“ප්‍රේමය සියලු වැරදි වසයි” ( හිතෝපදේශ 10 : 12 ). පේතෘස් මෙය සිය ලිපියේ උපුටා දක්වයි ( 1 පේතෘස් 4:8 ). ඔබ පුද්ගලයෙකුට සැබවින්ම ආදරය කරන්නේ නම්, ඔබ ඔහුගේ දුර්වලතා ආවරණය කරනු ඇති අතර ඒවා හෙළි නොකරනු ඇත. දෙවියන් වහන්සේ අප සමඟ කටයුතු කළේ එලෙසය. උන් වහන්සේ අපේ අතීත පාප කිසිවෙකුට හෙළි කර නැත. දෙවියන් වහන්සේ අපට සැලකූ ආකාරයටම අපත් අන් අයට සැලකිය යුතුය. ඔබට ඥානවන්ත වීමට අවශ්‍ය නම්, ඔබේ තරුණ කාලයේදී මම ඔබට එක් උපදෙසක් දෙන්නම්. ඔබ යමෙකු ගැන නරක කතාවක් දන්නේ නම්, එම කතාව ඔබ සමඟ මිය යාමට ඉඩ හරින්න. වටේ ගොස් ඒ ගැන කතා කරන්න එපා. ඔබ එසේ කරන්නේ නම් දෙවියන් වහන්සේ ඔබට ගෞරව කරනු ඇත, විශේෂයෙන් එය උන්වහන්සේගේ එක් දරුවෙකු පිළිබඳ නරක කතාවක් නම්. උන්වහන්සේ ඔබට විශේෂයෙන් ආදරය කරයි. තම දරුවා යම් වැරැද්දක් කර ඇති පියෙකු ගැන සිතන්න, මම ඒ ගැන යමක් දනිමි ; නමුත් මම කවදාවත් කාටවත් කියන්නේ නැහැ ඔහුගේ පුතා කළ දේ. ඒ සඳහා පියා මට බොහෝ සේ ආදරය කරයි කියා ඔබ සිතන්නේ නැද්ද? දෙවියන් වහන්සේට ද එය එසේ ය, උන් වහන්සේ දකින විට අපි උන්වහන්සේගේ දරුවන්ට ප්‍රේමයෙන් සැලකීම.

“විසුරුවන නුමුත් වස්තුව වැඩිකරගන්න කෙනෙක්ද ඇත” ( හිතෝපදේශ 11 : 24 ). මෙය කිතුනු ජීවිතයේ විරුද්ධාභාසයන්ගෙන් එකක් වන අතර, එහිිදී දෙන තැනැත්තාට වැඩිපුර ලැබෙන්නේ දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට ආශීර්වාද කරන බැවිනි. මසුරු තැනැත්තා දුප්පත් වෙයි. මසුරු කෙනෙක් ගැලවීම ලබන විට ඔහු ත්‍යාගශීලී වේ. යේසුස් වහන්සේ තම ගෝලයන්ට පැවසුවේ “ ඔබ සැම නොමිලයේ ලැබුවහුය, නොමිලයේ දෙන්න” කියාය ( මතෙව් 10: 8 ). දෙවියන් වහන්සේ අපට බොහෝ දේ නොමිලයේ ලබා දී ඇත. අපි අන් අයටත් නොමිලයේ දිය යුතුයි. ශුභාරංචි වල සඳහන් වැන්දඹුවට තිබුණේ ඉතා කුඩා කාසි දෙකක් පමණි. ඇය ඇය සතු දේ දුන් අතර, දෙවියන් වහන්සේ ඇයට ගෞරව කළ බවත්, ඇයට කිසිදු අඩුවක් නැතිවූ බවත් මට විශ්වාසයි. "පැන් ඉසින තැනැත්තේ පැන් ඉසිනු ලබන්නේය" ( හිතෝපදේශ 11:25 ). දෙවියන් වහන්සේ ඔබට වතුර දමා නැවුම්ව තබා ගැනීමට ඔබට අවශ්‍ය නම්, ඔබ අන් අයට වතුර දැමිය යුතුය. බොහෝ කිතුනුවන් මෙතරම් නීරස හා වියලි වන්නේ ඇයි? දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන්ට වතුර නොදමන බැවිනි. එසේනම් දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන්ට වතුර වත්කරන්නේ නැත්තේ ඇයි? මන්දයත් ඔවුන් අන් අය හට වතුර වත්නොකරන නිසාය. අන් අයගේ අවශ්‍යතා ගැන සිතා බලන්නට පටන් ගෙන ඔවුන් හට ආශීර්වාද කරන්නේ කෙසේද කියා සොයා බලන්න. එවිට දෙවියන් වහන්සේ ඔබට බහුල ලෙස ආශීර්වාද කරන බව ඔබට පෙනී යනු ඇත.

"තුෂ්ටිමත් සිත මුහුණ පැහැපත්කරයි" ( හිතෝපදේශ 15 : 13 ). අපගේ මුහුණු වල දීප්තිය ගෙන එන්නේ හදවතේ ඇති ප්‍රීතියයි. එහෙත් සතුටු සිත නිරන්තර මංගල්‍යයක්‍ය ( හිතෝපදේශ 15 : 15 ). හිතෝපදේශවල අපගේ ජීවිතයේ ප්‍රීතිමත්ව සිටීම පිළිබඳව විශාල අවධානයක් යොමු වී තිබේ. "තුෂ්ටිමත් සිත හොඳ ඖෂධයකි" ( හිතෝපදේශ 17 : 22 ). ඒ නිසා ප්‍රීතිය අපව සෞඛ්‍ය සම්පන්න කරන්නේය. දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යය ධර්මිෂ්ඨකම පමණක් නොව ශුද්ධාත්මයාණන් තුළ ප්‍රීතිය සමග ධර්මිෂ්ඨකම වේ. පරණ ගිවිසුම තුළ ඔවුන්හට ප‍්‍රීතිය නොමැතිව ධර්මිෂ්ඨකම තිබුණි. දැන් අප හට ප්‍රීතිය සමග ධර්මිෂ්ඨකම ඇත්තේය. අප යේසුස් වහන්සේව අනුගමනය කරන විට අපගේ පියවර වලට පහසුව ඇත්තේය, අපගේ හදවත් තුළ ගීතයක් සහ අපේ මුහුණුවල ආලෝකයක් ඇත.

"මනුෂ්‍යයෙකුගේ තෑග්ග ඔහුට ඉඩ ලබාදී, උත්තමයන් ඉදිරියට ඔහු පමුණුවයි"( හිතෝපදේශ 18:16 ). දෙවියන් වහන්සේ අපට දෙන දීමනාව තුළින් උන් වහන්සේ අපට සභාව තුළ සේවය කිරීමට ඉඩ සලසයි. දෙවියන් වහන්සේ විසින් දෙන ලද දීමනා නොමැති බොහෝ දෙනෙක් අද, පල්ලියේ ස්ථානය සහ ගෞරවය සොයමින් සටන් කිරීම දැකීම කණගාටුවට කරුණකි. 1 කොරින්ති 14: 1 හි අපෙන් අයදින්නේ “ ආත්මික දීමනාවලට ආශාවෙන්න, ප්‍රධානකොට ධර්මවාක්‍ය කියන්ට ආශාවෙන්න” කියාය. අනාවැකි කීම යනු දේව වචනය අභියෝග කිරීම, හඟවා දීම, සැනසීම, ධෛර්‍යමත් කිරීම හා ගොඩනංවන අයුරින් කථා කිරීමයි ( 1 කොරින්ති 14: 3 ). දෙවියන් වහන්සේ තම දීමනා අගය නොකරන අයට ලබා දෙන්නේ නැත. දෙවියන් වහන්සේගෙන් පණිවිඩයක් ඇති මිනිසෙකුට ඇහුම්කන් දීමට මිනිසුන් සැතපුම් සිය ගණනක් ගමන් කරනු ඇත. යොහන් බව්තීස්ත වනාන්තරයේ සිටි අතර, යුදයේ සෑම තැනකම සිටි ජනයා ඔහුට සවන් දීමට එතැනට ගියහ. ඒ මන්දයත් ඔහු හට ස්වර්ගයෙන් පණිවිඩයක් තිබුණේය.

මරණයත් ජීවනයත් දිවේ වසඟයෙහි ඇත්තාහ ( හිතෝපදේශ 18:21 ). පෙන්තකොස්ත දවසේ දී ගෝලයන්ගේ හිස් මත ගිනිමය දිව් පතිත වුණේ ඔවුන්ගේ දිව් ශුද්ධාත්ම ගින්නෙන් දැල්වීමට දෙවියන් වහන්සේට අවශ්‍ය බව පෙන්වීමටය. යාකොබ් 3: 6 හි පවසන්නේ නිරයේ ගින්නෙන්ද දිව දැල්විය හැකි බවයි. අපගේ මාංසයේ දූෂණය සැලකිල්ලට ගත් විට, අපගේ දිව ශුද්ධාත්මයාණන් විසින් පාලනය කරනු ලැබුවහොත් පමණක් අපගේ දිවෙන් මරණය පැතිරවීමෙන් අපව ගලවා ගත හැකිය.

"යටත්කමේද ස්වාමීන්වහන්සේ කෙරෙහි භයවීමේද විපාකය නම් වස්තුවත් ගෞරවයත් ජීවිතයත්‍ ය" ( හිතෝපදේශ 22:4 ). ආත්මික ධනය, ආත්මික ගෞරවය සහ ආත්මික ජීවිතය දෙවියන් වහන්සේගෙන් වන අතර උන් වහන්සේ මිනිසා තුළ සොයන ගුණාංග දෙකක් මත : නිහතමානිකම සහ ස්වාමින් වහන්සේ කෙරෙහි භය මත ඒවා ලැබීම පදනම් වේ. සභාවේ නායකත්ව තනතුරක් සඳහා යමෙකු සලකා බැලීමේදී අප සොයා බැලිය යුතු ප්‍රධාන ගුණාංග මේවාය.