මතෙව් 5:3 හි යේසුස් වහන්සේ මෙසේ පවසයි, “සිතින් දිළින්දෝ ආශීර්වාද ලද්දෝය.” මෙම “ආශීර්වාද ලත්” යන වචනයේ තේරුම “සන්තෝෂවත්” යන්න හෝ ඇම්ප්ලිෆයිඩ් බයිබලය පවසන පරිදි “ඊර්‍ෂ්‍යා කළ යුතුකෙනෙකු” යන්නයි. ඔබ පොළොවේ සිටින කෙනෙකුට ඊර්‍ෂ්‍යා කිරීමට අවශ්‍ය නම් (තමන්ටත් ඔහුට ඇති දේවල් ලැබිය යුතුයයි සිතන්නේ නම්), ධනවත් පුද්ගලයාට ඊර්‍ෂ්‍යා නොකරන්න, ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයාට ඊර්‍ෂ්‍යා නොකරන්න, සහ හොඳ පෙනුමක් ඇති පුද්ගලයාට ඊර්‍ෂ්‍යා නොකරන්න. සිතින් දිළිඳු තැනැත්තාට ඊර්‍ෂ්‍යා කරන්න, මන්ද ස්වර්ග රාජ්‍යය ඔහුට අයත් වේ. ජනප්‍රියතාවය සහ ධනය වැනි තවත් බොහෝ ගුණාංග ඇති පුද්ගලයින්ට මේ පොළොවේ දේවල් තිබිය හැකි අතර පොළොවේ රාජ්‍යයක් හිමි කර ගත හැකිය, නමුත් ස්වර්ග රාජ්‍යය ආත්මයෙන් දුප්පතුන්ට අයත් වේ. දිගු කාලීනව, මොහුට සැබවින්ම ඊර්‍ෂ්‍යා කළ යුතුය, මන්ද ඔහුගේ ධනය සදාකාලිකවම පවතිනු ඇත. පෘථිවියේ අපගේ ජීවිත කාලය ගැන අප සිතන විට, එය අවුරුදු 70 ක් හෝ 80 ක් වුවද, මිනිසා සදාකාලික ජීවියෙකු බව ඔබ සැබවින්ම විශ්වාස කරන්නේ නම් (සදාකාලිකත්වය කිසිදා නිම නොවන, අවුරුදු මිලියන ගණනක් සදාකාලික තත්පරයක් වැනි), අවුරුදු 70 ක් කුමක් වනු ඇත්ද? කිසිවක් නැත! 2 පේතෘස් හි පවසන්නේ වසර දහසක් ස්වාමින් වහන්සේ ඉදිරියෙහි එක් දිනක් හා එක් දිනක් වසර දහසක් වැනි බවයි! සදාකාලික ආලෝකය තුළ, පෘථිවියේ අපගේ මුළු ජීවිතයම ඉතා කෙටි බවයි.

ප්‍රඥාවන්ත පුද්ගලයෙක් යනු දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ අනාගතයක් ලබා ගැනීමට සැබවින්ම සොයන අයෙකි, මෙහිදී අපට පවසා ඇත්තේ දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ උපරිම අයිතිය ලබා ගැනීමට යන්නේ ආත්මයෙන් දුප්පත් තැනැත්තා බවයි. මෙය බොහෝ කිතුනුවන් තේරුම් නොගත් වාක්‍ය ඛණ්ඩයකි, මන්ද ඔවුන් ශුද්ධ ලියවිල්ලේ මෙම ව්‍යාකූල ප්‍රකාශ තේරුම් ගැනීමට උත්සාහ නොකරයි. ඔවුන් කියවා ඉදිරියට යනවා පමණි. මට උපකාර වන එක් දෙයක් නම් උපමාවක් අනුව සිතීමයි. රූපාලංකාර අනුව සිතන විට, මට ශුද්ධ ලියවිල්ල පිළිබඳ පැහැදිලි අවබෝධයක් ලැබෙන බව මට පෙනී යයි. ඇත්ත වශයෙන්ම, ලුණු සහ ආලෝකය වැනි රූපාලංකාර අනුව සහ බොහෝ උපමා හරහා යේසුස් වහන්සේම බොහෝ මූලධර්ම පැහැදිලි කළසේක.

අපට "ආත්මයෙන් දුප්පත් කම” සමඟ "ශරීරයෙන් දුප්පත් කම " සංසන්දනය කළ හැකිය, මන්ද මිනිසා ආත්මය හා ශරීරය වන අතර, ශරීරයෙන් දුප්පත් වීම යනු කුමක්දැයි අපට වැටහේ. ඉබාගාතේ යන්නෙකු හෝ යාචකයෙකු ශරීරයෙන් දුප්පත් ය, එයින් අදහස් කරන්නේ ඔහුගේ ශාරීරික අවශ්‍යතා සපුරාලීමට අවශ්‍ය දේ ඔහු සතුව නොමැති බවයි. වීදිවල ජීවත් වන සැබවින්ම දුප්පත් යාචකයෙකු තම අවශ්‍යතා සඳහා ගෙයින් ගෙට ගොස් හිඟාකමින් සිටිය හැකි අතර, දිනකට ජීවත් වීමට ප්‍රමාණවත් තරම් ලබා ගත් පසුව ඊළඟ දවස සඳහා තවත් ලබා ගැනීමට ඔහුට එම නිවසටම නැවත පැමිණීමට සිදුවනු ඇත. එබැවින් එම රූපාලංකාර "ආත්මයෙන් දුප්පත් කම " යන වාක්‍ය ඛණ්ඩයට අදාළව, යේසුස් වහන්සේ අදහස් කරන්නේ සෑම දිනකම තම අධ්‍යාත්මික අවශ්‍යතාවය ගැන දන්නා පුද්ගලයෙකු බවයි. උන්වහන්සේ විස්තර කරන්නේ එම යාචකයා හා සමාන පුද්ගලයෙකු, ඔහු සෑම දිනකම තම ශාරීරික අවශ්‍යතා ගැන දන්නා අතර උපකාර සඳහා ත්‍යාගශීලී මිනිසෙකුගේ නිවසට යයි. මිනිසා ඔහුගෙන් ඇසුවොත්, "ඊයේ මම ඔබට දුන් දේ ගැන කුමක් කිව හැකිද?" ඔහු කියනු ඇත්තේ, "ඒක ඊයේ ඉවර වුනා - ඊයේ ඔයා මට දුන්න සල්ලි ඊයේ දවසෙ අවශ්‍යතාවයට ප්‍රමාණවත්, ආයෙත් මම අවශ්‍යතාවෙන් පෙලෙනවා. මට සතයක් නැහැ, මම අවශ්‍යතාවෙන් පෙලෙනවා."

"ආත්මයෙන් දුප්පත්" පුද්ගලයෙක් යනු ඒ ආකාරයෙන් දෙවියන් වහන්සේ වෙතට පැමිණ, "ස්වාමීනි, මම අසරණ පුද්ගලයෙක්" යැයි පවසන අයෙකි. ඔහු සෑම දිනකම තම අධ්‍යාත්මික අවශ්‍යතාවය පිළිබඳව දැනුවත්ව දෙවියන් වහන්සේ වෙතට පැමිණ, යාචකයා තම ශාරීරික අවශ්‍යතා සපුරා ගැනීමට උපකාර ඉල්ලා සිටින ආකාරයටම, තම අධ්‍යාත්මික අවශ්‍යතාවය සපුරා ගැනීමට උපකාර ඉල්ලා සිටියි.

හිතෝපදේශ පොතේ, මෙම තත්වය ගැන කතා කරන පදයක් තිබේ. හිතෝපදේශ 8 ප්‍රඥාව පිළිබඳ පරිච්ඡේදයක් වන අතර, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ මෙහි ප්‍රඥාව ලෙස නිරූපණය කර ඇත, "මම, ප්‍රඥාව..." (12 වන පදයෙන් ආරම්භ වේ). ලෝකය මැව්වේ ප්‍රඥාව තුළින් බව ඔහු තවදුරටත් පවසයි. තවද 24 වන පදයේ උන්වහන්සේ කෙත්වතු සහ පොළොව සහ අනෙක් සියල්ල ඇති වීමට පෙර එහි සිටි බව පවසයි - උන්වහන්සේ ස්වර්ගයන් ස්ථාපිත කළ විට (27 වන පදය), උන්වහන්සේ එහි සිටි සේක. එබැවින් අපට අවශ්‍ය වන්නේ ප්‍රඥාව වන අතර, එහි පවසන්නේ, "මාගේ දොරටු අසල දිනපතා බලා සිටින, මට සවන් දෙන මිනිසා භාග්‍යවන්තයෙකි." දෙවියන් වහන්සේගේ දොරටු කණු අසල බලා සිටින ඒ යාචකයා ගැන දැන් සිතන්න. තම දෛනික මුදල් ත්‍යාගය බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින යාචකයෙකු මෙන්, අපි සෑම දිනකම ආත්මික දුප්පතුන් ලෙස දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියට පැමිණිය යුතුය.

අපිට අවශ්‍යථා නැත්නම් අපි එහෙම එන්නේ නැහැ. ධනවතුන් අනුන්ගේ ගෙවල්වල සිඟමන් ඉල්ලීමට යන්නේ නැහැ; ඔවුන් එහෙම කරන්න ලැජ්ජයි . හිඟන්නෙක් ලැජ්ජා වෙන්නේ එයා අසරණ නිසා නෙවෙයි. කෑමට හෝ එදිනෙදා අවශ්‍යතා සඳහා ඔහුට මුදල් නැහැ, ඒ ගැන ඔහු දන්නවා. හැමදාම දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියට ඇවිත්, “ස්වාමීනි, මම අසරණ කෙනෙක්. අද දවසට මට ප්‍රඥාව දෙන්න” කියලා කියන්නේ හැමදාම තමන්ගේ ආත්මික අවශ්‍යතාවය ගැන දන්න කෙනා විතරයි. හිතෝපදේශ 8:35 හි සඳහන් වන පරිදි, “මාව සොයාගන්න තැනැත්තා ජීවනය සොයාගන්නවා.”

ආත්මයෙන් දිළිඳු වීම යන්නෙහි තේරුම මෙයයි: අපගේ ආත්මික අවශ්‍යතාවය පිළිබඳව නිරන්තර අවබෝධයෙන් සිටීමයි. තම අධ්‍යාත්මික අවශ්‍යතාවය පිළිබඳව නිරන්තරයෙන් දැනුවත්ව සිටින සහ දෙවියන් වහන්සේගෙන් ප්‍රඥාව සොයන තැනැත්තාට මුළු ස්වර්ග රාජ්‍යයම හිමි වනු ඇත. දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ ධනය ලෙස ඔබ ස්වර්ග රාජ්‍යය දකින්නේ නම්, බයිබලය එපීස 1:3 හි පවසන්නේ, දෙවියන් වහන්සේ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළ ස්වර්ගීය ස්ථානවල සෑම අධ්‍යාත්මික ආශීර්වාදයකින්ම අපට ආශීර්වාද කර ඇති බවයි. ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ සෑම ආශීර්වාදයක්ම ස්වර්ගීය ස්ථානවල ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළ අපගේ ය. ස්වර්ග රාජ්‍යයේ ඇති සියලුම අධ්‍යාත්මික ආශීර්වාද කාමර දහස් ගණනක් සහිත විශාල මන්දිරයක් ලෙස අපට සිතිය හැකි අතර, එම මන්දිරයේ සෑම දොරක්ම විවෘත කරන ප්‍රධාන යතුර ආත්මයේ දුප්පත්කමයි. ආත්මයෙන් දුප්පත් තැනැත්තා භාග්‍යවන්තයෙකි, මන්ද ඔහුට මුළු ස්වර්ග රාජ්‍යයම - එනම් මන්දිරයේ සෑම කාමරයක්ම හිමි කර ගත හැකිය. මෙම ප්‍රධාන යතුර තදින් අල්ලාගෙන සිටියහොත් සෑම කාමරයකම ඇති වස්තුව ඔහුගේ වනු ඇත.

සවන් දීමට: https://youtu.be/Q6OVMP_lf1w