1975 අගෝස්තු මාසයේදී අපි මගේ නිවසේ එකට රැස්වීමට පටන් ගත් විට, අපට නව සභාවක් ආරම්භ කිරීමට කිසිසේත්ම අදහසක් තිබුණේ නැත. සභාවන් රෝපණය කළේ ප්‍රේරිතයන් පමණි - මේ සඳහා මා හට සුදුසුකම් ඇති බව සැබැවින්ම මට හැඟුණේ නැත! නමුත් කාලය ගෙවී යත්ම, අප හා එක්ව රැස්වීමට වැඩි වැඩියෙන් මිනිසුන් පැමිණෙන බව අපට පෙනී ගිය අතර අපට දිගටම එක්ව රැස්වීම හැර වෙනත් විකල්පයක් නොතිබුණි. අපි කාටවත් අපිත් එක්ක එකතු වෙන්න කියා ආරාධනා නොකළෙමු. යමෙකු තමන්ගේම සභාව එපාවී ඇති කාරණය නිසා පමණින්ම ඔවුන් අපිත් එක්ක එකතු වෙනවට අපි කැමති නොවුනෙමු - මන්දයත් එවන් කෙනෙකුට අපව ද ඉක්මනින්ම එපා වෙන බව අපි දන්න නිසාය! යේසුස් වහන්සේ ආරාධනා කළේ "වෙහෙසට පත් වූ සහ බර උසුලන අයට" පමණක් තමා වෙත පැමිණෙන ලෙසය (මතෙව් 11:28) - වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, තමන්ගේම පරාජිත ජීවිතයන් ගැන කලකිරුනාවූ සහ ජයග්‍රාහි ජීවිතයක් ගත කිරීම සඳහා ඉතාමත් ඕනෑකමින් සොයන අයට. අපට අවශ්‍ය වූයේ එවැනි අය පමණක් අප හා එක්වීමටය.

"ඉහත සඳහන් ක්‍ෂේත්‍ර හත තුළ කිසිදු සම්මුතියකින් තොරව අපව ආරක්‍ෂා කිරීම ගැන අපි දෙවියන් වහන්සේට ස්තූතිවන්ත වෙමු"

ඒ වන විටත් ඉන්දියාවේ නිකායන් සිය ගණනක් තිබුණ අතර දෙවියන් වහන්සේට අප හරහා වෙනත් නිකායක් ආරම්භ කිරීමට අවශ්‍ය නොවන බව අපට සහතිකවුණි. රෙපරමාදු ප්‍රතිසංස්කරණයේ සිටම, ස්වාමින් වහන්සේ විසින් ආරම්භ කරන ලද සෑම නව ව්‍යාපාරයක්ම උන් වහන්සේ විසින් ආරම්භ කරන ලද්දේ ඔවුන් වටා පවතින සභා අවධාරණය නොකළ නව ගිවිසුමේ ජීවිතයේ සමහර අංග අවධාරණය කිරීමටය. එසේ නොවුවහොත් දෙවියන් වහන්සේට අලුත් දෙයක් ආරම්භ කිරීමට අවශ්‍ය නොවනු ඇත.

එබැවින් ස්වාමීන් වහන්සේ අප මධ්‍යයේ නව සභාවක් ආරම්භ කරමින් සිටි සේක. උන්වහන්සේට අප තුළින් අවධාරණය කිරීමට අවශ්‍ය වූ සුවිශේෂතා මොනවාදැයි අපි කල්පනා කළෙමු. අපි නිසැකවම අන් අයට වඩා ආත්මික නොවීමු. අපි සියල්ලෝම අනුග්‍රහය කරන කොට ගෙන ගැලවීම ලැබූ පව්කාරයන් වූ අතර බොහෝ ක්‍ෂේත්‍රවල අපගේම අසම්පූර්ණකම් ගැන අපි දැන සිටියෙමු. නමුත් නව ගිවිසුමේ ඉගැන්වීම්වලින් සහ ප්‍රායෝගිකත්වයෙන් ඉවත් වී ඇති බව අපට හැඟුණු ක්‍ෂේත්‍ර ගණනාවක් හේතුවෙන් වෙනත් බොහෝ සභා සමඟ අපට එකඟ වීමට නොහැකි විය. අපි දිගටම මුණගැසෙන විට, අප එකඟ නොවූ සමහර තැන් අපගේ මනසෙහි පැහැදිලිව ස්ථාවර වීමට පටන් ගත්තේය:

1 වතුර බව්තීස්මය: අපි ත්‍රිත්වයේ නාමයෙන් ඇදහිලිවන්තයන් සඳහා ගිල්වීමෙන් ජල බව්තීස්මය අනුගමනය කළෙමු. ඒ නිසා අපි ළදරු බව්තීස්ම කරන සියලුම ප්‍රධාන නිකායන්ගෙන් වෙනස් වීමු.

2 ශුද්ධාත්මයාණන් තුළ බව්තීස්මය: අපි ශුද්ධාත්මයාණන් තුළ බව්තීස්මය සහ ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ සියලු දීමනා විශ්වාස කළෙමු. ඒ හේතුවෙන් අපි බ්‍රදරන් සභාවන්ගෙන් සහ බැප්ටිස්ට් සභාවන්ගෙන් වෙනස් වුණෙමු!! නමුත් පසුව අපි ශුද්ධාත්ම භෞතිස්මය ලැබූ බවට ඇති සාක්‍ෂිය අන්‍ය භාෂාවෙන් කතා කිරීම නොව නමුත් දෙවියන් වහන්සේගේ බලය ලැබීම බව විශ්වාස කළෙමු (ක්‍රියා 1:8 සහ 10:38 බලන්න). ඒ කාරණාවේදී අපි පෙන්තකොස්ත සභාවන්ගෙන් සහ කැරිස්මැටික් සභාවන්ගෙන් වෙනස් වුණෙමු!!

3 ගෝලයන් වීම: ලූක් 14:26, 27 සහ 33 හි උන්වහන්සේ පනවා තිබූ ගෝලයන් වීමේ කොන්දේසි සම්පූර්ණ කළ ගෝලයන් සෑදීමට අපගේ ස්වාමින් වහන්සේ අපට අණ කර ඇති බව අපි දුටුවෙමු (මතෙව් 28:19). එබැවින් අපි ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කිරීම (එවැන්ජලිස්ත සේවය) පමණක් අවධාරණය කරන නමුත් ගෝලයන් සෑදීම අවධාරණය නොකරන අනෙකුත් බොහෝ සභාවන් සමඟ එකඟ නොවෙමු.

4.දේවගැතිවරු (පාස්ටර්වරු): දේවගැතිවරයෙකු වීම ශුද්ධාත්ම දීමනාවක් මිස එය සභාවේ තනතුරක් නොවන බව අප දුටුවෙමු (එපීස 4:11). සභාවන් මෙහෙයවිය යුත්තේ "වැඩිමහල්ලන්" විසින් මිස දේවගැතිවරයෙකු විසින් නොවන බව අළුත් ගිවිසුමේ පැහැදිලිව උගන්වා ඇත (තීතස් 1:5). ඒවගේම සෑම සභාවකම වැඩිමහල්ලන් දෙදෙනෙකු වත් සිටිය යුතු විය - ඒක පුද්ගල පාලනයේ අන්තරායන් වළක්වා ගැනීමට සහ නායකත්වයේ සමබරතාවයක් ඇති කිරීමට. මෙම විශ්වාසය අපව අන් සියලුම සභාවන්වලින් වෙන් කළේය.

5.මුදල්: මුදලට කොතරම් විශාල බලයක් තිබේදයත්, යේසුස් වහන්සේ එය දෙවියන් වහන්සේට විකල්ප ස්වාමියෙකු ලෙස සඳහන් කළ සේක (ලූක් 16:13)! අභක්තික මූල්‍ය ක්‍රියා හේතුවෙන් ඉන්දියාවේ බොහෝ ක්‍රිස්තියානි වැඩකටයුතුවලට අපකීර්තියක් හිමි වූ නිසා, අපට මෙම ක්‍ෂේත්‍රය තුළ පැහැදිලි සාක්‍ෂියක් අවශ්‍ය බව අපි දුටුවෙමු. දේශකයන් සහ දේවගැතිවරු ඔවුන්ගේ වාර්තා සහ ඔවුන්ගේ යාච්ඤා ලිපි මගින් මුදල් ඉල්ලා සිටියහ. යේසුස් වහන්සේ සහ උන්වහන්සේගේ ප්‍රේරිතයන් කිසිවිටෙක කිසිවකුට (ඔවුන්ගේ සෙසු සේවකයන්ට හැර) ඔවුන්ගේ වැඩ පිළිබඳ වාර්තා ලබා දී නැත; එමෙන්ම ඔවුන් කිසිවිටකත් තමන් වෙනුවෙන් හෝ තම සේවය වෙනුවෙන් මුදල් ආධාර ඉල්ලා සිටියේ නැත. ඒ වෙනුවට, ඔවුන්ගේ වැඩ සඳහා අවශ්‍ය මුදල් ලබා දීමට මිනිසුන්ව පෙලඹවීමට ඔවුන් තම ස්වර්ගික පියාණන් කෙරෙහි විශ්වාසය තැබුහ. අපිටත් අපේ පියාණන්ව ඒ විදිහටම විශ්වාස කරන්න පුළුවනි. ඒ නිසා අපි කවදාවත් අපේ වැඩ ගැන කිසිම කෙනෙකුට (අපගේම සභා පවුල හැර) වාර්තා ලබා නොදීමට සහ කිසිවෙකුගෙන් මුදල් නොඉල්ලීමට තීරණය කළෙමු. අපගේ කිසිම සභාවක දේව මෙහෙයකදී කිසි දිනක දීමනා එකතු කිරීමේ වේලාවක් නොතබා ස්වේච්ඡාවෙන් දෙන දීමනා සඳහා පෙට්ටියක් පමණක් තබා ගැනීමට අපි තීරණය කළෙමු - මන්ද සියලු දීමනා රහසිගතව දිය යුතු බව ස්වාමින් වහන්සේ පවසා තිබූ බැවිනි (මතෙව් 6:1-4). එබැවින් අපගේ මූල්‍ය ප්‍රතිපත්තිය ඉන්දියාවේ අනෙකුත් සෑම සභාවකටම වඩා මූලික වශයෙන් වෙනස් විය.

6.තමුන්මරැකියාවක්කරතමඅවශ්‍යතාසපුරාගැනීම: ඉන්දියාවේ බොහෝ ක්‍රිස්තියානි සේවකයන් ක්‍රිස්තියානි සේවය දුටුවේ ජීවනෝපාය උපයා ගැනීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස මිස දෙවියන් වහන්සේගෙන් ලැබෙන කැඳවීමක් ලෙස නොවේ. ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් වැටුපට බටහිර ක්‍රිස්තියානි සංවිධානවලට සම්බන්ධ වූහ. ක්‍රිස්තියානි සේවය ඔවුන්ට ව්‍යාපාරයක් වූ අතර, එමගින් ඔවුන් විශාල ලාභ උපයා ඇත! කෙසේවෙතත්, ප්‍රේරිත පාවුල් තුමා තම දෑතින්ම වැඩ කළ අතර ඔහුගේ කාලයේ සිටි එවැනි දේශකයන්ගෙන් තමාව වෙනස් කර ගැනීම සඳහා තමාම තම අවශ්‍යතා සපයා ගත්තේය (2 කොරින්ති 11:12). පූර්ණ කාලීන වැඩිමහල්ලන්ට ඔවුන්ගේ සභාවේම ඇදහිලිවන්තයන් විසින් සහාය දීමේ කිසි වරදක් නැත. නමුත් ඉන්දියාවේ තත්වය නිසා, පාවුල් ඔහුගේ කාලයේ සිටියාක් මෙන්, මෙම අනෙකුත් සේවකයන්ගෙන් වෙනස් වීමට නම්, වැඩිමහල්ලන් වන අප රැකියාවක් කර ස්වයං-සහාය දැක්විය යුතු බව අපට හැඟුණි. මෙම ක්‍ෂේත්‍රය තුළද අපගේ අදහස් ඉන්දියාවේ අනෙකුත් සියලුම සභාවන්වල පාහේ අදහස්වලට වඩා වෙනස් බව අපට පෙනී ගියේය.

7.බටහිර මත යැපීම: ඉන්දියාවේ බොහෝ සභාවන් බටහිර ක්‍රිස්තියානීන් මත දැඩි ලෙස රඳා පැවතුනි - දේවසේවයට සහ මුදල් සඳහා. මෙය ඉන්දියාවේ කිතුනු නොවන අයට අපගේ සාක්‍ෂියට බාධාවක් ලෙස අපි දුටුවෙමු. බොහෝ ඉන්දියානු දේශකයන් අන්ධ ලෙස ඇමරිකානු ක්‍රම අනුකරණය කරන අතර ඇමරිකානු දේවධර්මය අවිවාදිත ලෙස පිළිගත් බව අපි දුටුවෙමු. එම නිසා මුදල් සඳහා හෝ සේවය සඳහා කිසිදු විදේශ මූලාශ්‍රයකින් යැපෙන්නේ නැතිව කිසිම විදේශ සංවිධානයක් සමඟ සම්බන්ධ නොවී සිටීමට අප තීරණය කළෙමු. අපට අවශ්‍ය වූයේ අපගේ සේවය සැබවින්ම ඉන්දියානු විය යුතු අතර, ඉන්දියානු නායකත්වය සමඟ - ඒ සමඟම සියලු දේශවල ඇදහිලිවන්තයන් පිළිගැනීමට විවෘතව තිබීමයි. මේ ක්‍ෂේත්‍රයේදීත් අපි ඉන්දියාවේ බොහෝ සභාවලට වඩා වෙනස් විමු.

දෙවියන් වහන්සේ ඉන්දියාවේ නව සභාවක් ආරම්භ කිරීමට හේතු මේවා විය. අපේ දේශයට දෙවියන් වහන්සේට එවැනි සාක්‍ෂියක් අත්‍යාවශ්‍ය බව අපට පෙනී ගියේය. එබැවින් අපි දෙවියන් වහන්සේට යටත් වී උන් වහන්සේ අප සමඟ කැමති පරිදි ක්‍රියා කිරීමට ඉඩ දුන්නෙමු.

සෑම සභාවක්ම ආරම්භ කරන විටදී අලංකාර මූලධර්ම ඇත්තේය. නමුත් කාලය ඒ සියලු මූලධර්ම පරීක්‍ෂා කර බලන්නේය. දශක කිහිපයකට පසු තත්වය කෙසේද? වසර 49කට පසු දැන් ආපසු හැරී බලන විට තවත් බොහෝ ක්‍ෂේත්‍රවල අපගේ අඩුපාඩු අපට දැකගත හැකි වුවද, ඉහත සඳහන් ක්‍ෂේත්‍ර හත තුළ කිසිදු සම්මුතියකින් තොරව අපව ආරක්‍ෂා කිරීම ගැන අපි දෙවියන් වහන්සේට ස්තූතිවන්ත වෙමු.

සියලු මහිමය උන්වහන්සේගේ නාමයට පමණක්ම වේවා!

©Zac Poonen – [email protected]