මිනිසුන්ව බැටළුවන්ට සමාන කර ඇත. බැටළුවන්ට කිසි ප්රශ්න කිරීමකින් තොරව සමූහයා අනුගමනය කිරීමේ ප්රවණතාවක් ඇත. කෙසේ වෙතත්, යේසුස් වහන්සේ පැමිණ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයෙන් සියල්ල පරීක්ෂා කර බැලීමට අපට ඉගැන්වූ සේක. පරිසිවරු මිනිස් සම්ප්රදායන් උසස් කළහ. යේසුස් වහන්සේ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය උසස් කළ සේක. අපි දෙවියන් වහන්සේගේ සෑම වචනයකටම අනුව ජීවත් විය යුතු අතර දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයට පටහැනි සෑම මිනිස් සම්ප්රදායක්ම ප්රතික්ෂේප කළ යුතුය ( මතෙව් 4:4).
යේසුස් වහන්සේ පරිසිවරුන් සමඟ නිරන්තරයෙන් නිරත වූ සටන වූයේ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය සහ මිනිසුන්ගේ සම්ප්රදායන් අතර යුග ගණනාවක් පුරා පැවති සටනයි. සභාව තුළ, අපි අදත් එම සටනේම නියැලී සිටිමු. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය මේ පොළොවේ අපට ඇති එකම ස්වර්ගීය ආලෝකයයි. දෙවියන් වහන්සේ මුලින්ම ආලෝකය මැවූ විට, උන්වහන්සේ වහාම එය අන්ධකාරයෙන් වෙන් කළ සේක. අන්ධකාරය යනු පාපය සහ මිනිස් සම්ප්රදායන් යන දෙකම වේ. එබැවින් අපි පාපය සහ මිනිස් සම්ප්රදායන් යන දෙකම දෙවියන් වහන්සේගේ නිර්මල වචනයෙන් වෙන් කළ යුතුය - එවිට සභාව තුළ මිශ්රණයක් නොමැත.
නත්තල
බොහෝ දෙනෙක් යේසුස් ක්රිස්තුන් වහන්සේගේ උපන්දිනය ලෙස සමරන නත්තල ගැන සලකා බලන්න. සියලුම ආගම්වල සාප්පු හිමියන් නත්තල කරා ඉතා උනන්දුවෙන් බලා සිටිති, මන්ද එය ඔවුන්ට විශාල ලාභයක් උපයා ගත හැකි කාලයකි. එය වාණිජ උත්සවයක් වන අතර අධ්යාත්මික උත්සවයක් නොවේ. නත්තල් කාඩ්පත් සහ තෑගි සඳහා ඩොලර්/රුපියල් මිලියන ගණනක්වැය වේ. මේ කාලයේදී මධ්යසාර පාන අලෙවිය ද ඉහළ යයි.
එසේනම් මේ ඇත්තටම දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්රයාගේ උපන් දිනයද, නැත්නම් ' වෙනත් යේසුස් කෙනෙකුගේ' උපන් දිනයද?
මුලින්ම අපි දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය දෙස බලමු. යේසුස් වහන්සේ බෙත්ලෙහෙමේ උපත ලැබූ රාත්රියේදී, යුදයේ එඬේරුන් තම බැටළුවන් සමඟ පිට්ටනියෙහි සිටි බව බයිබලය අපට පවසයි ( ලූක් 2:7-14). ඊශ්රායෙලයේ එඬේරුන් ඔක්තෝබර් මාසයෙේ සිට පෙබරවාරි මාසය දක්වා කිසිවිටෙකත් රාත්රි කාලයේදී තම රැළ එළිමහනේ තබා ගත්තේ නැත - මන්ද මෙම මාසවල කාලගුණය එහි වැසි සහ සීතල යන දෙකම වූ බැවිනි. එබැවින් සැබෑ යේසුස් වහන්සේ මාර්තු සහ සැප්තැම්බර් අතර කාලයකදී උපත ලබා තිබිය යුතුය. එසේ නම් දෙසැම්බර් 25 වන දින, කිතුණු ආගමට හැරුනේ නැති මිනිසුන් විසින්, කිසිවක් සැක නොකර පිළිගන්නා වූ ක්රිස්තියානි ලෝකයකට හෙළනු ලැබූ 'වෙනත් යේසුස් කෙනෙකුගේ' උපන් දිනය විය යුතුය!
තවද, යේසුස් වහන්සේගේ උපන් දිනය අප හරියටම දැන සිටියද, ප්රශ්නය වන්නේ දෙවියන් වහන්සේ තම සභාව එය සමරන ලෙස අදහස් කළාද යන්නයි. යේසුස් වහන්සේගේ මව වන මරියා නිසැකවම යේසුස් වහන්සේගේ උපන් දිනය හරියටම දැන සිටියාය. පෙන්තකොස්ත දිනයෙන් පසු වසර ගණනාවක් ඇය ප්රේරිතයන් සමඟ සිටියාය. එහෙත් යේසුස් වහන්සේගේ උපන් දිනය ගැන කොතැනකවත් සඳහනක් නැත. මෙයින් පෙන්නුම් කරන්නේ කුමක්ද? මෙය පමණි - දෙවියන් වහන්සේ හිතාමතාම යේසුස් වහන්සේගේ උපන් දිනය සඟවා තැබුවේ, මන්ද සභාව එය සැමරීම උන්වහන්සේට අවශ්ය නොවූ බැවිනි. යේසුස් වහන්සේ වසරකට වරක් උපන්දිනය සැමරිය යුතු සාමාන්ය මනුෂ්යයෙකු නොවූ සේක. උන්වහන්සේ අප මෙන් නොව "දිනවල ආරම්භයක් නොතිබූ" දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්රයාය ( හෙබ්රෙ. 7:3). දෙවියන් වහන්සේට අවශ්ය වන්නේ අප වසරකට වරක් නොව, සෑම දිනකම යේසුස් වහන්සේගේ උපත, මරණය, නැවත නැඟිටීම සහ අහස්නැගීම හඳුනා ගැනීමයි.
පැරණි සහ නව ගිවිසුම් අතර වෙනස තේරුම් ගැනීමෙන්, දෙවියන් වහන්සේ තම දරුවන් දැන් විශේෂ "ශුද්ධ දින" සැමරීමට අකමැති වීමට හේතුව තේරුම් ගැනීමට අපට හැකි වේ. පැරණි ගිවිසුම යටතේ, ඊශ්රායෙලයට ඇතැම් දින විශේෂයෙන් ශුද්ධ දින ලෙස සැමරීමට අණ කර තිබුණි. නමුත් එය සෙවනැල්ලක් පමණි. දැන් ක්රිස්තුස් වහන්සේ පැමිණ ඇති බැවින්, දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත නම්, අපගේ ජීවිතයේ සෑම දිනක්ම එක හා සමානව ශුද්ධ විය යුතු බවය. නව ගිවිසුම යටතේ සතිපතා සබත පවා අහෝසි කර ඇත. ඒ නිසා තමයි නව ගිවිසුමේ කොතැනකවත් ශුද්ධ දින සඳහන් නොවන්නේ (කොලොස්සි 2:16,17).
එසේනම් නත්තල ක්රිස්තියානි ලෝකයට ඇතුල් වූයේ කෙසේද? පිළිතුර මෙයයි: ළදරු බව්තීස්මය, දසයෙන් කොටස, පූජක වෘත්තිය, වැටුප් ලබන දේවගැතිවරුන් සහ තවත් බොහෝ මිනිස් සම්ප්රදායන් සහ පැරණි ගිවිසුම් පිළිවෙත්, සාතන්ගේ සහ නොහැරුණු මිනිසුන්ගේ සියුම් ක්රියාකාරිත්වය තුළින් ඇතුල් වී ඇත.
4 වන සියවසේදී කොන්ස්ටන්ටයින් අධිරාජ්යයා රෝමයේ රාජ්ය ආගම ලෙස ක්රිස්තියානි ආගම පත් කළ විට, බොහෝ දෙනෙක් ක්රිස්තියානි ආගමට හැරුණෝය - නමුත් 'නාමිකව' පමණි - කිසිදු හදවතේ වෙනසක් නොමැතිව. එබැවින්, ඔවුන් ඔවුන්ගේ වාර්ෂික මිථ්යාදෘෂ්ටික උත්සව දෙක අත්හැරීමට කැමති වූයේ නැත - දෙකම ඔවුන්ගේ සූර්ය නමස්කාරයට සම්බන්ධයි. එකක් දෙසැම්බර් 25 වන දින හිරු දෙවියන්ගේ උපන්දිනය වූ අතර, දකුණු අර්ධගෝලයට බැස ගිය සූර්යයා එහි ආපසු ගමන ආරම්භ කළ විට (ශීත සූර්යාලෝකය). අනෙක මාර්තු/අප්රේල් මාසවල වසන්ත උත්සවය වූ අතර, ඔවුන් ශීත ඍතුවේ මරණය සහ ඔවුන්ගේ හිරු දෙවියන් ගෙන ආ උණුසුම් ගිම්හානයේ උපත සැමරූහ. ඔවුන් ඔවුන්ගේ හිරු දෙවියන් 'ජේසුස්' ලෙස නම් කර ඔවුන්ගේ මහා උත්සව දෙක සැමරීම දිගටම කරගෙන ගියහ. ඒ උත්සව දෙක දැන් ක්රිස්තියානි උත්සව වන අතර ඒවා නත්තල් සහ පාස්කු ලෙස හැඳින්වූහ!!
අද නත්තල් සිරිත් විරිත් යුරෝපයේ ක්රිස්තියානි යුගයට පෙර කාලයේ සිට පරිණාමය වී ඇත - සහ මිථ්යාදෘෂ්ටික, ආගමික පිළිවෙත් වලින් පැමිණ ඇති අතර, ජනප්රවාද සහ සම්ප්රදායන් සමඟ සම්බන්ධ වී ඇත. ක්රිස්තුස් වහන්සේගේ උපත සිදු වූ නිශ්චිත දිනය සහ වර්ෂය කිසි විටෙකත් සතුටුදායක ලෙස විසඳා නැත; නමුත් ක්රි.ව. 440 දී සභාවේ පියවරුන් මෙම සිදුවීම සැමරීමට දිනයක් තීරණය කළ විට, ඔවුන් ඒ දිනවල ජනතාවගේ මනසෙහි ස්ථිරව සවි කර තිබූ ශීත සූර්යාලෝක දිනයම තෝරා ගත් අතර එය ඔවුන්ගේ වැදගත්ම උත්සවය විය. මිථ්යාදෘෂ්ටික රටවල ජනතාව අතර ක්රිස්තියානි ධර්මය ව්යාප්ත වීමත් සමඟ, ශීත සූර්යාලෝක සැමරුමේ බොහෝ පිළිවෙත් ක්රිස්තියානි ධර්මයේ පිළිවෙත් සමඟ සම්බන්ධ වීමට පටන් ගත්තේය.
නත්තලේ ආරම්භය පිළිබඳව ලෞකික ඉතිහාසය පිළිබඳ අධිකාරියක් වන බ්රිටැනිකා විශ්වකෝෂය පහත සඳහන් දේ පවසයි:
“පුරාණ රෝමානු සැටර්නාලියා උත්සවය නූතන නත්තල් සැමරුම සමඟ වඩාත් සමීපව සම්බන්ධ වී ඇත. මෙම උත්සවය ශීත සූර්යාලෝකය අතරතුර සිදු වූ අතර රෝපණ සමයේ අවසානය සනිටුහන් කළේය. දින කිහිපයක් ක්රීඩා, මංගල්යයන් සහ තෑගි දීම සිදු වූ අතර, මෙම සජීවී උත්සවය සැමරීම සඳහා වැඩ සහ ව්යාපාර අත්හිටුවන ලදී. අවසාන දිනවල, ඉටිපන්දම්, ඉටි පලතුරු ආකෘති සහ ඉටි ප්රතිමා තෑගි කිරීම සාමාන්ය දෙයක් විය. නත්තල් සහ අලුත් අවුරුදු සැමරුම් කෙරෙහි සැටර්නාලියාවේ බලපෑම සෘජුවම සිදුවී ඇත. තවත් රෝමානු උත්සවයක් වන අනභිභවනීය සූර්යයාගේ උපන්දිනයේදී නත්තල පසුව සමරනු ලැබීම, සමයට සූර්ය පසුබිමක් ලබා දුන් අතර එය රෝමානු අලුත් අවුරුද්ද සමඟ සම්බන්ධ කළේය, නිවාස හරිත පැහැයෙන් හා විදුලි පහන් වලින් සරසා තිබූ අතර දරුවන්ට සහ දුප්පතුන්ට තෑගි ලබා දෙන ලදී.”
(https://www.britannica.com/topic/Winter-Holidays)
මෙම මිථ්යාදෘෂ්ටික සිරිත් විරිත් ආරම්භ වූයේ නිම් රොද් විසින් ආරම්භ කරන ලද බැබිලෝනියානු ආගමෙනි (උත්පත්ති 10:8-10 බලන්න). සම්ප්රදාය අපට පවසන්නේ නිම් රොද් මිය ගිය පසු, ඔහුගේ බිරිඳ සෙමිරාමිස් අවජාතක දරුවෙකු බිහි කළ බවත්, එය නිම් රොද් නැවත ජීවනයට පැමිණි බව ඇය කියා සිටි බවත් ය. මේ අනුව මව සහ දරුවා නමස්කාර කිරීම ආරම්භ වූ අතර, එය සියවස් ගණනාවකට පසු නාමික කිතුනුවන් විසින් 'මරියා සහ ජේසුස්' වෙත මාරු කරන ලදී.
මෙම ළමා-දෙවියන්ගේ උපන්දිනය දෙසැම්බර් 25 වන දින පුරාණ බැබිලෝනියානුවන් විසින් සමරනු ලැබීය. සෙමිරාමිස් ස්වර්ගයේ රැජින වූවාය (යෙරෙමියා 44:19), සියවස් ගණනාවකට පසු එෆීසයේ ඩයනා සහ ආටෙමිස් ලෙස නමස්කාර කරන ලදී (ක්රියා 19:28).
සෙමිරාමිස් කියා සිටියේ මිය ගිය ගස් කඳකින් එක රැයකින් වැඩුණු සදාහරිත ගසක් වැඩුණු බවයි. මෙය නිම් රොද් නැවත ජීවයට පැමිණීම සහ මිනිස් වර්ගයාට ස්වර්ගයේ තෑගි ගෙන ඒම සංකේතවත් කළේය. මේ අනුව ෆර් ගසක් කපා ඒ මත තෑගි එල්ලීමේ පුරුද්ද ආරම්භ විය. නත්තල් ගසේ ආරම්භය එයයි!
දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයද නැතහොත් මිනිසාගේ සම්ප්රදායද ?
නත්තල සැමරීම පිටුපස ඇත්තේ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයේ පදනමක් නොමැති විට පවා මිනිසුන්ගේ සම්ප්රදායන් අනුගමනය කිරීමේ මාරාන්තික මූලධර්මයයි. සම්ප්රදායේ මෙම බලය කෙතරම් ප්රබලද යත්, වෙනත් ප්රදේශවල ශුද්ධ ලියවිලි අනුගමනය කරන බොහෝ ඇදහිලිවන්තයන්ට තවමත් නත්තල සැමරීම අත්හැරීමට අපහසුය.
නත්තල මූලික වශයෙන් මිථ්යාදෘෂ්ටික උත්සවයක් බව ලෞකික ලේඛකයින් පවා (ඉහත උපුටා දක්වා ඇති එන්සයික්ලොපීඩියා බ්රිටැනිකා කතුවරුන් වැනි) පැහැදිලිව තේරුම් ගෙන ඇති දේ පිළිගැනීමට බොහෝ ඇදහිලිවන්තයන් කැමති නොවීම පුදුම සහගතය. නම වෙනස් කිරීමෙන් මෙම උත්සවය ක්රිස්තියානි බවට පත් නොකරයි!!
අපි මුලදී පැවසූ පරිදි,යේසුස් වහන්සේ මෙම කාරණය සම්බන්ධයෙන් පරිසිවරුන් සමඟ නිරන්තර සටනක නිරත විය - මිනිසාගේ සම්ප්රදායන් සහ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය. පාපයට එරෙහිව දේශනා කිරීමට වඩා හිස්'පියවරුන්ගේ සම්ප්රදායන්ට'විරුද්ධ වීම නිසා උන්වහන්සේට වැඩි විරුද්ධවාදිකම්වලට මුහුණ දීමට සිදු විය. අපිත් උන්වහන්සේ මෙන් විශ්වාසවන්ත නම්,අපගේ අත්දැකීමද එසේම වනු ඇත.
දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය පමණක් අපගේ මාර්ගෝපදේශකයා වේ - දේව භක්තික මිනිසුන්ගේ පවා ඔවුන් සතු, දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය අනුගමනය නොකරන ක්ෂේත්රයන්, අපගේ ආදර්ශය නොවේ. "සියලු මනුෂ්යයන් බොරුකාරයන් වුණත් දෙවියන්වහන්සේ සැබෑ බව පෙනේවා." (රෝම 3:4). බෙරියයන් පාවුල්ගේ ඉගැන්වීම් පවා පරීක්ෂා කිරීමට ශුද්ධ ලියවිලි සෙවූ අතර, ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ ඒ සඳහා ඔවුන්ට ප්රශංසා කළ සේක (ක්රියා 17:11). එය අප සැමට අනුගමනය කිරීමට හොඳ ආදර්ශයකි.
දාවිත් දෙවියන් වහන්සේගේම හදවතට එකඟ මිනිසෙකි. එහෙත්, වසර හතළිහක් තිස්සේ, ඔහු ඊශ්රායෙල්වරුන්ට මෝසෙස්ගේ ලෝකඩ සර්පයාට නමස්කාර කිරීමට ඉඩ දුන්නේ එය දෙවියන් වහන්සේට පිළිකුලක් බව නොදැනය. එවැනි පැහැදිලි රූප වන්දනාව ගැන පවා ඔහුට ආලෝකයක් නොතිබුණි. මෙම රූප වන්දනා පිළිවෙත හෙළිදරව් කර විනාශ කළේ ඊට වඩා කුඩා රජෙකු වූ හෙසකියා ය (2 රාජාවලිය 18:1-4). අපට දේවභක්තික මිනිසුන් ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ ශුද්ධකමෙන් අනුගමනය කළ හැකි නමුත්, මිනිස් සම්ප්රදායන් පිළිබඳ ආලෝකයක් නොමැතිකමෙන් නොවේ. අපගේ ආරක්ෂාව පවතින්නේ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයේ ඉගැන්වීම් අනුගමනය කිරීම තුළ මිස එයට එකතු කිරීම හෝ අඩු කිරීම තුළ නොවේ.
අන් අයව විනිශ්චය නොකරන්න
අවසාන වශයෙන්: නත්තල සමරන අවංක ඇදහිලිවන්තයන් කෙරෙහි අපගේ ආකල්පය කුමක් විය යුතුද?
නත්තල සමරන්නේ නැති පමණින් අපි ආත්මික නොවන බව මතක තබා ගැනීම වැදගත් වේ. මෙම උත්සවය සමරන අය එබැවින් ලෞකික ඇදහිලිවන්තයන් නොවේ. ආත්මික මිනිසුන් යනු දිනපතා ස්වකැමැත්ත ප්රතික්ෂේප කරන සහ ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ දෛනික පූර්ණත්වයේ මාවත ඔස්සේ යේසුස් වහන්සේ අනුගමනය කරන අයයි - ඔවුන් නත්තල සැමරුවත් නැතත්.
එබැවින් මෙම උත්සව සමරන ඇදහිලිවන්තයන් අපට හමු වූ විට, මෙම උත්සවයේ මිථ්යාදෘෂ්ටික සම්භවය පිළිබඳව ඔවුන් නොදැන සිටිය හැකි බව සලකා බැලීමට තරම් අපි කරුණාවන්ත විය යුතුය. එබැවින්, ඔවුන් එය සමරන විට ඔවුන් කිසිම ආකාරයකින් පව් නොකරයි. අනෙක් අතට, අපි ඔවුන්ව විනිශ්චය කළහොත් අපි පව් කරන්නෙමු - මන්ද අපි සත්යය දන්නා බැවිනි.
දෙසැම්බර් 25 වන දින සාමාන්යයෙන් සැමට නිවාඩු දිනයක් වන අතර ඒ අවට දිනයන් පාසල් සඳහාද නිවාඩු දින වන බැවින්, බොහෝ දෙනෙක් මෙම කාලය වසර අවසාන පවුල් රැස්වීම් සඳහා භාවිතා කරති - එය ඉතා හොඳ දෙයකි. සමහර අය දෙසැම්බර් 25 වන දින පමණක් සභාවේ සේවාවන්ට සහභාගී වන බැවින්, මෙම දිනයේ සභාවලට සේවාවන් පැවැත්වීම හොඳය, එවිට ඔවුන්ට එවැනි අයට ශුභාරංචිය දේශනා කළ හැකි අතර යේසුස් වහන්සේ පොළොවට පැමිණියේ මිනිසුන්ව ඔවුන්ගේ පාපවලින් ගලවා ගැනීමට බවත්, උන් වහන්සේ අප වෙනුවෙන් මරණය සහ සාතන් පරාජය කළ බවත් ඔවුන්ට පැහැදිලි කළ හැකිය.
ක්රිස්තියානි ධර්මයේ මුල් කාලයේ දී, සමහර කිතුනුවන් සබත් දිනය සැමරූහ - එය නත්තල මෙන් ක්රිස්තියානි නොවන යුදෙව් ආගමික උත්සවයක් විය. එබැවින්, අනෙකුත් කිතුනුවන්ට විනිශ්චය කිරීමෙන් පව් නොකරන ලෙස අනතුරු ඇඟවීම සඳහා රෝම 14 ලිවීමට ශුද්ධාත්මයාණන් පාවුල් තුමාට ශුද්ධාත්ම ආනුභාවයෙන් මඟ පෙන්වූ සේක. නත්තල සමරන අන් අයව විනිශ්චය කරන අයට ද එම අනතුරු ඇඟවීම වලංගු වේ.
"ඇදහිල්ලෙන් දුර්වල තැනැත්තා පිළිගන්න, නමුත් ඔහුගේ අදහස් විනිශ්චය කිරීමේ අරමුණින් නොවේ. තවත් කෙනෙකුගේ සේවකයා විනිශ්චය කිරීමට ඔබ කවුද? එක් කෙනෙක් එක දවසක් තවත් දවසකට වඩා උසස් ලෙස සලකයි, තවත් කෙනෙක් සෑම දවසක්ම එක හා සමානව සලකයි. දවස සමරන්නා එය පවත්වන්නේ ස්වාමීන්වහන්සේ උදෙසාය, මන්ද ඔහු දෙවියන්වහන්සේට ස්තුති කරයි; එසේ නොකරන තැනැත්තා ස්වාමීන්වහන්සේ උදෙසා එසේ නොකරමින් දෙවියන්වහන්සේට ස්තුති කරයි. එක් එක් පුද්ගලයා තම තමාගේ මනසින් සම්පූර්ණයෙන්ම ඒත්තු ගැන්විය යුතුය . නමුත් ඔබ, ඔබේ සහෝදරයා විනිශ්චය කරන්නේ ඇයි? නැතහොත් නැවතත්, ඔබ ඔබේ සහෝදරයාව අගෞරවයෙන් සලකන්නේ ඇයි? මක්නිසාද අපි සියල්ලෝම දෙවියන්වහන්සේගේ විනිශ්චයාසනය ඉදිරියෙහි සිටින අතර, අපෙන් එක් එක්කෙනා තමා ගැන (තනිවම) දෙවියන්වහන්සේට ගණන් දෙන්නෙමු" (රෝම 14:12).
නත්තල පිළිබඳ මෙම අධ්යයනය අවසන් කිරීමට හොඳම වචනය එයයි.