ දිශාවකට යොමු වී ගමන් කළ හැකිය. "දෙවියන් වහන්සේගෙන් උපත නොලබන" සෑම ව්‍යපෘතියක්ම, දෙවියන් වහන්සේ විසින් යම් දිනෙක ඉවත් කර, විනාශ කරන බව යේසුස් වහන්සේ පැවසුව සේක (ශු.මතෙව් 15:13).
අපගේ දේව සේවය වඩාත් ඵලදායි සහ අනාවැකිමය විය හැක්කේ, මෙම ක්‍ෂේත්‍රය තුළ අපව විනිශ්චය කිරීමේදී අප විශ්වාසවන්තව සිටින විට පමණි. මනුෂ්‍ය සූක්‍ෂමභාවයෙන් නික්මෙන්නා වූ සියලුම දේශනා වලට ගෙන ආ හැක්කේ, ආත්මික මරණය පමණි. මිනිසුන්ගේ චිත්තවේගී හැඟීම් උත්තේජනය කරන ක්‍රියාවන්ද ආත්මික මරණය ගෙන එනු ඇත. අවාසනාවකට මෙන්, බොහෝ දෙනෙකුට මිනිස් හැඟීම් වල ක්‍රියාකාරීත්වය සහ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ ක්‍රියාකාරිවය අතර, වෙනස හඳුනා ගත නොහැක. අපගේ දේව සේවයේ ඇති ඕනෑම ප්‍රාණික ක්‍රියාකාරිත්වයන් පිළිබඳව අප ආලෝකය ලබා ගත යුතුය. එසේ නොවුව හොත්, අපගේ සියළු යහපත් චේතනාවන් සමඟ, අපි තවමත් සියුම්, නොපෙනෙන ආකාරයෙන් සභාව දූෂණය කරන්නෙමු.
අප සියල්ලන්ම සාමාන්‍ය වශයෙන් දක්‍ෂයන් වන බැවින් - මාංසයේ දක්‍ෂතාවයන් - අපගේ 'ප්‍රාණික බලය' (අපගේ මානව දක්‍ෂතාවය සහ විහිළු) අපගේ පණිවිඩ තුළට ගෙන ඒමේ නිරන්තර අනතුරක් තිබේ. දක්‍ෂ පාවුල්තුමාට, වචනයේ සේවය කරන සෑම විටම, බියෙන් සහ වෙව්ලන්නට සිඳු වූයේ මන්දැයි තේරුම් ගැනීම පිණිස, 1 කොරින්ති 2:1-5 කියවා මෙනෙහි කිරීමට, මම ඔබව දිරිමත් කරමි. ඔහුගේ දක්‍ෂ මනස මත යැපීමට ඔහු බිය විය. එබැවින් ඔහු අපගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ, "සැබවින්ම යමෙක් ප්‍රඥාවන්ත වන පිණිස මෝඩයෙක් වේවා" යි යන ලෙසටය (1කොරින්ති 3:18).
'ස්වාමින් වහන්සේගේ බර' සහ 'දීප්තිමත් අදහස්' අතර වෙනස පරස්පර විරෝධීය. ස්වාමින් වහන්සේගේ බර, බොහෝ යාඥා වලින් සහ අපගේ ජීවිත වල ස්වාමින් වහන්සේගේ හික්මවීම් වලින් පසු මනසෙහි පැහැදිලි වී ස්ථීරව තැන්පත් වන දෙයකි. අනෙක් අතට දීප්තිමත් අදහස්, ගෞරවය ලබා ගැනීම සඳහා අන් අය සමඟ බෙදා ගැනීමට අපට අවශ්‍ය හුදෙක් දක්‍ෂ දෙයක් විය හැක. අපගේ දේශනා කිරීමේදී ගෞරවය සෙවීමෙන් නිදහස් වීම දිගු සටනකි. එයට මුළු හදවතින්ම සටන් කර සම්පූර්ණයෙන්ම නිදහස් විය යුතුය.
දන්නා පාපයට එරෙහිව සටන් කිරීමට, අප විශ්වාසවන්තව සිටින්නේ නම්, සහ අප සැමවිටම උන්වහන්සේගේ මුහුණ ඉදිරියෙහි යටහත්ව ගමන් කරන්නේ නම්, අපගේ ප්‍රාණීය ජීවිතයේ, මෙම ක්‍රියාකාරකමි පිළිබඳව, දෙවියන් වහන්සේ අපට ආලෝකය ලබා දෙන සේක. ඒවා සොයා ගැනීමට වෙනත් මාර්ගයක් නැත.
(ප්‍රණය සහ ආත්මය අතර ඇති වෙනස පිළිබඳ වඩාත් පැහැදිළි අවබෝධයක් සඳහා, ඔබට මෙම විෂය පිළිබඳ මාගේ පණිවිඩයට සවන් දිය හැක -https://cfcindia.com/sermon/soulish-or spiritual -0)
අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ කෙරෙහි, අපගේ පුද්ගලික භක්තිය නොකඩවා වැඩි කර නොගන්නේ නම්, අපි ක්‍රමයෙන් පසු බෑමකට ලක් වන්නෙමු. අපගේ වචන වලට ආලේපයක් නොලැබෙනු ඇති අතර, අපි කිසිවිටෙකවත් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය කොතැනකවත් ගොඩ නගන්නේ නැත.
* ස්වකැමැත්ත කිරීමේ ජීවිතය මරණයට පත්කරන මාර්ග වල ගමන් කරන නායකයන්.
යේසුස් වහන්සේ ඉගැන්වූයේ, අපගේ ජීවිත තුළ ඵල දැරීමේ එකම එක සහතික කළ හැකි මාර්ගයක් තිබෙන බවයි - එය නම්, ගෝධූම බීජය පොළොවෙහි වැටී නොමළහොත් තනිව තිබෙන බවයි; නමුත් මළහොත් බොහෝ ඵල ලබා දෙනු ඇති බවයි (ශු.යොහාන් 12:24).
අප එදිනෙදා ජීවිතයේදී තම කමට මිය යාමට විශ්වාසවන්තද කියා දෙවියන් වහන්සේ දකින සේක. එය වෙන කිසිවෙකුට පෙනෙන්නේ නැත. දෙවියන් වහන්සේ, ආශ්‍රය කිරීමට අමාරු මනුෂ්‍යයන් තවත් ඔබ අතරේ තබා ඇත්නම්, උන්වහන්සේ එසේ කර ඇත්තේ, ඔබටම තමකමට මිය යාමට බොහෝ අවස්ථාවන් ලබා දීමට බව මතක තබා ගන්න. එම නිසා එම මනුෂ්‍යයන්ට ප්‍රේම කර, ඔවුන් හට ආශීර්වාද කරන්න. ඔබගේ මාංසයේ පවතින දූෂණයෙන් ගැලවෙන්නේ කෙසේදැයි ඔබ සැබවින්ම බැරෑරුම් ලෙස සිතන්නේ නම්, ඔබගේ දෛනික රැකියා වලදී, තමකමට මිය යාමට ඕනෑ තරම් අවස්ථාවන් හමුවනු ඇත.
මිනිසුන්ව, මනුෂ්‍ය ධර්මිෂ්ඨකමට යොමු නොකිරීමට අප ප්‍රවේසම් විය යුතුය. අපගේ කැඳවීම නම්, දිව්‍යමය ස්වභාවයට පංගුකාරයන් වීමට සහ අන්‍යයන්ද එම ස්වභාවයට පංගුකාරයන් වීමට මඟ පෙන්වීමයි (2 පේතෘස් 1:3). මේ සඳහා ඇති එකම මාර්ගය වන්නේ, "යේසුස් වහන්සේගේ මරණය, අපගේ ශරීරයේ" දරා ගැනීමයි. දෙවියන් වහන්සේ, "අපව නිරන්තරයෙන්ම මරණයට පාවා දෙනු ලබන්නේ" මෙම අරමුණ ඇතිවය (2 කොරින්ති 4:10-12) බලන්න).
අනෙකුත් සභා වල සිටින කිතුනුවන්ට වඩා හොඳ "යහපත් ජීවිතයක්" ගත කිරීමෙන් පමණක් සෑහීමකට පත් වන අය කිසිවිටෙකවත් , ව්‍යවස්ථාවේ ධර්මිෂ්ඨකමට වඩා උසස් නොවනු ඇත. ඔවුන් අන් අයවද උසස් තැනකට රැගෙන යන්නේ නැත. අපගේ ධර්මිෂ්ඨකම ගැන අත්පොලොසන් ගැසීමෙන් අගය කරන මනුෂ්‍යයන්ගේ සාක්‍ෂියට, අප කිසිඳු වටිනාකමක් නොතැබිය යුත්තේ එබැවිනි. අප වෙනුවෙන් සහ අපගේ යහපත්කම සහ ධර්මිෂ්ඨකම සඳහා ගෞරවය සෙවීම, පරිසිවාදයේ හරය වන අතර, එය ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ආත්මයට ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙයකි. එබැවින් එය, අන්ත ක්‍රිස්තුස්ගේ ආත්මයයි. අප එය ජය ගැනීමට නම්, මෙය නිර්දය ලෙස මරණයට පත් කල යුතුය. මේ කාරණය සම්බන්ධයෙන් විශ්වාසවන්තව සිටින්නේ ඉතා ස්වල්ප දෙනෙක් පමණි. නමුත් ඔබ, එම ස්වල්ප දෙනා අතර විය යුතුය.
කුරුසියේ මාර්ගය (තම කමට මිය යාම) ගැන අප නිරන්තරයෙන් කතා කරන්නේ නම්, බොහෝ දෙනෙක් අප සමඟ අමනාප විය හැකිය - නමුත් මෙම අමනාප වීමට අපගේ එම දේශනා කිරීම වැළැක්වීමට කිසිසේත් ඉඩදිය යුතු නැත . මෙම පණිවිඩය ඇසීමෙන් පීඩාවට පත් වන අය, එමඟින් සනාථ කරන්නේ, තමන් ධර්මිෂ්ඨකම සඳහා සැබවින්ම කුසගින්නෙන් සහ පිපාසයෙන් නොසිටින බවයි. එවැනි මනුෂ්‍යයන්ට, අමනාප වී වැටීමට, දෙවියන් වහන්සේ ඉඩ දෙන සේක.
තමන්ටම ගෞරවය සොයන දේශකයන් දිගින් දිගටම එම තෘෂ්ණාවට ඇදීගොස් කසන කන් ඇති අය තෘප්තිමත් කරන පිණිස සෑම විටකදීම "අලුත් දෙයක්" දේශනා කිරීමට සොයති (2 තිමෝති 4:3,4;ක්‍රියා17:21). කෙසේ වෙතත්, අප විසින් කුරුසියේ වචනය දිගටම ප්‍රකාශ කළ යුතුය - එය ස්වාභාවික මනසට අනුවණකමක් වන නමුත්, "යේසුස් වහන්සේ ගමන් කළ ආකාරයටම ගමන් කිරීමට" කැමති සහ "උන්වහන්සේ පවිත්‍රව සිටියාක් මෙන් තමන්වම පවිත්‍ර කර ගැනීමට කැමති අයට එය දෙවියන් වහන්සේගේ බලය වේ" (1යොහාන් 2:6;3:3).
* බබිලෝනියේ සිට යෙරුසලමට ගමන් කිරීම.
දානියෙල් පොතෙන්, දෙවියන් වහන්සේගේ සෙනඟ, බබිලෝනියාවේ සිට යෙරුසලම දක්වා ගමන් කිරීමේ ආරම්භය අපි දකිමු. මෙය අද දවසේ අප දකින්නාවූ " මාගේ සෙනඟ බබිලෝනියෙන් ඉවතට පැමිණෙන්න" (එළිදරව්ව 18:4) යන දෙවියන් වහන්සේගේ හඬට ප්‍රතිචාර දක්වමින් සම්මුති ගමනක යන්නා වූ ක්‍රිස්තියානි ලෝකයෙන් ඉවත් වී දෙවියන් වහන්සේගේ නව ගිවිසුම් සභාව කරා පියමනින දේව ගරු බිය ඇති සෙනඟගේ ආදර්ශයකි.
පුරාණ බබිලෝනියාවේ, එම ගමන ආරම්භ වූයේ, එක් සම්මුති විරහිත මනුෂ්‍යයෙකුගෙනි - දානියෙල්. ඔහු, දෙවියන් වහන්සේගේ අරමුණ ගැන සැලකිළිමත් වූ අතර, ඒවා ඉටුවීම සඳහා නිරහාරව සිට යාච්ඥා කළේය. ඕනෑම ස්ථානයක, දෙවියන් වහන්සේ වෙනුවෙන්, නිර්මල සභාවක් ගොඩ නැගීම, සාමාන්‍යයෙන් ආරම්භ වන්නේ, දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි යාච්ඥාවේ බර ඇති එක් මනුෂ්‍යයෙකු, "ස්වාමින් වහන්ස, මා සිටින මෙම ස්ථානයේ ඔබ වහන්සේ උදෙසා මට පවිත්‍ර සභාවක් අවශ්‍යය, ඒ සඳහා ඕනෑම මිලයක් ගෙවීමට මම කැමැත්තෙමි" යයි මෙසේ ඇයදීම තුළින් ය. එය ඉටුවීම දැකීමට පෙර, ඔබට එම බර, බොහෝ කාලයක් උසුලාගෙන යාමට සිදු විය හැක. මවක් දරුවෙකු කුසේ දරා ගෙන සිටින්නාක් මෙන්, අප මෙම බර අපගේ සිතෙහි දරා ගෙන සිටිය යුතුය. දානියෙල්, මෙම බර උසුලා ගෙන ගියේ එලෙසය.
දානියෙල්ගේ ජීවිතයේ එක් කැපී පෙනෙන ලක්‍ෂණයක් වූයේ මෙයයි: " ඔහු තමාව අපවිත්‍ර නොවී සිටීමට තමාගේ සිතින් නියමකර ගත්තේය" (දානියෙල් 1:8).
දේව වචනයේ ඇති කුඩාම ආඥා වලට පවා කීකරුවීම සම්බන්ධයෙන් ඔහු සම්පූර්ණයෙන්ම සම්මුති විරහිත විය. "එබැවින් මෙම ආඥා වලින් ඉතා සුළු එකකවත් කඩ කරන්නාවූ, කඩ කරන ලෙස මනුෂ්‍යයන් හට උගන්නන්නාවූ කවරෙක් නමුත් ස්වර්ග රාජ්‍යයේ ඉතා සුළු යයි කියනු ලබන්නේය, නමුත් එවා පවත්වන්නා වූ , උගන්නන්නා වූ කවරෙක් නමුත් ස්වර්ග රාජ්‍යයේ උතුම් යයි කියනු ලබන්නේය" යයි යේසුස් වහන්සේ පැවසූ සේක (ශු. මතෙව් 5:19 ). නව ගිවිසුම් සභාවක් ගොඩ නැගීමට දෙවියන් වහන්සේ භාවිතා කරනු ලබන්නේ, කෝපය සහ ලිංගික අපවිත්‍රතාවය අත් හැරීම වැනි (ශු.මතෙව් 5:22,28) වැනි ප්‍රධාන ආඥා මෙන්ම, ඔවුන්ගේ සභා රැස්වීම් වලදී, කාන්තාවන්, යාඥා කරන විට සහ අනාවැකි පවසන අවස්ථාවන් හිදී, ඔවුන් තම හිස වසා සිටිය යුතුය (1කොරින්ති 11:1-16) යන සුළු ආඥාවන්ට කීකරු වීමට උගන්වන අයවය.
ආරම්භයේදි දානියෙල්ට තනිවම සිටීමට සිදු වූ අතර, අනෙක් සියලුම යුදෙව්වන් සම්මුතියකට පැමිණියහ. නමුත් හනනියා, මිෂෙල් සහ අසරියා (ෂද්‍රක්, මෙෂෙක්; අබෙද්නෙගෝ යන බබිලෝනීය නම් වලින් ඔවුන් වඩාත් ප්‍රසිද්ධව සිටියහ), දානියෙල් දෙවියන් වහන්සේ වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනු දුටු විට, ඔවුන් ධෛර්ය උපදවා , දානියෙල් සමඟ එකතු වූහ (දානියෙල් 1:11).
හනනියා, මිෂෙල් සහ අසරියා වැනි බොහෝ අය, අද බොහෝ ස්ථාන වල සිටින බව, මම විශ්වාස කරමි. ඔවුන් තම ප්‍රදේශයේ, ස්වාමින් වහන්සේ වෙනුවෙන්, නිර්මල සාක්‍ෂියක් ගොඩ නැගීමට අශාවක් ඇති අයයි. නමුත් ඔවුන් හට, තනිව ස්ථාවරයක් ගැනීමට ධෛර්‍යයක් නැත. ඔවුන් හට නායකත්වයක් දීමට දානියෙල් කෙනෙකු අවශ්‍යය. ඔවුන්ගේ ගමෙහි හෝ නගරයෙහි දානියෙල් කෙනෙකු නැඟිටින විට, ඔවුන් පිටතට පැමිණ ඔහු සමඟ එකතු වනු ඇත.
රජුව සතුටූ කිරීමට උත්සාහ කළ, සම්මුතිවාදී යුදෙව්වන් දහස් ගණනකට වඩා, බබිලෝනියේ මුළු හදවතින් සිටි තරුණයන් සතර දෙනෙක් දෙවියන් වහන්සේට බලවත් සාක්‍ෂියක් විය. දෙවියන් වහන්සේ වෙනුවෙන් පෙනී සිටි දානියෙල් සහ ඔහුගේ මිතුරන් තිදෙනා, ඔවුන්ගේ කාලයේ බලවත්ම ජාතියට (බබිලෝනියාවට) සහ එහි පාලකයන්ට බලපෑමක් ඇති කළහ.
පූර්ණ සිත් නැති කිතුනුවන්ට - ඔවුන් ගේ ගණන දහස් ගණනක් වුවද - කිසිම නගරයක හෝ ජාතියක, ස්වාමින් වහන්සේට ආලෝකයක් විය නොහැක. මුළු හදවත් ඇති ඇදහිලිවන්තයන්, දෙවියන් වහන්සේට අවශ්‍ය වේ - මන්ද, "දෙවියන් වහන්සේ, උන්වහන්සේගේ කාර්යය කරණු ලබන්නේ, මනුෂ්‍ය බලයෙන් හෝ සංඛ්‍යාවෙන් නොව, උන්වහන්සේගේ ආත්මයෙන් ය( සෙකරියා 4:6 බලන්න).
දෙවියන් වහන්සේ, අද සොයමින් සිටින්නේ, තම ප්‍රදේශයේ දේශීය නව ගිවිසුම් සභාවක් ගොඩ නඟා ගැනීමට බරක් තිබෙන සහ කුමන හෝ මිලයක් ගෙවා කිසිම සම්මුතියකට නොඑළඹෙන මනුෂ්‍යයන්වය.
සභාව, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය වන අතර, සෑම සතියකම එකට රැස්වන ඇදහිලිවන්තයන්ගේ රැස්වීමක් පමණක්ම නොවේ. එබැවින් අප ගොඩ නගන්නේ එම ශරීරය මිස, "ආගමික කිතුනු පිරිසක්" පමණක් නොවන බවට, අපට සහතික විය යුතුය. ඕනෑම මනුෂ්‍යයෙකුට, ආගමික කණ්ඩායමක් සංවිධානය කළ හැකිය. කෙසේ වෙතත්, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය ගොඩ නැඟීමට දෙවියන් වහන්සේගේ කරුණාව සහ ආලේපය අවශ්‍ය වේ - මේ සඳහා අප, අපවම ප්‍රතික්‍ෂේප කර, දිනපතා ස්ව-කැමැත්තට මිය යා යුතු අතර, ශුද්ධාත්මයාණන්ගෙන් පූර්ණ විය යුතුය.
පැරණි ගිවිසුම යටතේදී, ඉශ්‍රායෙල්වරුන් පැවතියේ සභාවක් ලෙස මිස ශරීරයක් ලෙස නොවේ. අද, බොහෝ විශාල පල්ලි ද පවතින්නේ, සභාවන් ලෙස මිස ශරීරයක් ලෙස නොවේ. සමහර කුඩා ගෘහ සභා තරමක් හොඳය - ඒවාද බොහෝවිට පවතින්නේ සමාජ රැස්වීම් ලෙස මිස ශරීරයක් ලෙස නොවේ. නමුත් යේසුස් වහන්සේ, උන්වහන්සේගේ ශරීරය ගොඩ නඟන සේක (රැස්වූ කිතුනු පිරිසක එමෙන්ම කිතුනු සමාජයක සහ කිතුනු සභාවක අතර ඇති වෙනස පිළිබඳව වඩාත් පැහැදිලි අවබෝධයක් ලබාගැනීමට "රැස්වූ පිරිස සමාජය සහ සභාව" නම් වූ පොත සිංහලෙන් කියවීමට පහත ලින්ක් එකට යන්න.: " The Congregation, the Club and the Church” By Santosh Poonen - https://sinhala.cfcindia.com/si/books/the-congregation-the-club-and-the-church )
* අපකීර්තියෙන් ආවරණය වීම
ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ පළමු ශරීරය, ගව ඔරුවක (ගවයන් සඳහා කෑම දමන ලද) වැතිර සිටිනු අයුරු, මිනිසා විසින් දුටුවේය. එඬේරුන් විසින් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය හඳුනාගත් ලකුණ වූයේ, එම නින්දා සහගත උපතේ අපකීර්තියයි (ශු.ලූක් 2:12 බලන්න). අවසානයේදී, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය කල්වාරියෙදී, අපරාධකරුවෙකුගේ කුරුසියේ එල්ලා තැබුවේ නැවතත් අපකීර්තිය මධ්‍යයේය. උපතේ සිටම මරණය දක්වාම, පළමු ක්‍රිස්තු ශරීරය ලෞකීක ලෝකයෙන් මෙන්ම ආගමික ලෝකයෙන්ද අපකීර්තියෙන් සංලක්‍ෂිත විය.
අද දිනයේදී ද ඕනෑම සැබෑ ක්‍රිස්තු ශරීරයක ප්‍රකාශ වීමක් ලෝකයෙන් සහ බබිලෝනීය ක්‍රිස්තියානි ලෝකයෙන් එම අපකීර්තියම විඳිනවා ඇත. අපගේ දේශීය සභාවට 'ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ නින්දාව' වැනි ආවරණයක් එය මත නොමැති නම්, අප සම්මුතීන් බවට පත් වී, "බබිලෝනීය කඳවුරෙන්" පිටතට නොගොස් සිටිනවා වන්නට පුළුවන (හෙබ්‍රෙව් 13:13). කෙසේ වෙතත් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ නින්දාව සහ අපගේම පාපයේ හෝ මෝඩකමේ හෝ ඇල්මැරුණුකමේ ප්‍රතිඵලයක් වන ඕනෑම නින්දාවක් අතර විශාල වෙනසක් ඇත. අපි එකක් අනෙකක් ලෙස වරදවා නොගත යුතුය.
යේසුස් වහන්සේ ගැන ලියා තිබුණේ, "උන්වහන්සේට රුවවත්, ශෝබනකමක්වත් නැත; අප විසින් උන්වහන්සේ දකින විට, උන්වහන්සේ කෙරෙහි ආශා වීමට ලක්‍ෂණකමක්ද නැත; උන්වහන්සේ මනුෂ්‍යයන් විසින් සුළු කොට එපා කරනු ලැබූ සේක" (යෙසායා 53:2,3). උන්වහන්සේගේ මහිමය, බොහෝ මිනිසුන්ගෙන් සැඟවී තිබුණු අතර, උන්වහන්සේගේ අභ්‍යන්තර ජීවිතය තුළ - කරුණාවෙන් සහ සත්‍යයයෙන් පිරී තිබුණ සේක (ශු.යොහාන් 1:14). අපගේ දේශීය සභාවන් ද ලෝකයට හෝ බබිලෝනියානු කිතුනු ලෝකයට හෝ ආකර්ශනීය නොවිය යුතුය. සභාව ආකර්ශනීය විය යුත්තේ, දේව භක්තික ජීවිතයක් සොයමින් ඇතුළට පැමිණෙන අයට පමණි. මණ්ඩපයේ, කූඩාරම තුළ, අතුලත අලංකාර තිර තිබුණි. නමුත් පිටත ආවරණය දූවිලි සහ අපිරිසිදු කමින් වැසී ඇති තද දුඹුරු පැහැති බැටළු හම් වලින් යුක්ත විය. අලංකාරය තිබුණේ, කූඩාරමේ ඇතුලත තිර රෙදි මතය. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මනාලියද "ඇගේ අභ්‍යන්තර ජීවිතය තුළ තේජාන්විතය" (ගීතාවලිය 45:13). තවද "ඇයගේ අභ්‍යන්තර තේජසට ඉහළින් (අපකීර්තිය නැමැති) ආවරණයක් ඇත" (යෙසායා 4:5).
සභාවේ නායකයන් හට විශාල වගකීමක් ඇත්තේ, මෙහිදීය. ඔවුන් සභාව ඉදිරියට ගෙන යන ආකාරය අනුව, සභාව මනුෂ්‍යයන් විසින් නොසලකා හරින ලද යේසුස් වහන්සේ හා සමාන වන්නේද, නැතහොත් එය ලෝකය විසින් ප්‍රශංසාවට හා ගෞරවයට පාත්‍ර වන්නේද, යන්න තීරණය වන්නේය. අප ලෝකයෙන් හෝ වෙනත් මාංසික හෝ ප්‍රාණික කිතුනුවන්ගෙන් ප්‍රශංසාව සොයන්නේ නම්, අපි නිසැකවම බබිලෝනියක් ගොඩ නැගීමේ අවසානයට පැමිණ ඇත. අප, පොදුවේ කිතුනු ලෝකය තුළ ජනප්‍රිය වූ විට සහ පිළිගත් විට, යේසුස් වහන්සේගේ අඩි පාර අපට සම්පූර්ණයෙන්ම මඟ හැරී ඇති බව අපටම සහතික විය හැක.
"මනුෂ්‍යයන් මා නිසා නුඹලාට නින්දා පීඩා කොට, නුඹලාට විරුද්ධව සියලු ආකාර අගුණ බොරුවෙන් කියන කළ නුඹලා ආශීර්වාද ලද්දෝය; ප්‍රිතී වෙයල්ලා; ඉතා සන්තෝෂ වෙයල්ලා; මක්නිසාද ස්වර්ගයේ නුඹලාගේ විපාකය මහත් ය. නුඹලාට පළමුවෙන් සිටි අනාගතවක්තෘවරුන්ටත් ඔව්හු එලෙසම පීඩා කළෝය" යයි යේසුස් වහන්සේ පැවසූ සේක (ශු. මතෙව් 5:11,12).
මීට සියවස් විස්සකට පෙර, හෙරොද් සහ ඔහුගේ සොල්දාදුවන්, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ එම පළමු ශරීරය වන යේසු බිළිඳා මරා දැමීමට මහත් ආශාවෙන් සිටියහ. එමෙන්ම, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරයේ (සභාවේ), ආරම්භයන් විනාශ කිරීමට උත්සූක වන බොහෝ දෙනෙක්, අද බොහෝ ස්ථාන වල සිටිති. යෝසෙප්තුමා එම ශරීරය ආරක්‍ෂා කළේ, දෙවියන් වහන්සේගේ හඬට සංවේදී වීමෙන් සහ දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට කිරීමට පැවසූ දෙයට කීකරු වීමට ඉක්මන් වීමෙනි (ශු.මතෙව් 2:13 -15). ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ සභාවේ වගකීම දරන අපටත් යෝසෙප්තුමා මෙන් වීමට සිදු වී තිබේ. අපි, ‘සවන් දෙන්නන් විය යුතුය’ - ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ අපට පවසන දෙයට සවන් දීම සහ අපට පවසන දෙයට ඉක්මනින්ම කීකරු වීමට. අප සවන් නොදී කීකරු නොවන්නේ නම්, අපගේ ප්‍රදේශයේ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය යම් ආකාරයකින් අලාභයකට ලක් වනු ඇත - අවසාන දිනයේදී, අපට එය සඳහා වගකීමට සිදු වනු ඇත. මෙම කාරණය සම්බන්ධයෙන් අප, අපගේ වගකීම බැරෑරුම් ලෙස ගත යුතුය, මන්ද අපගේ වගකීමට කැපවූ සෑම ආත්මයක් ගැනම අපි දෙවියන් වහන්සේට ගණන් දිය යුතු වෙමු (හෙබ්‍රෙව් 13:17).
* යටහත්කම - ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරයේ සලකුණ.
"ස්වාමීන් වහන්සේ පවසන්නේ, 'අහස මාගේ සිංහාසනය ය, පොළොව මාගේ පාපුටුවය. නුඹලා කෙබඳු ගෘහයක් මට සාදන්නහුද?.....එහෙත් යටහත් වූ තැළුණු හදවත් ඇති , මාගේ වචනයට වෙව්ලන්නාවූ මනුෂ්‍යයා දෙස බලමි - මාගේ ගෘහය ගොඩ නැගීමට ඔහුට උපකාර කරමි" යන ලෙසටය (යෙසායා 66:1,2).
ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ප්‍රථම ශරීරය වූයේ, යේසුස් වහන්සේ වසර 33 1/2ක පොළොව මත ජීවත්වූ උන්වහන්සේගේ භෞතික ශරීරයයි. එබැවින්, අද ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ආත්මික ශරීරය ලෙස, අපගේ ජීවිතයේ සහ දේව සේවයේ සෑම අංශයකම, උන්වහන්සේ පොළොව මත ජීවත් වන විට, උන්වහන්සේගේ භෞතික ශරීරය තුළ තැබූ ආදර්ශය, අප අනුගමනය කළ යුතුය. අපගේ ජීවිතයේ සහ දේවසේවයේ සෑම අංශයකම, උන්වහන්සේ ජීවත් වූ එම ප්‍රතිපත්ති අනුවම අප ජීවත් විය යුතුය. ක්‍රිතුස් වහන්සේගේ ශරීරයේ සාමාජිකයන් ලෙස අප එකිනෙක්කෙනා, සෑම දෙයකදීම, යේසුස් වහන්සේව අපගේ ආදර්ශය කර ගත යුතුය. එබැවින් උන්වහන්සේ සමඟ සහභාගිකම් පවත්වමින් අපට කළ නොහැකි හෝ කිව නොහැකි කිසිවක් අප කිසිවිටෙක නොකළ යුතුය , නොපැවසිය යුතුය.
යේසුස් වහන්සේ මනුෂ්‍යය ශරීරයකින් පැමිණි පසු, කළ පළමු දෙය නම්, තමාම යටහත් පහත් වීමයි. එබැවින් යේසුස් වහන්සේගේ ආදර්ශය අනුගමණය කිරීමට නම්, අපද පටන් ගත යුත්තේ මෙතනින්මය.
* යටහත්කමෙහි පළමු පියවර - යේසුස් වහන්සේ, දෙවියන් වහන්සේ ලෙස තම තනතුර අතහැර මනුෂ්‍යයකු බවට පත්වීම තුළින් තමාවම යටහත් කර ගත් සේක.
* යටහත්කමෙහි දෙවන පියවර - යේසුස් වහන්සේ සෑම කෙනෙකුගේම සේවකයකු වීම තුළින් (මිනිසෙකු ලෙස), තවදුරටත් යටහත් වූ සේක.
* යටහත්කමෙහි තුන්වන පියවර - යේසුස් වහන්සේ, තමන්ව ඊටත් වඩා යටහත් පහත් කර ගනිමින්, සේවකයකුටත් වඩා පහත් වී අපරාධකරුවන් මරා දමූ නින්දිත ආකාරයෙන් (කුරුසියේ ඇණ ගැසීම හරහා) මරණයට පත් වීමට තීරණය කළ සේක.
මෙම පියවර තුන පිලිප්පි 2:5-8 හි, සඳහන් වේ. මේවා කිතුනු ජීවිතයේ තිබෙන්නාවූ රහස් තුනකි : යටහත්කම, යටහත්කම සහ යටහත්කම! අප මෙම රහස් තුන ඉගෙන නොගන්නේ නම්, අප කවරදාකවත් අපගේ ජීවිත සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ අරමුණ ඉටු නොකරනු ඇත!
අප දිගටම යේසුස් වහන්සේ දෙස බැලුවහොත්, අපට කවරදාකවත් ආඩම්බර වීමට නොහැකිය. අප එම ගීතිකාව ගායනා කරන විට,
"මහිමයේ කුමාරයා මිය ගිය ආශ්චර්‍යමත් කුරුසය මම සමීක්‍ෂණය කරන විට,
මගේ සියලු උඩගුකම් මත සෑහීමට පත්වීම වගුරවමින් මගේ ලාභය වූ ධනවත් කම පාඩුවක් ලෙස ගණන් ගතිමි ".
අපි, උඩඟුකමෙහි ගිලෙන්නේ (පේතෘස්, මුහුදේ ගිලෙන්නට පටන් ගත්තාක් මෙන්, - ශු.මතෙව් 14:30), යේසුස් වහන්සේ වෙතින් අහක බලා ගෙන, අනෙක් අය දෙස බලා, ඔවුන් සමඟ අපව සසඳන විට පමණි. උඩඟුකම, මනුෂ්‍යයන් අපායට යවයි. එය දෙවියන් වහන්සේ, අපගේ සතුරා බවටද පත් කරයි (1පේතෘස් 5:5) සහ අපව ආත්මිකව විනාශ කරයි. යටහත්ව සිටියා නම්, අද ඔවුන්ගේ රට වල දෙවියන් වහන්සේගේ අනාගතවක්තෘවරුන් වීමට ඉඩ තිබූ බොහෝ යහපත් තරුණයන්, උඩඟුකම නිසා විනාශ වී ඇත. දෙවියන් වහන්සේ, උන්වහන්සේගේ කරුණාව ලබා දෙන්නේ, යටහත් අයට පමණි.
"ඔබට ලැබුණු දේ හැර ඔබට ඇත්තේ කුමක්ද? අප සතුව ඇති සියල්ල, දෙවියන් වහන්සේගෙන් නොමිලයේ ලැබුණු දීමනාවන්ය. එබැවින් ඔබ සතුව ඇති කිසිවක් ගැන, කිසිවිටෙක මහිමයට පත් නොවන්න" ( 1කොරින්ති 4:7 - ජීවමාන බයිබලය).
"සිතින් දිළින්දෝ භාග්‍යවන්තයෝය (තමන්ම නොවැදගත් යයි තමන්වම තක්සේරු කරගන්නා අය), මක්නිසාද ස්වර්ග රාජ්‍යය ඔවුන්ගේය" (ශු.මතෙව් 5:3 ).
අපගේ දින අවසන් වනතෙක්ම, අප එවන් ආත්මයේ දරිද්‍රතාවයක ජීවත් වුවහොත්, අපට මෙම පොළොවෙහි, තේජාන්විත ජීවිතයක් ගත කරනවා පමණක් නොව, අවසානයේ දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයට අතිමහත් පිවිසුමක් ලබනු ඇත.
දෙවියන් වහන්සේට කිසිඳු භේදයක් නැත - තවද අපගේ සියලු ජයග්‍රහණ ගැන උන්වහන්සේ පැහැදෙන්නේ නැත. දෙවියන් වහන්සේ සියලු උඩඟු මනුෂ්‍යයන්ට විරුද්ධ වන අතර, යටහත් අයට, පමණක් කරුණාව ලබා දෙන සේක.
යුදස් ඉස්කාරියොත්, අනනියස් සහ සප්පිරා ප්‍රසිද්ධියේ එළිදරව් කරණු ලැබුවේ, ඔවුන්, දෙවියන් වහන්සේ බලවත් ලෙස ක්‍රියා කරන පිරිසක් සමඟ ඇසුරු කිරීමට උත්සාහ කළ බැවිනි. අද වුවද, මූනිච්චාකාර සහ උඩඟු සහෝදරයන්, බලවත් සභාවකට සම්බන්ධ වන විට, ඔවුන්ගේ තත්වය නිරාවරණය වනු ඇත - ඉක්මනින්ම හෝ පසුකාලීනව - මක්නිසාද දෙවියන් වහන්සේ, උන්වහන්සේගේ සභාව පවිත්‍ර කරන බැවිනි. සමහරවිට නායකයකු තුළ ඇති මූනිච්චාකාරකම සහ උඩඟුකම හෙළි කිරීමට, දෙවියන් වහන්සේ බොහෝ වේලාවක් බලා සිටියද, අවසානයේදී උන්වහන්සේ සෑම විටම එසේ කරන සේක.
නමුත් කිසිවෙක් නොකඩවාම, රහසිගතව තමාවම විනිශ්චය කර ගනිමින්, අමනාප නොවී, අන් අයගෙන් නිවැරදි කිරීම් ලබා ගැනීමට කැමති නම්, ඒ කිසිවෙක්, ස්වාමීන් වහන්සේගෙන් ඈත් නොවනු ඇත.
* අධිකාරීත්වයට යටත් වීම.
යමෙක් සභාවක කොටසක් වීමට තීරණය කරන්නේ නම්, ඔහු එම සභාවේ වැඩිමහල්ලන් හට යටත් විය යුතුය - සභාවේ කාරණා වලදී. වෙනත් කාරනා වලදී ඔහු තම වැඩිමහල්ලාගෙන් අදහස් විමසිය යුතු නැත. නමුත් එම වැඩිමල්ලා තම ජීවිතයෙන් සහ දේව සේවයෙන් ඔහුගේ විශ්වාසය දිනා ගෙන ඇත්නම්, ඔහුට එසේ කල හැක. දේව භක්තික නායකයකු තම අධිකාරී බලය භාවිතා කරන්නේ, පියෙකු තම දරුවන් අනතුරු වලින් ආරක්‍ෂා කිරීමට සහ ඔවුන්ව හොඳම මාර්ගයට යොමු කරනා මෙන් පමණි. නායකයින් වශයෙන්, අපගේ රැළට උපකාර කිරීම සඳහා ඕනෑම කැප කිරීමක් කිරීමට අප සූදානම් විය යුතුය.
වෙනත් සභා වල වැඩිහිටියන් උපකාර ඉල්ලා සිටින්නේ නම් මිස, තමන්ගේ ප්‍රදේශයේ සභාවෙන් පිටත, තමන් හට වගකීමක් නොමැති බව, වැඩිහිටියන් මතක තබා ගත යුතුය. එබැවින් ඔබ වෙනත් සභාවකට යන සෑම විටම, එහි සිටින දේශීය සභාවේ වැඩිහිටියන්ගේ අධිකාරීත්වය පිළිගත යුතුය. ඔබ වෙනත් සභාවක කාරණා ගැන, කිසිවක් නොදන්නා විට, ඔවුන්, කළ යුතු දේ හෝ නොකළ යුතු දේ පිළිබඳ කිසිඳු උපදේශයක් නොදී සිටීම වඩාත් සුදුසුය. මක්නිසාද එවැනි උපදෙස් ව්‍යාකූලත්වයක් ඇති කළ හැකි බැවිනි. දෙවියන් වහන්සේ, ඔබට වෙනත් සභාවක් සඳහා වගකීමක් නොදෙන්නේ නම්, ඔබගේ සීමාව ඇත්තේ, ඔබගේම ප්‍රදේශයේ සභාව තුළ පමණක් බව ඔබ හඳුනා ගත යුතුය. එසේ නැතිව දෙවියන් වහන්සේ ඔබට වෙනස් සභාවක වගකීමද දෙන්නේ නම් එසේ වූ විට, එම වෙනත් සභාවේ වැඩිමහල්ලා විසින් එය හඳුනා ගනු ඇත.
සභා වල වැඩිමහල්ලන්, තම සභාව රෝපනය කළ සහ ඔවුන්ව වැඩිහිටියන් ලෙස පත් කළ, ප්‍රේරිතයන්ගේ අධිකාරීත්වයට යටත් විය යුතුය. වැඩිමහල්ලකු පත් කරන ප්‍රේරිතයකුට, අවශ්‍ය නම්, ඔහුව, එම වැඩිමහල්කමෙන් ඉවත් කිරීමටද බලය ඇත.
* අපෝස්තුළුවරුන්,අනාගතවක්තෘවරූන්,ඉවැන්ජලිස්තවරුන්,එඬේරුන්,ගුරුවරුන්.
අපගේ පෞද්ගලික ජීවිතය, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ මත පමණක්ම ස්ථාපිත වී ඇත (1 කොරින්ති 3:11 ). නමුත් සභාව පිහිටුවා ඇත්තේ, "අපෝස්තුළුවරුන් සහ අනාගතවක්තෘවරුන් මත වන අතර, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේම එහි කොණේ ප්‍රධාන ගලව සිටින සේක" (එපීස 2:19,20 ). උන්වහන්සේ ස්වර්ගයට ගිය පසුවත්, සභාව තුළ අපෝස්තුළුවරුන් පත් කරන සේක (එපීස 4:10,11).
ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ සභාවට, දීමනා සහිත මනුෂ්‍යයන් ලබා දී ඇත: ප්‍රේරිතයන්, අනාගතවක්තෘවරුන්, ඉවැන්ජලිස්තවරුන්, එඬේරුන් සහ ගුරුවරන් ලෙස (එපීස 4:10). මේ අතරින් අපෝස්තුළුවරුන්, අනාගතවක්තෘවරුන් සහ ගුරුවරුන් ශ්‍රේණියේ පළමු තිදෙනා වේ (1කොරින්ති 12:28). නමුත් මෙම සියලූ දීමනා සහිත මනුෂ්‍යයන් එකට කැඳවා ඇත්තේ, සභාව ගොඩ නඟා ගැනීමට, සාමාන්‍ය ඇදහිලිවන්තයන් හට උපකාර කිරීමට සහ සන්නද්ධ කිරීමටය (එපීස 4:12,13 බලන්න). එබැවින් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශරීරය තුළ සිටින, සෑම අවයවයකටම ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ සභාව ගොඩ නැඟීමේ වගකීමක් ඇති බව අපට පෙනේ.
අපෝස්තුළුවරයෙකු (ප්‍රේරිතයකු) යනු නිශ්චිත කාර්යයක් කිරීම සඳහා " දෙවියන් වහන්සේ විසින් එවන ලද" බලය ලත් අයෙකි.
ප්‍රේරිතයකු විසින් කරන දේවල් කිහිපයක් මෙහි දැක්වේ (අපි නව ගිවිසුමෙහි දකින පරිදි):
1. ඔහු, සභා රෝපණය කර ස්ථාපිත කරයි (ක්‍රියා 13 පරි. සිට 19 වන පරි.දක්වා).
2. ඔහු, සෑම සභාවකටම වැඩිමහල්ලන් පත් කරයි (ක්‍රියා 14:23 ;තීතස් 1:5).
3. ඔහු, වැඩිමහල්ලන්ට පියෙකි (1 කොරින්ති 4:15).
4. ඔහු, මූලධර්ම සහ ප්‍රායෝගික කාරණා වලදී, සභා වලට මඟ පෙන්වයි ( ක්‍රියා 15:6-29;6:3).
5. ගැටළු ඇතිවූ විට, ඔහු සභා වල මනුෂ්‍යන්ව හික්මවයි (1කොරින්ති 1:11;1කොරින්ති 5:4,5,13;2කොරින්ති 13:2).
6. ඔහු, එකාධිපති වැඩිමලලන්ගෙන්, ඇදහිලිවන්තයන්ව ආරක්‍ෂා කරයි (1තිමෝති5:20;3යොහාන් 9).
7. ඔහු, සභාවලට අනතුරු ඇඟවීමට සහ ඔවුන්ට මඟ පෙන්වීම සඳහා ලිපි ලියනු ඇත ( පාවුල්තුමා නිරන්තරයෙන්ම කළාක් මෙන්).
ස්වාමින් වහන්සේ, අපෝස්තළුවරුන් හට, ඔවුන් හරහා උන්වහන්සේ රෝපණය කරන සභා කෙරෙහි බලය ලබා දෙන සේක. නමුත් අපෝස්තළුවරයකු කිසිවිටෙකවත්, කිසිම ඇදහිලිවන්තයකු හට තම අධිකාරීත්වය බලපවත්වන්නේ නැත (2 කොරින්ති 1:24). සභාව ප්‍රීතියෙන් සහ ස්වේච්ඡාවෙන් තම ආරක්‍ෂාව සඳහා ප්‍රේරිතයෙකුගේ අධිකාරීත්වය පිළිගත යුතුය.
දෙවියන් වහන්සේගේ මුල්ම සැලැස්ම වූයේ, සෑම සභාවක්ම, "ප්‍රේරිතයන් සහ අනාගතවක්තෘවරුන් විසින් තබන ලද අත්තිවාරමක්" මත ගොඩ නැගීමයි (එපීස 2:20 ).
අනාගතවක්තෘවරයකු යනු, තමා කතා කරන අයගේ වර්තමාන අවශ්‍යතාවය පිලිබඳව ආත්ම විමසීමේ දීමනාවෙන් විචාරා, දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය, නිර්භීතව සහ අනුකම්පා සහිතව කතා කරන සහ දෙවියන් වහන්සේගේ සෙනඟ පසුතැවිල්ලට යොමු කරන අයෙකි (ක්‍රියා 15:32). අනාගතවක්තෘවරයකුගේ සේවය ඔබට අභියෝගයක් සහ දිරිගැන්වීමක් ගෙන දෙන අතර මනුෂ්‍යයා ගොඩ නඟයි (1කොරින්ති 14:3). මනුෂ්‍යයන් සැබෑ අනාගතවක්තෘවරයෙකුට සවන් දෙන විට, ඔවුන්ගේ හදවත් ඔවුන් තුළම දැවෙනු ඇත (ශු. මතෙව් 24:32). එහි ප්‍රථිපලයක් ලෙස, ඔවුන්, ඔවුන්ගේ සැඟවුණු පාපයන් දකින අතර, "දෙවියන් වහන්සේ නිසැකවම මෙහි සිටින" බව පිළිගනු ඇත (1කොරින්ති 14:25).
ඉවැන්ජලිස්තවරුන්, පව්කාරයන් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ වෙතට සහ සභාවට ගෙන එයි.
එඬේරුන්, ඔවුන්ගේ සභාවේ සිටින ඇදහිලිවන්තයන් ගැන සැලකිළිමත් වන අතර, ඔවුන්ට උපදෙස් දෙමින් පෝෂණය කරති.
ගුරුවරුන්, බොහෝ සභා වල ඇදහිලිවන්තයන්ට, දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයේ ගැඹුරු සත්‍යයන් උගන්වති.
සෑම සභාවකටම වැඩිමහල්ලන්,නායකත්වය දෙනු ලබයි
පැරණි ගිවිසුම යටතේදී, ඉශ්‍රායලයට ඔවුන්ගේ ආත්මික අධිකාරිය ලෙස සිටියේ එක් උත්තම පූජකයකු පමණි. නමුත්, නව ගිවිසුමේදි, දෙවියන් වහන්සේ සැලසුම් කර තිබෙන්නේ, සභාවක අවම වශයෙන්, වැඩිමහල්ලන් දෙදෙනෙකු විසින් මෙහෙය වියයුතු බවයි. පවුලක, පවුලට සමබර නායකත්වයක් දීමට, දෙවියන් වහන්සේ, පියෙකු සහ මවක් (පියෙකු පමණක් නොව), පත් කළ සේක. එලෙසම දෙවියන් වහන්සේ යම් ප්‍රදේශයක සභාවකට නායකයත්වය දීමට වැඩිමහල්ලන් බහුතරයක් පත් කරන සේක - මක්නිසාදයත් සභාව ස්වර්ගීය මනසක් ඇති පවුලක් වන අතර, එහි නායකත්වයද සමතුලිත විය යුතු බැවිනි.
මෙය නව ගිවිසුම් රටාව වුවද, එය අපගේ කාලයේ බොහෝ සභා වල දක්නට නොලැබේ. අප වැඩිපුරම දකින්නේ:
මෙම රටා දෙකම, මනුෂ්‍ය අදහස් වන අතර, නව ගිවිසුම තුළ කිසිවිටෙකවත් දක්නට නොලැබේ. නව ගිවිසුමට ඇතුල් වීමට ආශාවෙන් සිටින බොහෝ දෙනෙක් මෙම ක්‍ෂේත්‍රය තුළ, නව ගිවිසුම අනුගමනය කිරීමට උත්සාහ නොකරති. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වන්නේ, අලුත් මිදි යුෂ මිස අලුත් සම් මලු නොවේ - එබැවින් අලුත් මිදි යුෂ වැගිරී නැති වී යයි (ශු. ලූක් 5:37,38). ඔවුන් හට, දෙවියන් වහන්සේගේ හොඳම දේ මඟ හැරෙනු ඇත.
යම් ප්‍රදේශයක සභාවක් ගොඩ නැගීම සඳහා දෙවියන් වහන්සේගේ පරමාදර්ශි රටාව, නව ගිවිසුම තුළ අප හට පෙන්වා දී ඇත. නමුත් යම් ස්ථානයක වැඩිමහල්ලන් පත් කරන පිණිස ප්‍රේරිතයකු නොමැති නම්, එවිට එහි සිටින ඇදහිලිවන්තයන්, දෙවියන් වහන්සේගේ කාර්යය කිරීමට මානුෂික ක්‍රම වේද වලින් සෑහීමකට පත් විය යුතුය.
සෑම රටකම ප්‍රේරිතයන් දුර්ලභ වීමට හේතුව, එවැනි දේව සේවයක් සඳහා මිලයක් ගෙවීමට කැමති අදහිලිවන්තයන් ඉතා ස්වල්පයක් පමණක් ස්වාමීන් වහන්සේට සොයාගත හැකිවන බැවිනි.
* අපගේ සීමාවන් තුළ රැඳී සිටීම
සෑම වැඩිමහල්ලෙකුටම, තම දේව සේවය සඳහා දෙවියන් වහන්සේ, ඔහු වටා ඇඳ ඇති සීමාවක් ඇත. දෙවියන් වහන්සේ, ඔහු පත් කර ඇති ක්‍ෂේත්‍රය තුළ, ඔහු රැඳී සිටිනතාක් කල්, දෙවියන් වහන්සේ, ඔහුට බලවත් ලෙස සහාය දෙන සේක.
පාවුල්තුමා 2කොරින්ති 10:13-15 හි, මෙය ඉතා පැහැදිලිවම ප්‍රකාශ කරයි: "අප සම්බන්ධයෙන් ගත් කළ අපි,දෙවියන් වහන්සේ අපට නියම කර ඇති කාර්යයේ,සීමාවන් තුළ රැඳී සිටිමු,අප ඔබ අතර කරන සේවය ද එයට ඇතුළත් වේ.ඔබද, එම අපගේ සීමාවන් තුළ සිටින බැවින්, අපි ඔබ වෙත පැමිණි විට, ඒ අපි එම සීමාවන් ඉක්මවා ගියා නොවේය….දෙවියන් වහන්සේ අපට නියම කර ඇති සීමාවන් ඉක්මවා,අන් අය කළ වැඩ ගැන අපි පුරසාරම් දොඩන්නේ නැත. ඒ වෙනුවට, ඔබගේ ඇදහිල්ල වර්ධනය වනු ඇතැයි අපි බලාපොරොත්තු වන අතර,සෑම විටම දෙවියන් වහන්සේ අපට පනවා ඇති සීමාවන් තුළ,ඔබ අතර වඩා විශාල කාර්යයක් කිරීමට අපට හැකි වනු ඇත”(TEV).
යම් වැඩිමහල්ලකු තම සිමාවෙන් බැහැරව, දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට පවරා නැති, දේව සේවයක ක්‍ෂේත්‍රයකට ගිය හොත්, ඔහු දෙවියන් වහන්සේගේ කාර්යයට ව්‍යාකූලත්වය සහ අවුල ඇති කරනු ඇත. දෙවියන් වහන්සේ, තමන් වහන්සේ විසින් පත් කරන ලද ගෝලයන්, සීමාවෙන් පිටතදී, ඔවුන් කරන දේ ගැන, දෙවියන් වහන්සේ කිසිවිටෙකවත් සාක්‍ෂි නොදරනු ඇත. බයිබලය පවසන පරිදි, " පවුර ( දෙවියන් වහන්සේ විසින් නියම කරන ලද මායිම - පවුර), බිඳ දමන ඕනෑම අයෙකුට සර්පයා දෂ්ඨ කරනු ලැබේ ( දේශනාකාරයා 10:8).
උස්සියා රජුගේ කතාව, මෙය සම්බන්ධයෙන් ඉතා උපදේශාත්මකය. උස්සියා රජකු ලෙස ඔහුගේ සේවය තුළ බොහෝ යහපත් දේ කළේය (2ලේකම් 26:3-15). එම ක්‍ෂේත්‍රය තුළ ඔහුට, දෙවියන් වහන්සේ බොහෝ සෙයින් ආශීර්වාද කළ සේක. නමුත් රජකු ලෙස, ඔහුගේ සාර්ථක්ත්වය, ඔහුව ආඩම්භරයට පත් කළ අතර, දෙවියන් වහන්සේ විසින් පත් කරන ලද (නියම කරන ලද) ක්‍ෂේත්‍රයෙන් පිටතට ගොස් පූජකයකුගේද සේවය කල හැකි බව ඔහුට හැඟුණි. ඔහු එසේ කළ විගසම, දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට ලාදුරු රෝගයෙන් පහර දුන් අතර,ඔහු ලාදුරු රෝගියෙකු ලෙස මිය ගියේය (2ලේකම් 26:16-21 ). මෙය අප සැමට අනතුරු ඇඟවීමකි.
සාවුල් රජුද, ඔහුගේ සීමාවෙන් පිටත (රජෙකු ලෙස), එම වරදම කළේය. රජකු ලෙස ඔහුගේ සේවයේදි, දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට ආශීර්වාද කර ඇති නිසා, ඔහු පූජකයකුගේ සේවයද කිරීමට තීරණය කලේය. ඔහු එසේ කළ විගස, සාමුවෙල් ඔහුට පැවසුවේ, දෙවියන් වහන්සේ ඔහුගේ රජකම, ඔහුගෙන් ඉවත් කරන බවයි (1 සාමුවෙල් 13:8-14 හි,මේ ගැන කියවන්න).
එම නිසා, අපගේම සීමාව තුළ සිටීම, දෙවියන් වහන්සේගේ ඇස් හමුවෙහි ඉතා වැදගත් ය. "දෙවියන් වහන්සේ ඔබගේ අසල් වැසියාට දුන් කිසිවකට ආශා නොකරන්න" යන ආඥාව තවත් කෙනෙකුගේ සේවයට අශා කිරීම සඳහාද යොදා ගත හැක. එමෙන්ම "සෑම තෘෂ්ණාවක්ම, රූප වන්දනාවකි" (කොලොස්සි 3:5).
අපි දෙවියන් වහන්සේගේ නියෝගය කඩ කළහොත් හෝ එයට යටත් නොවන්නේ නම්, අපට දෙවියන් වහන්සේගේ කාර්යය තුළ ව්‍යාකූල විය හැක. එබැවින්, අප දෙවියන් වහන්සේට බිය විය යුතු අතර, අපගේ දෙවියන් වහන්සේ අපට ලබා දී ඇති සීමාවන් තුළ අප සිටිය යුතුය - මක්නිසාද, එහිදී පමණක්ම අපට දෙවියන් වහන්සේ සොයා ගත හැකි වනු ඇත (ක්‍රියා 17:26,27 හි,පවසන පරිදි).
* එක් එක් ප්‍රදේශයක පිහිටා ඇති සභාවකම ස්වාධීනත්වය
කිසිම සභාවක්, වෙනත් සභා සඳහා මූලස්ථානයක් නොවිය යුතුය. අපෝස්තළුවරුන් විසින් රෝපණය කරන ලද සභා සියල්ලම ස්වාමීවූ යේසුස් වහන්සේ පමණක්ම ඍජුවම හිසව සිටී ස්වාධීන සභා විය.
පැරණි ගිවිසුමේදී, භූමික යෙරුසලම් නගරය, ආගමික කටයුතු වල කේන්ද්‍රස්ථානයක් විය - ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ගේ මූලස්ථානය. අද දවසේද නිකායික සභා වල මූලස්ථානයක් පොළොවෙහි කොතනක හෝ පිහිටා ඇත.
නමුත් නව ගිවිසුමේහි අප, ස්වර්ගීය සෙනඟක් වන බැවින්, අපට භූමික මූලස්ථානයක් නොමැත (ගලාති 4:26). සංකේතාත්මකව: පැරණි ගිවිසුමෙහි අතු හතක් සහිත යුදෙව් පහන් රුක වෙනුවට, නව ගිවිසුමෙහි වෙන වෙනම පහන් රුක් හතක් ආදේශ කර ඇත - ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ඒවා මධ්‍යයේ සිටින සේක (එළිදරව් 1:11-20 ).
එබැවින් පාවුල්තුමා, පොළොවෙහි කිසිම සභාවක් (යෙරුසලමෙහි හෝ අන්තියෝකියේ) ඔහු රෝපණ කළ සභා සඳහා මූලස්ථානයක් කිරීම ප්‍රතික්‍ෂේප කළේය. එමඟින් මුල් කාලීන සභා, මළ නිකායන් බවට පත් වීමෙන් බේරුණි.
එම සභා සියල්ලම, ඍජුවම ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මූලිකත්වය යටතේ පමණක්ම විය. සෑම සභාවක්ම එහිම වැඩිහිටියන් විසින් පාලනය කරන ලද අතර, සෑම සභාවක්ම මූල්‍යයමය වශයෙන් ස්වාධීන විය. වර්තමාන බබිලෝනියානු කිතුනු ධර්මය තුළ, අපට පෙනෙන පරිදි, කිසිඳු රදගුරු පදවි (සභා සමූහයක්) පාලනය කරන රදගුරුවරුන් හෝ බිෂොප්වරුන් හෝ අගරදගුරුවරුන් හෝ සිටියේ නැත. අපි නව ගිවිසුම් රටාව අනුගමණය කරන්නේ නම්, එක් සභාවක ඇති ඕනෑම දූෂණයක්, අනෙකුත් සභා වලට පැමිණෙන්නේ නැත (නිකායන්හි සිදුවන පරිදි).
නායකයන් අතර සහ සභා අතර සහයෝගීතාවය පදනම් විය යුත්තේ, එකිනෙකා කෙරෙහි අන්‍යෝන්‍ය ප්‍රේමයෙන් සහ සම්පූර්ණයෙන්ම ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ මෙන් වීමේ ඉලක්කය කරා හඹා යෑමේ පොදු ලුහු බැඳ යාම මතය - කිසිම සංවිධානාත්මක එකමුතුවක් නිසා නොවේය.
* දෙවියන් වහන්සේගේ උපදෙස් ඒ ආකාරයෙන්ම පිළිපැදීම
සභාව ගොඩ නැගීමේ විස්මිත කාර්යය සඳහා අපට ස්වාමීන් වහන්සේගේ කරුණාව සහ ප්‍රඥාව අවශ්‍ය වේ - නෝවා, නැව ගොඩ නඟනවා සහ මෝසස් මණ්ඩපය ගොඩ නඟනවාක් මෙන්, වැදගත් කාර්යයක්.
"මෝසස් මණ්ඩපය ඉදිකිරීමට සූදානම් වූ විට, දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට අනතුරු ඇඟවූයේ, 'කන්දේදී නුඹට පෙන්වනලද ආදර්ශය ලෙස සියල්ල සාදන්ට බලාගන්න - මක්නිසාදයත් ඒවා සියල්ලම ස්වර්ගීය දේවල සටහනක්ව ඡායාවක්ව තිබෙන බැවිනි"යන ලෙසිනි (හෙබ්‍රෙව් 8:5).
නැව සහ මණ්ඩපය යනු දෙවියන් වහන්සේ විසින් මනුෂ්‍යයාට ගොඩ නඟන ලෙස අණ කරන ලද ව්‍යූහ දෙකකි - ඒ දෙකෙහිම නිවැරදි විස්තරය, දෙවියන් වහන්සේ විසින් නෝවාට සහ මෝසස් වෙත ලබා දෙන ලදි.
නෝවා සහ මෝසස් යන දෙදෙනාම මෙම ව්‍යූහයන්ට (සැලැස්මට) දෙවියන් වහන්සේ දුන් උපදෙස් සුළු වශයෙන් හෝ වෙනස් කරන බුද්ධිමත් මිනිසුන් යෝජනා කළ (හෝ ඔවුන්ගේම බුද්ධිමත් මනසින් පැමිණිය හැකි) වෙනස් කිරීම් පිළිගැනීමෙන් ප්‍රවේසම් වීමට ඔවුන් හට සිදු විය.
ඔවුන්, දෙවියන් වහන්සේගේ උපදෙස් වලට හරියටම කීකරු වූ බැවින්, දෙවියන් වහන්සේගේ ආශීර්වාදය ඔවුන්ගේ කාර්යය මත රඳා පැවතිනි - දෙවියන් වහන්සේගේ මහිමයෙන් මණ්ඩපය පිරී ගියේය.
සභා ගොඩ නඟන විටද, අප මෙය මතක තබා ගත යුතුය.
